Հոդված 1. «Պետական տուրքի մասին» 1997 թվականի դեկտեմբերի 27-ի ՀՕ-186 օրենքի (այսուհետ՝ Օրենք) 9-րդ հոդվածի 2-րդ մասը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 3.1-ին կետով՝
3.1) այն վարչական ակտերի վիճարկման պահանջով հայցադիմումների համար, որոնցով հայցը հարուցվում է ընդդեմ ՀՀ ՆԳՆ ոստիկանության եւ դրա մարմինների եւ կիրառվել է դրամական արտահայտությամբ վարչական պատասխանատվության միջոց հետեւյալ չափերով՝ | |
ա. մինչեւ 10 հազար դրամը ներառյալ | բազային տուրքի քառապատիկի չափով |
բ. 10 հազար դրամից մինչեւ 50 հազար դրամը ներառյալ | բազային տուրքի 7-ապատիկին գումարած 10 հազար դրամը գերազանցող մասի 1 տոկոսի չափով |
գ. 50 հազար դրամից մինչեւ 100 հազար դրամը ներառյալ | բազային տուրքի 10-ապատիկին գումարած 50 հազար դրամը գերազանցող մասի 1 տոկոսի չափով |
դ. 100 հազար դրամից մինչեւ 500 հազար դրամը ներառյալ | բազային տուրքի 15-ապատիկին գումարած 100 հազար դրամը գերազանցող մասի 0,5 տոկոսի չափով |
ե. 500 հազար դրամից մինչեւ մեկ միլիոն դրամը ներառյալ | բազային տուրքի 20-ապատիկին գումարած 500 հազար դրամը գերազանցող մասի 0.5 տոկոսի չափով |
զ. մեկ միլիոն դրամից մինչեւ երկու միլիոն դրամը ներառյալ | բազային տուրքի 25-ապատիկին գումարած մեկ միլիոն դրամը գերազանցող մասի 0.25 տոկոսի չափով |
Հոդված 2. Եզրափակիչ մաս եւ անցումային դրույթներ
1. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող օրվանից:
2. Սույն օրենքը տարածվում է սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելուց հետո ներկայացված հայցադիմումների վրա:
3. Մինչեւ սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը ներկայացված հայցադիմումներում նշված պահանջը սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելուց հետո փոփոխելու դեպքում պետական տուրքի գումարի չբավականացնող մասը գանձելիս կիրառման են ենթակա մինչեւ սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելը գործող նորմերը: