Հոդված 1. «Հարկային ծառայության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի (3 հուլիսի 2003 թվականի, ՀՕ-407) 9-րդ հոդվածի 1-ին մասը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 9-րդ կետով.
«9) գործատուների կողմից վարձու աշխատողների ապահովագրական նպաստների հաշվարկման, նշանակման եւ վճարման ճշտության նկատմամբ հսկողությունը` օրենքով սահմանված դեպքերում:»:
Հոդված 2. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող օրվանից :
ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒՄ
« Ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքերից պարտադիր սոցիալական ապահովագրության մասին», « Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում փոփոխություններ եւ լրացումներ կատարելու մասին» եւ « Հարկային ծառայության մասին» Հա՟յաս՟տանի Հան՟րապե՟տու՟թյան օրենքում լրացում կատարելու մասին » Հայաստանի Հանրապետության օրենքների նա՟՟խա՟՟գծերի փաթեթի
Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2004թ. դեկտեմբերի 30-ի «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2005թ. գործունեության միջոցառումների ծրագիրը եւ գերակա խնդիրները հաստատելու մասին» N 1922-Ն որոշման Հավելված N1-ի 96-րդ կետով նախատեսված է ներկայացված օրենքի նախագծի ընդունումը: Այն բխում է նաեւ ՀՀ կառավարության 2004 թվականի հունվարի 22 N 100-Ն որոշումից (կետ 157) եւ ՀՀ կառավարության 2004 թվականի փետրվարի 5‑ի ««Այն իրավական ակտերի ցանկը հատատելու մասին, որոնցով նախատեսված հարաբերությունները «Իրավական ակտերի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 9-րդ հոդվածի 4-րդ մասի համաձայն պետք է կարգավորվեն օրենքով» թիվ 253-Ն որոշումից (կետեր 7 եւ 28):
Այսօր սոցիալական ապահովագրության նպաստների հաշվարկման,նշանակման եւ վճարման հետ կապված իրավահարաբերությունները կարգավորվում են ՀՀ կառավարության 1992թ. նոյեմբերի 18-ի թիվ 584 եւ 1993թ. մարտի 10-ի թիվ 95 որոշումներով հաստատված կանոնադրություններով:
Փաստորեն բնակչության սոցիալական պաշտպանության համակարգի բաղկացուցիչ մասը կազմող պարտադիր սոցիալական ապահովագրության առանձին պետական ծրագրերը, այդ թվում ` ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքերից պարտադիր սոցիալական ապահովագրության ենթակա անձանց ապահովագրական նպաստների տրամադրումը առայժմ կանոնակարգվում է վերը նշված իրավական ակտերով, որոնք առաջացնում են մի շարք խնդիրներ.
- օրենսդրական դաշտը կտրատված է. ոլորտը կարգավորող ակտերը բազմիցս փոփոխությունների են ենթարկվել, որի արդյունքում միեւնույն հարցը հաճախ կարգավորվում է գործող տարբեր իրավական ակտերով, որոնք հաճախ մեկը մյուսին հակասում են,
- կան բազմաթիվ երկիմաստ մեկնաբանությունների հնարավորություն տվող, անհստակ, հաճախ իրարամերժ դրույթներ,
- կարգում ամրագրվածմոտեցումներիեւ սկզբունքների որոշ մասը հնացել են եւ համահունչ չեն սոցիալական պաշտպանության ոլորտում` ներկայումս որդեգրված սկզբունքներին, այսինքն սոցիալական պաշտպանության ոլորտի մի ստվար հատվածի զարգացումը ետ է մնում ոլորտում իրականացվող բարեփոխումներից,
- նպաստների հաշվարկման` ամրագրված մոտեցումները հաճախ անտրամաբանական, հաճախ` անիմաստ են դարձնում տվյալ նպաստի տրամադրումը:
Վերոհիշյալ հիմնախնդիրները հանգեցնում են նաեւ նրան, որ քաղաքացին ամբողջական պատկերացում չունի իր իրավունքների մասին` սոցիալական ապահովագրության նպաստների ոլորտում:
Ոլորտի` օրենքով կարգավորելու անհրաժեշտությունը բխում է նաեւ«Իրավական ակտերի մասին» ՀՀ օրենքի 9-րդ հոդվածից, համաձայն որի` միայն օրենքով կարող են սահմանվել ֆիզիկական անձանց իրավունքների իրականացման պայմաններն ու կարգը: Պետք է նաեւ հաշվի առնել այն հանգամանքը, որ ՀՀ կառավարության ընդունած` «Աղքատության հաղթահարման ռազմավարական ծրագրի» շրջանակներում լուրջ վերափոխումների կարիք ունեն նաեւ ոլորտը կարգավորող դրույթները, ինչն անհրաժեշտ է նաեւ նոր Աշխատանքային օրենսգրքի համատեքստում:
Հաշվի առնելով վերը նշվածը մշակվել է ներկայացված օրենքի նախագիծը, որով սահմանվում են`
1) ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքերից պարտադիր սոցիալական ապահովագրության հասկացությունը եւ իրավական երաշխիքները.
2) ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքերից պարտադիր սոցիալական ապահովագրության շրջանակներում ապահովագրական հատուցման` ապահովագրական նպաստների, իրավունք տվող պայմանները.
3) ապահովագրական նպաստների տեսակները, դրանց հաշվարկման, նշանակման եւ վճարմանկարգը:
«Ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքերից պարտադիր սոցիալական ապահովագրության մասին» ՀՀ օրենքի նախագծի ընդունման դեպքում անհրաժեշտ կլինի փոփոխություններ կատարել.
1. ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքում,
2. «Հարկային ծառայության մասին» ՀՀ օրենքում,
