ՀՈԴՎԱԾ 1. «Նվազագույն ամսական աշխատավարձի մասին» Հայաստանի Հանրապետության 2003 թվականի դեկտեմբերի 17-ի ՀՕ-66-Ն օրենքի (այսուհետ` Օրենք) 1-ին հոդվածի «25000 դրամ» բառերը փոխարինել «30000 դրամ» բառերով:
ՀՈԴՎԱԾ 2. Օրենքի 2-րդ հոդվածի
1. 1-ին պարբերության «գործավարձով» բառից հետո լրացնել «եւ ժամավճարով» բառերը,
2. 2-րդ պարբերության «145 դրամ» բառերը փոխարինել «179 դրամ» բառերով,
3. 3-րդ պարբերության «161 դրամ» բառերը փոխարինել «199 դրամ» բառերով,
4. 4-րդ պարբերության «242 դրամ» բառերը փոխարինել «298 դրամ» բառերով:
ՀՈԴՎԱԾ 3. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում 2009 թվականի հունվարի 1-ից:
«Նվազագույն ամսական աշխատավարձի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություններ եւ լրացում կատարելու մասին» ՀՀ օրենքի նախագիծը մշակվել է համաձայն ՀՀ կառավարության 2008 թվականի հուլիսի 3-ի «Հայաստանի Հանրապետության 2009-2011 թվականների պետական միջնաժամկետ ծախսերի ծրագիրը հաստատելու մասին» թիվ 704-Ն որոշման, ըստ որի, 2009 թվականին նախատեսված է նվազագույն ամսական աշխատավարձի չափը սահմանել 30000 դրամ:
«Նվազագույն ամսական աշխատավարձի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում ժամային տարիֆային դրույքի նվազագույն չափերը սահմանված է միայն գործավարձով վարձատրվող աշխատողների համար, մինչդեռ ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 179-րդ հոդվածի 1-ին մասով սահմանված է, որ օրենքով է սահմանվում ժամավճարի նվազագույն չափը, ուստի այն պետք է կիրառելի լինի աշխատանքի վարձատրության բոլոր ձեւերի համար:
ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 179-րդ հոդվածի 1-ին մասով սահմանված է, որ աշխատավարձի ամսական եւ ժամավճարի նվազագույն չափը սահմանվում է օրենքով, իսկ նույն հոդվածի 3-րդ մասի համաձայն, աշխատողի ժամավճարի չափը կամ ամuական աշխատավարձը չի կարող պակաu լինել օրենքով կամ կոլեկտիվ պայմանագրով uահմանված չափից:
ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 187-րդ հոդվածով սահմանված է, որ ոչ լրիվ աշխատաժամանակի կիրառման դեպքում աշխատանքը վարձատրվում է փաստացի աշխատած ժամանակին կամ կատարած փաստացի աշխատանքին համապատասխան, իսկ Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ Հայաստանի Հանրապետության օրենսգրքի 169.8-րդ հոդվածով նվազագույն ամսական աշխատավարձի չափից պակաս աշխատավարձ սահմանելու դեպքում գործատուի համար տուգանք է սահմանված: Հետեւաբար ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքում եւ Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ ՀՀ օրենսգրքում իրավաչափ նորմեր սահմանելու նպատակով, անհրաժեշտություն է առաջացել Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ ՀՀ օրենսգրքում կատարել համապատասխան փոփոխություններ:
Նվազագույն աշխատավարձի օրենքով ամրագրված չափը աշխատողի համար հանդիսանում է պետության կողմից սահմանված երաշխիք: Հայաստանի Հանրապետության կողմից վավերացված ԱՄԿ 1970 թվականի հունիսի 3-ի N131 կոնվենցիայի 2-րդ հոդվածի 1-ին մասը սահմանում է հետեւյալը` «Նվազագույն աշխատավարձն ունի օրենքի ուժ եւ նվազեցման ենթակա չէ. այս դրույթի չկիրառումը պատասխանատու անձի կամ անձանց նկատմամբ առաջացնում է քրեական կամ այլ պատասխանատվություն»: Հիշյալ դրույթը իրացնելու` նվազագույն ամսական աշխատավարձի օրենքով սահմանված չափը ապահովելու նպատակով, անհրաժեշտ է փոփոխություն կատարել նաեւ «Եկամտահարկի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում, որի դեպքում Եկամտահարկի մասին օրենքով սահմանված համախառն եկամտից անձնական նվազեցման չափը կհավասարվի նվազագույն ամսական աշխատավարձի օրենքով սահմանված չափին:
