Հոդված 1. «Տնտեսական մրցակցության պաշտպանության մասին» 2000 թվականի նոյեմբերի 6-ի ՀՕ-112 օրենքի (այսուհետ նաեւ՝ Օրենք) 11-րդ հոդվածը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 1.1-րդ եւ 1.2.-րդ մասերով.

«1.1. Հայաստանի Հանրապետությունում արտադրված գյուղատնտեսական արտադրանքի ձեռքբերման հարաբերություններում ձեռք բերող տնտեսավարող սուբյեկտն ունի բանակցային ուժեղ դիրք, եթե վերջինիս հասույթի չափը գյուղատնտեսական արտադրանքի գնման պայմանագրի կնքման պահին նախորդող 12 ամսում կամ վերջին ֆինանսական տարում գերազանցել է Հանձնաժողովի որոշմամբ սահմանված հասույթի չափը, իսկ գյուղատնտեսական արտադրանք իրացնող տնտեսավարող սուբյեկտի հասույթի չափը գյուղատնտեսական արտադրանքի գնման պայմանագրի կնքման պահին նախորդող 12 ամսում կամ վերջին ֆինանսական տարում չի գերազանցել Հանձնաժողովի որոշմամբ սահմանված հասույթի չափը:

1.2. Գյուղատնտեսական արտադրանք իրացնող ֆիզիկական անձանց դեպքում Հանձնաժողովը հասույթի չափ չի դիտարկում:»:

Հոդված 2. Օրենքի 12-րդ հոդվածի 3-րդ մասում.

1) 7-րդ կետում «ցանցերում» բառը փոխարինել «օբյեկտներում» բառով.

2) 8-րդ կետի «գ» պարբերությունում «առեւտրային ցանցի» բառը փոխարինել «բանակցային ուժեղ դիրք ունեցող տնտեսավարող սուբյեկտի» բառով.

3) 11-րդ կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«11) բանակցային ուժեղ դիրք ունեցող գյուղատնտեսական արտադրանք ձեռք բերող տնտեսավարող սուբյեկտի կողմից հաշվարկային փաստաթղթերով կամ պայմանագրով նախատեսված վճարումների չիրականացումը՝ մատակարարի կողմից  հաշվարկային փաստաթղթերի դուրսգրման, իսկ հաշվարկային փաստաթուղթ դուրս գրած չլինելու դեպքում՝ գյուղատնտեսական արտադրանքի մատակարարման պահից 30 օրացուցային օրվա ընթացքում.»:

4)  լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 12-14-րդ կետերով.

«12) եթե բանակցային ուժեղ դիրք ունեցող տնտեսավարող սուբյեկտը մատակարարի նկատմամբ թույլ է տվել «Առեւտրի եւ ծառայությունների մասին» օրենքի 15.12-րդ հոդվածով սահմանված վճարումների իրականացման 3 միլիոն կամ ավել դրամի չափով 90 օրացուցային օր կամ ավել ժամկետով կետանց.

13) «Առեւտրի եւ ծառայությունների մասին» օրենքի 4.4-րդ գլխով նախատեսված առեւտրային ցանցերի եւ մատակարարների միջեւ արդար առեւտրի կանոնների խախտում թույլ տալը, որը հանգեցնում է կամ կարող է հանգեցնել տնտեսական մրցակցության կանխմանը, սահմանափակմանը, արգելմանը կամ անբարեխիղճ մրցակցությանը, ինչպես նաեւ վնասել սպառողների շահերը.

14)  այլ գործողություն կամ վարքագիծ, որը պարունակում է սույն հոդվածի 2-րդ մասի հատկանիշները:»:

Հոդված 3. Օրենքի 33-րդ հոդվածի.

1) 1-ին մասի 1-ին կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«1) իր իրավասության շրջանակներում ներկայացնում է Հանձնաժողովը Հայաստանի Հանրապետությունում, այլ պետություններում, միջազգային եւ այլ կազմակերպություններում, համագործակցում է Հայաստանի Հանրապետության, օտարերկրյա պետությունների պետական մարմինների, ինչպես նաեւ միջազգային եւ այլ կազմակերպությունների հետ, այդ թվում՝ կնքելով հուշագրեր եւ իրավաբանական պարտադիր ուժ չունեցող միջազգային բնույթի այլ փաստաթղթեր.»:

Հոդված 4. Օրենքի 37-րդ հոդվածում.

1) 1-ին մասի 33-րդ կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«33) Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի հիմնավորված միջնորդության հիման վրա իրականացնում է Եվրասիական տնտեսական միության պայմանագրով սահմանված ընթացակարգային առանձին գործողություններ.».

2) 1-ին մասը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 34-րդ եւ 35-րդ կետերով.

«34) սահմանում է Հայաստանի Հանրապետությունում գյուղատնտեսական արտադրանքի ձեռքբերման հարաբերություններում բանակցային ուժեղ դիրք ունեցող ձեռք բերողի եւ իրացնողի անհրաժեշտ հասույթի չափերը.

35) իրականացնում է օրենքով նախատեսված այլ լիազորություններ:».

3) 2-րդ մասում «13-31-րդ» բառերից հետո լրացնել «եւ 34-րդ» բառով:

Հոդված 5. Օրենքի 59-րդ հոդվածի 4-րդ մասում «տեղեկացվում է» բառերից հետո լրացնել «երեք օրվա ընթացքում» բառերը:

Հոդված 6. Օրենքի 60-րդ հոդվածի 1-ին մասից հանել «Ներկայացված դիմումը սույն օրենքի պահանջներին չհամապատասխանելու դեպքում չի քննարկվում, որի մասին Հանձնաժողովի նախագահի գրությամբ դիմում ներկայացրած անձը տեղեկացվում է երեք օրվա ընթացքում:» նախադասությունը:

Հոդված 7. Օրենքի 63-րդ հոդվածը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«Հոդված 63. Վարչական վարույթի ժամկետը

1. Հանձնաժողովի կողմից իրականացվող վարչական վարույթի ժամկետը երեք ամիս է, բացառությամբ սույն հոդվածով նախատեսված դեպքերի:

2. Հակամրցակցային համաձայնությունների, գերիշխող դիրքի եւ բանակցային ուժեղ դիրքի չարաշահման, տնտեսական գործունեության արգելված համակարգման իրավախախտումների վերաբերյալ վարչական վարույթների ժամկետը վեց ամիս է:

3. Հանձնաժողովի որոշման դեմ բերված վարչական բողոքի հիման վրա իրականացվող վարչական վարույթի ժամկետը երեք ամիս է, բացառությամբ՝ սույն հոդվածի 2-րդ մասում նշված իրավախախտումներով կայացված Հանձնաժողովի որոշումների դեմ բերված վարչական բողոքների, որի ժամկետը վեց ամիս է:

4. Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հանձնաժողովի կողմից իրականացվող վարչական վարույթի ժամկետը որոշվում է Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքով:

5. Եթե Հանձնաժողովի կողմից իրականացվող վարչական վարույթը վերաբերում է մեկից ավելի իրավախախտումների, որոնցից առնվազն մեկը սույն հոդվածի 2-րդ մասում նշված իրավախախտում է կամ այդպիսի գործով կայացված որոշման դեմ բերված վարչական բողոք, ապա այդ վարչական վարույթի ժամկետը վեց ամիս է:

6. Հանձնաժողովի պատճառաբանված որոշմամբ վարչական վարույթի ժամկետը մեկ անգամ կարող է երկարաձգվել մինչեւ երեք ամսով:»:

Հոդված 8. Օրենքի 73-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետում «3-րդ» բառը փոխարինել «4-րդ» բառով:

Հոդված 9. Օրենքի 88-րդ հոդվածի 1-ին մասում.

1) «ժամկետում» բառից հետո լրացնել «, իսկ սույն օրենքի 64-րդ հոդվածի 1-ին մասով սահմանված ժամկետի երկարաձգման դեպքում՝ երկարաձգված ժամկետում,» բառերը.

2) լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր նախադասությամբ. «Այն դեպքում, երբ իրավախախտման հետեւանքները վերացնելն անհնար է, իրավախախտման հետեւանքները վերացված լինելու պայմանն իրավախախտման փաստի ընդունման դեպքում համարվում է առկա:»:

Հոդված 10. Եզրափակիչ մաս եւ անցումային դրույթներ

1. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող օրվանից, բացառությամբ սույն օրենքի 1-ին հոդվածի եւ 2-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ եւ 4-րդ կետերի, որոնք ուժի մեջ են մտնում պաշտոնական հրապարակման օրվանից երեք ամիս հետո:

2. Հայաստանի Հանրապետությունում գյուղատնտեսական արտադրանքի ձեռքբերման հարաբերություններում բանակցային ուժեղ դիրք ունեցող ձեռք բերողի եւ իրացնողի անհրաժեշտ հասույթի չափերը սահմանող Հանձնաժողովի որոշումն ընդունվում է սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելուց հետո մեկ ամսվա ընթացքում:

3. Սույն օրենքի 2-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ եւ 4-րդ կետերով սահմանված ժամկետները մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը ծագած պարտավորությունների դեպքում հաշվարկվում են սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելու օրվանից: