Հոդված 1. Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության 1985 թվականի դեկտեմբերի 6-ի օրենսգրքի (այսուհետ՝ Օրենսգիրք) 47.9-րդ հոդվածը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«47.9. Շարունակական մասնագիտական զարգացման հավաստագիր չունեցող անձին կամ առաջին անգամ մասնագիտական գործունեության հավաստագիր չունեցող անձին մասնագիտական աշխատանքային պարտականություններ իրականացնել թույլատրելը

1. Շարունակական մասնագիտական զարգացման հավաստագիր չունեցող անձին կամ առաջին անգամ մասնագիտական գործունեության հավաստագիր չունեցող անձին մասնագիտական աշխատանքային պարտականություններ իրականացնել թույլատրելը

առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ սահմանված նվազագույն աշխատավարձի երեքհարյուրապատիկի չափով:

2. Նույն խախտումը, որը կատարվել է կրկին վարչական տույժի միջոցներ կիրառելուց հետո՝ մեկ տարվա ընթացքում՝

առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ սահմանված նվազագույն աշխատավարձի վեցհարյուրապատիկի չափով:»:

Հոդված 2. Օրենսգիրքը լրացնել նոր՝ 47.29-րդ եւ 47.30-րդ հոդվածներով՝ հետեւյալ բովանդակությամբ.

«Հոդված 47.29. Առանց անհատական լիցենզիայի կամ անցումային անհատական լիցենզիայի մասնագիտական գործունեություն իրականացնելը.

1. Ավագ բուժաշխատողի կողմից առանց անհատական լիցենզիայի մասնագիտական գործունեություն իրականացնելը

առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ սահմանված նվազագույն աշխատավարձի երկուհարյուրապատիկից չորսհարյուրապատիկի չափով:

2. Կլինիկական օրդինատորի (կլինիկական ռեզիդենտի), ռազմաբժշկական հետբուհական ուսուցում իրականացնող հաստատություններում ուսումնառող անձի կողմից առանց անցումային անհատական լիցենզիայի մասնագիտական գործունեություն իրականացնելը՝

առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ սահմանված նվազագույն աշխատավարձի հարյուրհիսունապատիկից երեքհարյուրապատիկի չափով:

Հոդված 47.30. Անհատական լիցենզիա կամ անցումային անհատական լիցենզիա չունեցող անձին մասնագիտական աշխատանքային պարտականություններ իրականացնել թույլատրելը

1. Անհատական լիցենզիա կամ անցումային անհատական լիցենզիա չունեցող անձին մասնագիտական աշխատանքային պարտականություններ իրականացնել թույլատրելը

առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ սահմանված նվազագույն աշխատավարձի երեքհարյուրապատիկի չափով:

2. Նույն խախտումը, որը կատարվել է կրկին վարչական տույժի միջոցներ կիրառելուց հետո՝ մեկ տարվա ընթացքում՝

առաջացնում է տուգանքի նշանակում՝ սահմանված նվազագույն աշխատավարձի վեցհարյուրապատիկի չափով:»:

Հոդված 3. Օրենսգրքի 47.24-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ պարբերությունը ուժը կորցրած ճանաչել:

Հոդված 4. Օրենսգրքի 230-րդ հոդվածի 1-ին մասում «47.28-րդ» բառից հետո լրացնել «47.29-րդ, 47.30-րդ» բառերը:

Հոդված 5. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակման օրվան հաջորդող տասներորդ օրը, բացառությամբ՝

1) 47.29-րդ հոդվածի 2-րդ մասի եւ 47.30-րդ հոդվածի, որն ուժի մեջ է մտնում 2025 թվականի հունվարի 1-ից.

2) 47.29-րդ հոդվածի 1-ին մասի, որն ուժի մեջ է մտնում 2026 թվականի հունվարի 1-ից: