Հոդված 1. Օրենքի կարգավորման առարկան եւ նպատակները

Սույն օրենքը կարգավորում է գերեզմանատների եւ դիակիզարանների շահագործման հետ կապված իրավահարաբերությունները եւ սահմանում է հուղարկավորության արարողությունների կազմակերպման պետական կարգավորման հիմնական սկզբունքներն ու պայմանները:

Հոդված 2. Օրենքում օգտագործվող հիմնական հասկացությունները

Հուղարկավորություն- մարդու մահից հետո նրա մարմինը (աճյունը) հողին հանձնելու կամ դիակիզելու արարողություն.

Գերեզմանատուն- քաղաքաշինական եւ բնապահպանական նորմերին համապատասխան տրամադրված, հատուկ նշաններով առանձնացված հողատարածք, գերեզմանատեղեր տրամադրելու եւ գերեզմանները Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանած կարգով պահպանելու համար.

Մասնակի փակ գերեզմանատուն- գերեզմանատուն, որտեղ սպառված են նոր գերեզմանատեղերի համար տրամադրվող հողատարածքները եւ որտեղ կարող է հուղարկավորություն կատարվել միայն նախկինում հատկացված գերեզմանատեղում գերեզմանի համար ազատ տարածքի առկայության դեպքում.

Փակ գերեզմանատուն- հուղարկավորությունները ընդհանրապես արգելված գերեզմանատուն.

Պանթեոն- գործող գերեզմանատների սահմաններից դուրս` առանձնացված տարածք, հասարակության եւ պետության հանդեպ նշանակալի ծառայություններ մատուցած անձանց հուղարկավորելու համար.

Բաց գերեզմանատուն- գերեզմանատուն, որտեղ կան ազատ տարածքներ, հուղարկավորություններ կազմակերպելու համար:

Գերեզման- գերեզմանատեղ, որտեղ իրականացվել է հուղարկավորություն.

Հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնողներ- մահացածի կամքի արտահայտությունում նշված կամ դրա բացակայության դեպքում հուղարկավորության արարողության կազմակերպումը կամովին ստանձնած անձինք (ամուսին, հարազատներ, ազգականներ եւ այլն).

Վրահուղարկավորում- հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնած անձի ցանկությամբ իրեն անունով հաշվառված գերեզմանատեղում նախկինում մահացած անձի գերեզմանի վրա նոր հուղարկավորման կազմակերպում.

Վերահուղարկավորում- հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնած անձի ցանկությամբ մահացածի մարմինը (աճյունը) գերեզմանից այլ գերեզման տեղափոխում.

Դիակիզում- մահացածի մարմնի կիզումը` դրա համար նախատեսված հատուկ տեղում (դիակիզարանում).

Մահացածի հարազատներ-պապը, տատը, ծնողները, զավակները , ամուսինը, քույրը եւ եղբայրը:

Հոդված 3. Հուղարկավորությունների կազմակերպման եւ գերեզմանատների ու դիկիզարանների շահագործման բնագավառում Հայաստանի Հանրապետության կառավարության լիազորությունները

Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը հուղարկավորությունների կազմակերպման եւ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման բնագավառում իրականացնում է Սահմանադրությամբ եւ օրենքով վերապահված լիազորություններ:

Հոդված 4. Պետական լիազոր մարմինը

Պետական լիազոր մարմինը /այսուհետ` լիազոր մարմին/, որը որոշվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից, հուղարկավորությունների կազմակերպման եւ գերեզմանատների ու դիկիզարանների շահագործման բնագավառում իրականացնում է «Տեղական ինքնակառավարման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով եւ այլ իրավական ակտերով վերապահված լիազորություններ:

Հոդված 5. Հուղարկավորությունների կազմակերպման եւ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման հետ կապված հարաբերությունները կարգավորող օրենսդրությունը

Հուղարկավորությունների կազմակերպման եւ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման հետ կապված հարաբերությունները կարգավորող օրենսդրությունը ներառում է սույն օրենքը եւ այլ իրավական ակտեր:

Հոդված 6. Հուղարկավորությունների կազմակերպման սկզբունքները

Անձի` նրա կենդանության ժամանակ իր հուղարկավորության պայմանների վերաբերյալ կամքի արտահայտությունը կամ դրա բացակայության դեպքում հուղարկավորության կազմակերպումն ստանձնողների ցանկությունը հաշվի է առնվում, կապված հուղարկավորման տեղի եւ ձեւի ընտրության, գերեզմանատեղի տրամադրման, գերեզմանի հետագա պահպանման հարցերում:

Հոդված 7. Հուղարկավորությունների կազմակերպման հետ կապված հարցերի պետական կարգավորումը

1. Հուղարկավորությունների հետ կապված հարցերի պետական կարգավորումը ներառում է`

ա) Գերեզմանատների տարածքների քաղաքաշինական եւ բնապահպանական մոնիթորինգի անցկացումը,

բ) Գերեզմանատների զբաղեցրած հողերի իրավական հատուկ ռեժիմի եւ օգտագործման նկատմամբ սահմանափակումների սահմանումը.

գ) Գրեզմանատների կազմակերպման համար տրամադրված հողերի օգտագործման սխեմաների հաստատումը.

դ) հուղարկավորությունները, վրահուղարկավորությունները, վերահուղարկավորությունները կազմակերպելու եւ գերեզմանների ու դիակիզարանների շահագործման գործընթացները սանիտարական օրենսդրության պահանջներին համապատասխան իրականացնելը:

Հոդված 8. Հուղարկավորությունների իրականացումը

1. Հայաստանի Հանրապետության տարածքում հուղարկավորությունը իրականացվում է մահացածի մարմինը (աճյունը)գերեզմանատների սահմաններում տրամադրված գերեզմանատեղերում հողին հանձնելու կամ դիակիզման միջոցով:

Սանիտարա- համաճարակային իրավիճակի վտանգ առաջանալու դեպքում, մահացածների մարմինները ենթակա են դիակիզման, ՀՀ կառավարության կողմից սահմանված կարգով:

Դիակիզումը կարող է իրականացվել նաեւ մահացածի կամ հուղարկավորությունը ստանձնողների կամքի արտահայտությամբ:

2. Հաշվի առնելով հասարակության եւ պետության հանդեպ մահացածի ունեցած ծառայությունները, գործող գերեզմանատների սահմաններից դուրս` առանձնացված տեղերում հուղարկավորությունը կարող է կազմակերպվել Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով եւ դեպքերում:

3. Մահացածի կամքի արտահայտությունը հուղարկավորության կազմակերպման վերաբերյալ կարող է իրականացվել իրեն կողմից նշված բնակավայրի գերեզմանատան սահմաններում` ազատ գերեզմանատեղի կամ նախկինում մահացած հարազատի գերեզմանի առկայության դեպքում, համապատասխան համայնքի ղեկավարի (Երեւանում` Երեւանի քաղաքապետի ) համաձայնությամբ:

Ընդ որում, վրահուղարկավորումը կարող է իրականացվել գոյություն ունեցող գերեզմանում` վերջինիս հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնողների համաձայնությամբ, այդ տեղում վերջին հուղարկավորումից 15 տարի անց` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով:

Մահացածի կամ նրա հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնողի` հուղարկավորության կազմակերպման վերաբերյալ կամքի արտահայտության իրականացման անհնարինության կամ նման կարգի բացակայության դեպքում հուղարկավորությունը իրականացվում է մահացածի կենդանության օրոք նրա հաշվառման բնակավայրի համար նախատեսված գերեզմանատանը:

Այդ բնակավայրում գերեզմանատուն չլինելու դեպքում հուղարկավորությունը իրականացվում է բնակավայրին առավել մոտ գտնվող գերեզմանատանը:

Հոդված 9. Հասարակության եւ պետության հանդեպ հատուկ ծառայություններ ունեցած մահացած քաղաքացիների հրաժեշտի ծիսակատարության եւ թաղման կազմակերպման կարգը

Հասարակության եւ պետության հանդեպ հատուկ ծառայություններ ունեցած մահացած քաղաքացիների հրաժեշտի ծիսակատարության եւ թաղման կազմակերպման կարգը սահմանվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից:

Հոդված 10. Հուղարկավորում եւ վերահուղարկավորում

1. Հուղարկավորությունը քաղաքներում իրականացվում է մահվան վայրի պաթոլոգիա- անատոմիական կենտրոնի կողմից տրված մահվան պատճառի եզրակացության հիման վրա` մահվան մասին քաղաքացիական կացության գրանցման ակտերի գրասենյակի կողմից տրված, իսկ գյուղական համայնքներում` համայնքի ղեկավարի կողմից տրված, մահվան վկայականի հիման վրա:

2. Յուրաքանչյուր թաղում կամ դիակիզում գրանցվում է համապատասխան տեղական ինքնակառավարման մարմնի (Երեւանում` երեւանի քաղաքապետարանի) համապատասխան ծառայության (այսուհետ` Ծառայություններ) թաղումների կամ դիակիզումների գրանցման մատյանում, որն արխիվում պահվում է անժամկետ:

Մատյանում գրանցումից հետո ծառայությունը տալիս է իր դրոշմակնիքով կնքված գերեզմանի վկայական, որը թաղման կամ աճյունասափորի տեղը հաստատող միակ փաստաթուղթն է:

Ընտանեկան գերեզմանատեղում հուղարկավորության փաստաթղթերի ձեւակերումը կատարվում է գերեզմանի վկայականի (բնօրինակ) հիման վրա:

Գերեզմանի վկայականի ձեւը սահմանվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից:

3. Մահացածի մարմինը (աճյունը) հողին հանձնելու համար տրամադրվում է գերեզմանատեղ` մեկ տեղի հաշվով 2.5 քառ. մետր մակերեսով (2.5x1.0 մմ):

4. Ընտանեկան գերեզմանի կազմակերպման համար տրամադրվող հողատարածքի առավելագույն չափը սահմանվում է 12 քառ. մետր` որը տրամադրվում է անվճար հիմունքներով, որից ավելի լինելու դեպքում տարածքը տրամադրվում է վճարովի հիմունքներով` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով եւ չափով:

5. Նոր գերեզմանատեղ հատկացվելու դեպքում հուղարկավորության կազմակերպումն ստանձնողի մասնակցությամբ, համապատասխան գերեզմանատան սահմաններոմ, ճշտվում է նոր գերեզմանի տեղը եւ գերեզմանատան ղեկավարության կողմից տրվում է գերեզմանի վկայական:

6. Մահացածի հարազատների ցանկությամբ մահացածի մարմինը (աճյունը) կարող է վերահուղարկավորվել` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով:

7. Առանց դատաբժշկական մարմինների թույլտվության մահացածի մարմնի (աճյունի) հուղարկավորությունը չի թույլատրվում` ինքնասպանության, անհայտ պատճառից հանկարծամահության, մարմնական վնասվածքների հետեւանքով տեղի ունեցած մահվան, մահը հանցագործության հետեւանքով տեղի ունենալու կասկածի դեպքում:

8. Հուղարկավորումը, առանց մահացածի մարմնի հերձման, կարող է իրականացվել մահվան պատճառի եզրակացություն տվող բժշկի տեղեկանքի հիման վրա:

9. Կայանալիք հուղակավորության մասին գերեզմանատան վարչակազմին պետք է ծանուցել մեկ օր առաջ:

10. Հանգուցյալի թաղումը կատարվում է մահվան պահից ոչ շուտ, քան 24 ժամ հետո:

11. Նոր գերեզմանատեղի հատկացում կատարվում է միայն բաց գերեզմանատներում:

Հոդված 11. Հուղարկավորությունների հետ կապված ծառայությունների մատուցման եւ սգո պարագաների վաճառքի կարգը

1. Հանգուցյալի դիակը գերեզմանատուն կարող է տեղափոխվել միայն դագաղում:

2. Ավտոդիատարների կայանումը թույլատրվում է միայն փակ կամ պարսպապատ կայանատեղերում կամ այդ նպատակի համար տեղական ինքնակառավարման մարմինների (Երեւան քաղաքում` Երեւանի քաղաքապետարանի) որոշմամբ առանձնացված հատուկ կայանատեղերում կամ Ծառայություններին պատկանող համապատասխան տարածքներում:

Այլ վայրերում ավտոդիատարների կայանումը խստիվ արգելվում է:

4. Դագաղների, սգո ծաղկեպսակների եւ սգո այլ պարագաների վաճառքը կարող է իրականացվել միայն վարագուրապատված կամ մգացված ապակիներով առեւտրական նշանակության շինությունում` բացառելով դրանց արտաքին ցուցադրումն ու վաճառքը:

Հոդված 12. Թաղման եւ դիակիզման կարգերը

Թաղման եւ դիակիզման կարգերը սահմանվում են Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից:

Հոդված 13. Հուղարկավորության կազմակերպման ստանձնողներ

1. Հուղարկավորության կազմակերպման ստանձնողներ են այն անձինք, որոնք ստանձնում են հուղարկավորության կազմակերպումը` կամավորության սկզբունքով:

2. Մահացածի հարազատների, ազգականների եւ այլ անձանց կողմից հուղարկավորության կազմակերպումից հրաժարվելու կամ դրանց բացակայության դեպքում այն ստանձնում է քաղաքացու մահվան արձանագրման վայրի համայնքի ղեկավարը:

Ընդ որում, հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնողներ չունեցող մահացած քաղաքացիների հուղարկավորումը իրականացվում է ՀՀ ոստիկանության մարմինների կողմից մահացածի անձը պարզելուց եւ նրա մահվան հանգամանքները արձանագրելուց հետո` 3 օրյա ժամկետում:

3. Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված ժամկետում ՀՀ ոստիկանության մարմինների կողմից մահացածի անձը չպարզելու դեպքում հուղարկավորությունը կազմակերպվում է նշված մարմինների համաձայնությամբ, այդ դեպքերի համար քաղաքացիական գերեզմանատներում նախատեսված տեղերում:

4. Համայնքի ղեկավարի կողմից հուղարկավորության կազմակերպման դեպքում համայնքի ղեկավարը ապահովում է համապատասխան մարմինների կողմից սույն օրենքի 16-րդ հոդվածում նշված մատուցվող պարտադիր ծառայությունները:

5. Համայնքի ղեկավարի կողմից հուղարկավորության կազմակերպման առանձնացման կապակցությամբ մատուցված պարտադիր ծառայությունները համավում են պատվիրակված լիազորությունններ եւ վերջիններիս հետ կապված ծախսերը փոխհատուցվում են պետական բյուջեի միջոցների հաշվին:

6. Եթե մահացած քաղաքացու գույքը ժառանգման իրավունքով անցել է համայնքին, ապա հուղարկավորության կազմկերպման համար համայնքի ղեկավարի կողմից մատուցված պարտադիր ծառայությունների հետ կապված ծախսերը կարող են փոխհատուցվել նաեւ այդ գույքի իրացումից ստացված գումարի հաշվին` համապատասխան գումարը վերադարձնելով պետական բյուջե:

Հոդված 14. Ծառայողական գործունեության կատարման ժամանակ զոհված (մահացած) զինծառայողների հուղակավորությունը

1. Ծառայողական գործունեության կատարման ժամանակ զոհված (մահացած) զինծառայողների համար Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությանը համապատասխան կարող է սահմանվել հուղարկաորության այլ արարողակարգ:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված անձանց հուղարկավորությունը կազմակերպվում է զինվորական կամ քաղաքացիական գերեզմանատներում` այդ նպատակով հատուկ առանձնացված տարածքում` մահացածի հարազատների համաձայնությամբ:

Հոդված 15. Ազատազրկման վայրերում, բուժհաստատություններում, ծերանոցներում եւ մանկատներում մահացած անձանց հուղակավորությունը

1. Ազատազրկման վայրերում, բուժհաստություններում, ծերանոցներում եւ մանկատներում մահացած անձանց հուղակավորությունը կազմակերպվում է հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնած անձանց կողմից` սույն օրենքով սահմանված կարգով:

2. Հուղարկավորության կազմակերպման ստանձնողներ չլինելու դեպքում այն կազմակերպվում է տվյալ համայնքի ղեկավարի կողմից` սույն օրենքով սահմանված կարգով:

Հոդված 16. Համայնքի ղեկավարի կողմից հուղարկավորության կազմակերպման դեպքում համապատասխան մարմինների կողմից մատուցվող պարտադիր ծառայությունների ապահովումը

1. Համայնքի ղեկավարի կողմից հուղարկավորության կազմակերպման դեպքում համայնքի ղեկավարը ապահովում է համապատասխան մարմինների կողմից մատուցվող հետեւյալ ծառայությունները`

ա) անհրաժեշտ փաստաթղթերի ձեւակերպում.

բ) դիահերձում.

գ) դագաղի հատկացում.

դ) մահացածի մարմնի (աճյունի) տեղափոխում գերեզմանատուն.

ե) հուղարկավորում.

գ) մետաղե ցուցատախտակի տեղադրում:

Հոդված 17. Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով հաշվառված սոցիալապես անապահով ընտանիքի անդամի հուղարկավորության կազմակերպման ծախսերի մասնակի փոխհատուցում

Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով հաշվառված սոցիալապես անապահով ընտանիքի անդամի մահվան դեպքում նրա ընտանիքի անդամին կամ հուղարկավորության կազմակերպումն ստանձնած անձին վճարվում է գումար հուղարկավորման ծախսերի մասնակի փոխհատուցման համար` Հայաստանի Հանրապետության սոցիալական ապահովագրության պետական հիմնադրամի կողմից:

Հոդված 18. Հուղարկավորության կազմակերպումն իրականացնող մարմինները

1. Հուղարկավորության կազմակերպումը` գերեզմանատեղերի տրամադրումը, նրանց հաշվառումը, գերեզմանատների պահպանումն ու շահագործումը իրականացվում է համայնքի ղեկավարի կողմից ստեղծված ոչ առեւտրային կազմակերպության միջոցով:

Երեվան քաղաքում հուղակարվորության կազմակերպումը իրականացվում է Երեւանի քաղաքապետի կողմից` իր իրավասության սահմաններում:

2. Համայնքներում ավագանու որոշմամբ հուղարկավորության կազմակերպումը կարող է իրականացվել համայնքի ղեկավարի կողմից:

Հոդված 19. Գերեզմանատների կազմավորումը եւ դրանց հողերի դասակարգումն ու պատկանելիությունը

1. Գերեզմանատները կազմավորվում են տեղական ինքնակառավարման մարմինների (Երեւան քաղաքում` Երեւանի քաղաքապետի) որոշմամբ, ըստ գտնվելու բնակավայրի, բնակավայրերի հաստատված գլխավոր հատակագծերի, հողերի գոտիավորման եւ օգտագործման սխեմաների հիման վրա:

2. Գերեզմանատները ըստ պատկանելիության կարող են լինել` պետական եւ համայնքային, ըստ ավանդույթների` քաղաքացիական եւ զինվորական:

3. Գերեզմանատների զբաղեցրած հողերը դասվում են պատմական եւ մշակութային նշանակություն ունեցող հողերի շարքին:

4. Գերեզմանատների սահմանագծերը որոշվում են ըստ գլխավոր հատակագծի եւ հողերի գոտիավորման ու օգտագործման սխեմաների:

5. Նոր կազմակերպվող գերեզմանատների նախագծա-նախահաշվային փաստաթղթերի մշակման, բարեկարգման եւ շահագործումը սկսելու համար անհրաժեշտ այլ աշխատանքները կատարվում են Հայաստանի Հանրապետության համայնքների(Երեւանում` Երեւանի քաղաքապետարանի) բյուջեների հաշվին:

Հոդված 20. Գերեզմանատների կազմակերպման համար հողատարածքների տրամադրումը

1. Նոր գերեզմանատների կազմակերպման, գործողների ընդլայնման համար հողատարածքների տրամադրումը կատարվում է տեղական ինքնակառավարման մարմինների (Երեւան քաղաքում` Երեւանի քաղաքապետարանի) կողմից, հաստատված նախագծային փաստաթղթերին համապատասխան` Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

2. Գերեզմանատների կազմակերպում չի թույլատրվում հետեւյալ տարածքներում`

ա) ջրամատակարարման աղբյուրների եւ հանքային ջրերի սանիտարական պահպանման առաջին եւ երկրորդ գոտիներում, առողջարանների սանիտարական պահպանման առաջին գոտում.

բ) լճերի, գետերի եւ մյուս բաց ջրամբարների ափերին.

գ) ջրածածկվող, սողանքների եւ փլուզումների ենթակա եւ ճահճային գոտիներում.

դ) այն վայրերում, որտեղ ստորերկրյա ջրերի խորությունը առավելագույն հոսքի ժամանակ հողի մակերեսից չորս մետրից պակաս է.

ե) անտառային ֆոնդի հողերում, հատուկ պահպանվող տարածքներում, բնակավայրերում` ընդհանուր օգտագործման ենթակա զբոսայգինեում, պուրակներում, այգիներում եւ այլ կանաչ տարածքներում:

3. Մահացած անձանց հուղարկավորումը իրականացնելու նպատակով գերեզմանատներում հուղարկավորության կազմակերպման ստանձնողի անունով հաշվառվում է գերեզմանատեղ` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով:

4. Համապատասխան գերեզմանատեղում հուղարկավորության կազմակերպման համար հաշվառված իրավունքը փոխանցվում է ժառանգաբար:

5.Գերեզմանատեղերը տրամադրվում են սահմանված կարգով հաստատված գերեզմանատան հատակագծով (սխեմայով) նախատեսված հերթականությամբ եւ սույն օրենքով սահմանված չափերով` անվճար:

Հոդված 21. Գերեզմանատների կազմակերպման համար տրամադրված հողատարածքների իրավական ռեժիմը

1. Գերեզմանատների կազմակերպման համար տրամադրված հողատարածքները համարվում են անբաժ անելի եւ չեն կարող բաժանվել ինքնուրույն հողամասերի:

2. Գերեզմանատների զբաղեցրած հողատարածքների սահմանները ամրագրվում են կադաստրային քարտեզներում եւ ամրացվում են տեղանքում:

Հոդված 22. Գերեզմանատների կազմակերպման համար տրամադրված հողատարածքների օգտագործման նկատմամբ սահմանափակումները

1. Գերեզմանատների կազմակերպման նպատակով տրամադրված հողատարածքներում արգելվում է նրանց նպատակային եւ գործառնական նշանակությանը հակասող ցանկացած գործունեություն:

2. Գերեզմանատների տեղափոխման դեպքում նրա զբաղեցրած հողատարածքները չի թույլատրվում օգտագործել գյուղատնտեսական նպատակների համար:

3. Պետական կարիքների համար գերեզմանատների զբաղեցրած հողատարածքները կարող են վերցվել գերեզմանատները սահմանված կարգով փակվելուց եւ վերահուղարկավորում կատարելուց հետո:

Հոդված 23. Գերեզմանատների փակումը եւ տեղափոխումը

1. Հուղարկավորությունների համար սանիտարահամաճարակային անվտանգության պայմանների խախտման դեպքերում գերեզմանատները ենթակա են վնասազերծման եւ փակման:

Փակված գերեզմանատներում վրահուղարկավորումներ իրականացնելն արգելվում է:

2. Սանիտարահամաճարակային իրավիճակ առաջանալու վտանգի դեպքում գերեզմանատները ենթակա են վնասազերծման եւ տեղափոխման Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված կարգով, այդ դեպքերի համար նախատեսված միջոցների հաշվին:

3. Գերեզմանատան փակումը կամ անհրաժեշտության դեպքում վերացումը կատարվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշման հիման վրա:

4. Հուղարկավորության համար նոր գերեզմանների կազմակերպման համար ազատ հողատարածքների բացակայության դեպքում գերեզմանատները ենթակա են մասնակի փակման:

Մասնակի փակված գերեզմանատներում թույլատրվում է կատարել հուղարկավորումներ միայն այն գերեզմաններում, որտեղ կան ազատ գերեզմանատեղեր կամ վերջին հուղարկավորումը կատարվել է 15 տարի առաջ:

Գերեզմանատների մասնակի փակման մասին որոշումները ընդունում են համապատասխան համայնքի ղեկավարները (Երեւան քաղաքում` Երեւանի քաղաքապետը):

Հոդված 24. Գերեզմանատների պահպանում եւ շահագործում

1. Գերեզմանատների գործունեության եւ պահպանման աշխատանքները կազմակերպում է համայնքի ղեկավարը (Երեւանում` Երեւանի քաղաքապետը), իսկ շահագործման ընդհանուր կանոնները սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից սահմանված հասարակական նշանակություն ունեցող գերեզմանատների /Եռաբլուր, Կոմիտասի անվան պանթեոն/ եւ դիակիզարանների պահպանումը կատարվում է բյուջետային հատկացումների հաշվին` հաստատված տարեկան նախահաշվին համապատասխան:

2. Գերեզմանատների զբաղեցրած տարածքների շրջակա բնական միջավայրի վատթարացումը կանխարգելու նպատակով ստեղծվում է սանիտարական եւ բնապահպանական մոնիթորինգի համակարգ:

3. Գերեզմանների ոչնչացման, դրանցում ամրակայված կառույցներին վնասի պատճառման եւ պղծման դեպքում մեղավորները ենթակա են պատասխանատվության օրենքով սահմանված կարգով:

Հոդված 25. Գերեզմանատներից եւ դիակիզարաններից օգտվելու կանոնները

Գերեզմանատներից եւ դիակիզարաններից օգտվելու կանոնները սահմանվում են Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից:

Հոդված 26. «Հուղարկավորությունների կազմակերպման եւ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքն ուժի մեջ մտնելու կարգը

«Հուղարկավորությունների կազմակերպման եւ գերեզմանատների ու դիակիզարանների շահագործման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքն ուժի մեջ է մտնում 2006 թվականի հունվարի 1- ից:

Հոդված 27. Անցումային դրույթներ

1. Մինչեւ սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը սահմանված կարգով տրված գերեզմանի վկայականը հուղարկավորության կազմակերպումը ստանձնողների համար հանդիսանում է սույն օրենքով սահմանված գերեզմանի հողատարածքի նկատմամբ նրանց հաշվառման իրավունքները հաստատող փաստաթուղթ:

2. Հանձնարարել Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանը` 2006 թվականի պետական բյուջեում նախատեսել գումարներ` դիակիզարանների նախագծման եւ կառուցման համար: