Հոդված 1. «Տեսանկարահանող կամ լուսանկարահանող սարքերով հայտնաբերված ճանապարհային երթեւեկության կանոնների խախտումների վերաբերյալ գործերով իրականացվող վարչական վարույթի առանձնահատկությունների մասին» 2008 թվականի դեկտեմբերի 26-ի ՀՕ-238-Ն օրենքի (այսուհետ` Օրենք) 3-րդ հոդվածում`

1) 1-ին մասում «լուսանկարը» բառից հետո լրացնել «, որը պարունակում է նաեւ տեխնիկական միջոցով արձանագրված տվյալները» բառերը,

2) լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 2-րդ մաս.

«2. Որպես իրավախախտումը հիմնավորող ապացույց վարչական կամ դատական կարգով բողոքարկման վարույթում կարող են օգտագործվել Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքի  251-րդ հոդվածով նախատեսված ապացույցները:»:

Հոդված 2. Օրենքի 7-րդ հոդվածում`

1) 1-ին մասում «5-րդ մասով» բառերը փոխարինել «4-րդ մասով» բառերով, իսկ «6-րդ մասով» բառերը` «5-րդ մասով» բառերով,

2) 5-րդ մասում «օրենքով սահմանված ժամկետում եւ կարգով գանգատ (բողոք կամ հայցադիմում) ներկայացնելու» բառերը փոխարինել «վերադասության կարգով գանգատ ներկայացնելու համար Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքի 288-րդ հոդվածով սահմանված ժամկետում վարչական մարմնին դիմում ներկայացնելու» բառերով, իսկ «միջոցով» բառից հետո լրացնել «, իսկ վարչական մարմնի կողմից դիմումը չբավարարելու դեպքում` նաեւ դատական կարգով» բառերը,

3) 6-րդ մասում «գանգատը (բողոքը կամ հայցադիմումը)» բառերը փոխարինել «դիմումը» բառով, իսկ «գանգատին (բողոքին կամ հայցադիմումին)» բառերը` «դիմումին» բառով,

4) լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 6.1-ին մաս.

«6.1. Եթե վարչական մարմինը ապացուցված է համարում խախտումն այլ անձի կողմից կատարված լինելու փաստը, ապա վարչական ակտն ուժը կորցրած է ճանաչվում, իսկ խախտում կատարած անձի նկատմամբ կայացվում է վարչական պատասխանատվության ենթարկելու վերաբերյալ վարչական ակտ:»,

5) 7-րդ մասում «գանգատ (բողոք կամ հայցադիմում)» բառերը փոխարինել «դիմում» բառով, իսկ «վարչական, դատական կամ որեւէ այլ կերպ» բառերը հանել:

Հոդված 3. Օրենքի 7.1-ին հոդվածի 2-րդ մասը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր նախադասությամբ. «Եթե տրանսպորտային միջոցը Հայաստանի Հանրապետություն է ներմուծվել (Հայաստանի Հանրապետության սահմանը հատել է) այլ տրանսպորտային միջոցով (ավտոտարհանիչ, ավտոփոխադրող, կոնտեյներ)` ոչ տրանսպորտային վիճակում (առանց վարելու), ապա սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված իրավախախտումների համար պատասխանատվությունը կրում է ավտոտարհանիչ, ավտոփոխադրող կամ կոնտեյներ տրանսպորտային միջոցի վարորդը, եթե սույն օրենքի 7-րդ հոդվածի 5-7-րդ մասերով սահմանված կարգով չի ապացուցում, որ խախտումը կատարել է այլ անձ:»:

Հոդված 4. Օրենքի 7.2-րդ հոդվածն ուժը կորցրած ճանաչել:

Հոդված 5. Օրենքը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 7.3-րդ հոդվածով.

«Հոդված 7.3. Վարչական ակտի հասցեատեր սեփականատիրոջ (լիզինգառուի) տրանսպորտային միջոցի հետախուզումը

1. Եթե վարչական ակտի հասցեատեր ֆիզիկական անձը չունի տրանսպորտային միջոց վարելու իրավունք կամ զրկված է տրանսպորտային միջոց վարելու իրավունքից, կամ այդ իրավունքը կասեցված է, եւ նրան սեփականության (լիզինգի) իրավունքով պատկանող տրանսպորտային միջոցով 1 տարվա ընթացքում կատարվել է ճանապարհային երթեւեկության կանոնների 3 խախտում, որոնց համար Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքով նախատեսված է վարչական տույժ տուգանային միավորների ձեւով, եւ սեփականատերը (լիզինգառուն) այդ 3 խախտումները այլ անձի կողմից կատարված լինելու փաստը չի ապացուցել, ապա «Ճանապարհային երթեւեկության անվտանգության ապահովման մասին» օրենքով սահմանված կարգով տվյալ տրանսպորտային միջոցի նկատմամբ հայտարարվում է հետախուզում: Եթե տրանսպորտային միջոցը հանդիսանում է իրավաբանական անձի (անհատ ձեռնարկատիրոջ) սեփականություն կամ լիզինգի առարկա, եւ վարչական ակտի հասցեատեր իրավաբանական անձի ղեկավարը (անհատ ձեռնարկատերը) չունի տրանսպորտային միջոց վարելու իրավունք կամ զրկված է տրանսպորտային միջոց վարելու իրավունքից, կամ այդ իրավունքը կասեցված է, եւ սույն մասով նախատեսված 3 խախտումները տվյալ տրանսպորտային միջոցով այլ անձի կողմից կատարված լինելու փաստը նա չի ապացուցել, ապա տվյալ տրանսպորտային միջոցի նկատմամբ հայտարարվում է հետախուզում:

2. Հետախուզումը դադարեցվում է տրանսպորտային միջոցը հայտնաբերելիս, իսկ տրանսպորտային միջոցն անհապաղ վերադարձվում է սեփականատիրոջը (լիզինգառուին), եթե սեփականատերը (լիզինգառուն) (իրավաբանական անձի դեպքում` իրավաբանական անձի ղեկավարը) «Ճանապարհային երթեւեկության անվտանգության ապահովման մասին» օրենքի 13-րդ հոդվածով սահմանված կարգով ներկայացնում է տրանսպորտային միջոցը շահագործող անձի տվյալները: Հետախուզումը դադարեցվում է նաեւ այն դեպքում, եթե մինչեւ տրանսպորտային միջոցը հայտնաբերելը սեփականատերը (լիզինգառուն) (իրավաբանական անձի դեպքում` իրավաբանական անձի ղեկավարը) սահմանված կարգով ներկայացնում է տրանսպորտային միջոցը շահագործող անձի տվյալները:»:

Հոդված 6. Օրենքի 8-րդ հոդվածի 1-ին մասում լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 3.1-ին կետ.

«3.1) սույն օրենքով նախատեսված դեպքում սույն օրենքի 7.3-րդ հոդվածով նախատեսված` տրանսպորտային միջոցը հետախուզելու` վարչական մարմնի լիազորության մասին ծանուցում.»:

Հոդված 7. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակումից 6 ամիս հետո, բացառությամբ սույն օրենքի 1-ին եւ 2-րդ հոդվածների, որոնք ուժի մեջ են մտնում պաշտոնական հրապարակման օրվան հաջորդող տասներորդ օրը: