Հոդված 1 . «Աուդիտորական գործունեության մասին» Հայաստանի Հանրա՟պետու՟թյան օրենքը (26 դեկտեմբերի 2002 թվականի, ՀՕ-512) լրացնել հետեւյալ բովան՟դա՟կու՟թյամբ 31¹ -րդ, 31² -րդ, 31³ -րդ հոդվածներով՝

«Հոդված 31¹ . Աուդիտ իրականացնող անձի պատասխանատվությունը սույն օրենքի պահանջների խախտման համար

Սույն օրենքի պահանջները խախտելու համար աուդիտ իրա՟կա՟նաց՟նող ան՟՟՟՟ձի նկատ՟մամբ լիազորված մարմինը, բացի լիցենզիայի գործողության կասեցումից կամ դադա՟րեցումից, կիրառում է նաեւ հետեւյալ պատասխանատվության միջոցները`

ա) նախազգուշացում եւ խախտումները վերացնելու վերաբերյալ հանձնարարական.

բ) տուգանք:

Հոդված 31² . Նախազգուշացումը եւ խախտումները վերացնելու վերաբերյալ հանձնարարականը

1. Լիա՟զորված մար՟մինը ստուգումների կամ սույն օրենքի 18-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «զ» կետով սահմանված` աուդիտ իրա՟կա՟նաց՟նող ան՟՟՟՟ձի կողմից ներկայացված եռամսյակային կամ տարեկան հաշվետվությունների ուսումնասիրության միջոցով արձա՟նա՟գրում է թույլ տրված խախտումը եւ նախազգուշացնում աուդիտ իրա՟կա՟նաց՟նող ան՟՟՟՟ձին :

2. Նախազգուշացումը նախատեսում է թույլ տրված խախտումը լիազորված մարմնի կողմից սահմանված ժամկետում վերացնելու կամ ապագայում նման խախտումը կան՟խելուն ուղղ՟՟ված միջոցառումներ ձեռնարկելու եւ այդ մասին լիազորված մարմնին գրավոր տեղեկացնելու վերաբերյալ հանձնարարական :

3. Նախազգուշացումը որպես պատասխանատվության միջոց կիրառվում է, եթե աուդիտ իրականացնող ան՟՟՟՟ձը`

ա) խախտել է սույն օրենքի 18-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «զ» կետով սահմանված՝ եռամսյակային կամ տարեկան հաշվետվությունների ներկայացման ժամ՟կետները.

բ) խախտել է սույն օրենքի 18-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «զ» կետով սահմանված` եռամսյակային կամ տարեկան հաշվետվությունների ներկայացման վերաբերյալ ՀայաստանիՀանրա՟պետու՟թյան օրենսդրության պահանջները:

Հոդված 31³ . Տուգանքը

1. Տուգանքը կիրառվում եւ գանձվում է լիազորված մարմնի որոշմամբ` ՀայաստանիՀանրա՟պետու՟թյան օրենսդրությամբ սահմանված կարգով: Եթե աուդիտ իրա՟կա՟նաց՟նող ան՟՟՟՟ձը հա՟մաձայն չէ տուգանքի կիրառման վերաբերյալ որոշման հետ, ապա լիազորված մարմինը տուգանքը գանձելու հայցով դիմում է դատարան:

2. Տուգանքը որպես պատասխանատվության միջոց կիրառվում է, եթե աու՟դի՟տ իրա՟՟՟կա՟նաց՟նող ան՟՟՟՟ձը ՝

ա) խախտել է սույն օրենքի 6-րդ հոդվածի 4-րդ մասով սահմանված` աուդիտո՟րա՟կան ծառայություններն առնվազն մեկ աուդիտորի կողմից իրականացվելու վերաբերյալ պահանջը` խախտման յուրաքանչյուր դեպքի համար 300 000 դրամի չափով.

բ) խախտել է սույն օրենքի 13-րդ հոդվածի 4-րդ մասով սահմանված պահանջը` խախտման յուրաքանչյուր դեպքի համար 150 000 դրամի չափով.

գ) խախտել է սույն օրենքի 14-րդ հոդվածի 2-րդ մասի երկրորդ պարբերությունով սահմանված պահանջը` յուրաքանչյուր խախտման (կետի) համար 100 000 դրամի չա՟փով.

դ) խախտել է սույն օրենքի 18-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «գ» կետով սահմանված պահանջները` յուրաքանչյուր խախտման (կետի) համար 200 000 դրամի չափով.

ե) խախտել է սույն օրենքի 18-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «է» կետով սահմանված պահանջը`100 000 դրամի չափով.

զ) սույն օրենքի 31² -րդ հոդվածի 2-րդ մասին համապատասխան նախազգուշացում կիրառելուց հետո՝ մեկ տարվա ընթացքում, կրկնել է նույն խախտումը` խախտման յուրաքանչյուր դեպքի համար 100 000 դրամի չափով. 

է) խախտել է սույն օրենքի 13-րդ հոդվածի 1-ին մասի պահանջը, սակայն Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրության համաձայն, կատարված խախտումը լիազորված մարմնի կողմից գնահատվել է ոչ էական` չի ազդել աուդիտորական եզրակացության ձեւի եւ բովանդակության վրա` 100 000 դրամի չափով.

ը) սույն օրենքի 31² -րդ հոդվածի 2-րդ մասին համապատասխան թույլ տրված խախտումը լիազորված մարմնի կողմից սահմանված ժամկետում չի վերացրել կամ այդ մասին լիազորված մարմնին գրավոր չի տեղեկացրել` խախտման յուրաքանչյուր դեպքի համար 100 000 դրամի չափով:

3. Սույն հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն՝ տուգանքի կիրառումից հետո՝ 2 տարվա ընթացքում, տուգանքի կիրառման համար հիմք հանդիսացող խախտումը շարունակելու կամ այդպիսի նոր խախտում թույլ տալու դեպքում տուգանքի չափը ավելանում է 500 000 դրամով:

4. Սույն հոդվածի 2-րդ մասի «ա», «գ» կամ «դ» կետերի խախտումով կազմված եզրակացությունները աուդիտորական եզրակացություն չեն:»:

Հոդված 2 . Օրենքի 28-րդ հոդվածի 1-ին մասը լրացնել հետեւյալբովան՟դա՟կու՟թյամբ «զ» կետով՝

«զ) աուդիտ իրականացնող անձի նկատմամբ սույն օրենքի 31³ -րդ հոդվածով սահմանված պատասխանատվություն կիրառելուց հետո՝ երկու տարվա ընթացքում, երրորդ անգամ նույն հոդվածի կիրառման համար հիմք հանդիսացող խախտում թույլ տրվելու դեպքում:»:

Հոդված 3. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող տասներորդ օրվանից: