Հոդված 1. «Հաստատագրված վճարների մասին» Հայաստանի Հանրապետության 1998 թվականի հուլիսի 7-ի ՀՕ-236 օրենքի (այսուհետ` Օրենք) 7-րդ հոդվածում`

1) լրացնել նոր «գ.1» ենթակետ հետեւյալ բովանդակությամբ`

«գ.1) հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գործունեությունը. »:

2) լրացնել նոր պարբերությամբ` հետեւյալ բովանդակությամբ`

«Զբոսաշրջության բնագավառում Հայաստանի Հանրապետության կառավարության լիազորած մարմնի սահմանած չափանիշներին համապատասխանող հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտներում իրականացվող սույն հոդվածի 1-ին մասի «գ», «ե», «թ», «ժե», «ժը», «ի»  ենթակետերով սահմանված գործունեության տեսկաները կարող են համարվել  ընդհանուր կարգով (ավելացված արժեքի հարկ եւ շահութահարկ (եկամտահարկ))հարկման օբյեկտ` հարկ վճարողի կողմից իր հաշվառման վայրի հարկային տեսչություն համապատասխան գրավոր դիմում ներկայացնելու դեպքում, դիմումը ներկայացնելու օրվան հաջորդող հաշվետու ժամանակաշրջանի սկզբից` ընթացիկ տարվա եւ դրան հաջորդող օրացուցային տարվա ընթացքում:

Հոդված 2. Ուժը կորցրած ճանաչել օրենքի 7-րդ հոդվածի «զ», «ժզ» ենթակետերը, 12-րդ հոդվածը, 7-րդ եւ 17-րդ գլուխները:

Հոդված 3. Օրենքի 11-րդ հոդվածի 3-րդ մասում «իրացված» բառը փոխարինել «ստացված» բառով:

Հոդված 4. Օրենքի 32-րդ հոդվածում`

1) «գ» եւ «դ» ենթակետերը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ`

«գ) շենքերի, շինությունների ներսում հանրային սննդի օբյեկտների սպասարկման սրահ է համարվում խո՟հա՟րա՟րա՟կան ար՟տադ՟րան՟քի սպառ՟ման կազ՟մա՟կերպ՟ման հա՟մար նա՟խա՟տես՟ված տա՟րած՟քը (ներքին չափերով), որը ներառում է սպա՟ռող՟ների կողմից պատրաստի խո՟հա՟րա՟րակ՟ան ար՟տադ՟րան՟քի ՟սպառ՟ման՟ եւ(կամ) ժաման՟ցի կազ՟մակ՟եր՟պման հա՟մար՟ նա՟խատ՟ես՟ված՟ տա՟րած՟քնե՟րը (բե՟մահ՟ար՟թակ՟նե՟ր,՟ պա՟րահրապա՟րակ՟նե՟ր եւ համանման այլ տարածքներ):

 Սույն գլխի կիրառման առումով, շինություն է համարվում կրող, պարփակող կամ համակցված (կրող եւ պարփակող) կոնստրուկցիաներից կառուցված (կազմված)` փակ ծավալ կազմող շինարարական համակարգը:

դ) շենքերից, շինություններից դուրս (այսուհետ` բացօթ՟յա վայ՟րե՟ր) հան՟րա՟յին սննդի օբյեկտների սպա՟սարկ՟ման սրահ է համարվում խո՟հա՟րա՟րա՟կան ար՟տադ՟րան՟քի պատրաստման համար նախատեսված շենքերը, շինությունները, ինչպես նաեւ խո՟հա՟րա՟րա՟կան ար՟տադ՟րան՟քի սպառ՟ման կազ՟մա՟կերպ՟ման հա՟մար նա՟խա՟տես՟ված` հողամասի ցանկացած բարելավում ներառող  ամբողջ տա՟րած՟քը: Սպասարկման սրահը ներառում է նաեւ   ՟ժամ՟ան՟ցի կազ՟մակ՟եր՟պման հա՟մար՟ նա՟խատ՟ես՟ված՟ տա՟րած՟քնե՟րը (բե՟մահ՟ար՟թակ՟նե՟ր,՟ պա՟րահ՟րա՟պա՟րակ՟նե՟ր եւ համանման այլ տարածքներ). ».

2) լրացնել նոր «ե» ենթակետ հետեւյալ բովանդակությամբ`

«ե) սպա՟ռող՟նե՟րի սահ՟մա՟նա՟փակ քա՟նա՟կա՟կազմ ու՟նե՟ցող վայ՟րե՟ր (օբյեկտներ) են համարվում կազմակերպություններում գործող հանրային սննդի օբյեկտները, որտեղ հանարային սննդի սպառումը եւ(կամ) իրացումը կազմակերպվում է բացառապես տվյալ կազմակերպության աշխատողների համար:»:

Հոդված 5. Օրենքի 33-րդ հոդվածի`

1) 1-ին կետը լրացնել նոր պարբերությունով` հետեւյալ բովանդակությամբ`

«Հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտներում գործող հանրային սննդի օբյեկտները հարկվում են հաստատագրված վճարով, եթե սննդի արժեքը ներառված չէ դրանց կողմից մատուցվող ծառայությունների ընդհանուր արժեքում: Ընդ որում, առողջարաններում, հանգստյան տներում, պանսիոններում, ճամբարներում հանրային սննդի գործունեության հաստատագրված վճարի չափի հաշվարկման համար կիրառվում է նաեւ սույն օրենքի 36-րդ հոդվածի 2-րդ ենթակետով սահմանված ուղղիչ գործակիցը: Սույն պարբերությունում oգտագործվող հաuկացությունները կիրառվում են «Զբոսաշրջության եւ զբոսաշրջային գործունեության մասին» Հայաuտանի Հանրապետության oրենքով uահմանված իմաuտով:».

2) 2-րդ կետը լրացնել նոր ենթակետով հետեւյալ բովանդակությամբ`

«գ) սպասարկման սրահ չունեցող հանրային սննդի վայրի միջոցով խոհարարական արտադրանքի սպառման կազմակերպման վրա:»

Հոդված 6. Օրենքի 34-րդ հոդվածի տեքստը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ`

«1. Շենքերում գտնվող հան՟րա՟յին սննդի օբյեկտների գործունեության համար հաս՟տա՟տագր՟ված վճա՟րի ամ՟սա՟կան չա՟փը հաշ՟վարկ՟վում է ե՟լա՟կե՟տա՟յին տվյա՟լի եւ ուղ՟ղիչ գոր՟ծակ՟ցի (գործա՟կից՟նե՟րի) ար՟տադր՟յա՟լի 2000-ա՟պա՟տի՟կի չա՟փով՝ դրա՟մա՟կան ար՟տա՟հայ՟տութ՟յամբ:

2. Բացօթյա վայրերում հանրային սննդի օբյեկտների գործունեության համար հաս՟տա՟տագր՟ված վճա՟րի ամ՟սա՟կան չա՟փը հաշ՟վարկ՟վում է ե՟լա՟կե՟տա՟յին տվյա՟լի եւ ուղ՟ղիչ գոր՟ծակ՟ցի (գործա՟կից՟նե՟րի) ար՟տադր՟յա՟լի 1500-ա՟պա՟տի՟կի չա՟փով՝ դրա՟մա՟կան ար՟տա՟հայ՟տութ՟յամբ:

3. Հաստատագրված վճար վճարողի կողմից գործունեության իրականացման նույն վայրում միաժամանակ շենքում գտնվող եւ բացօթյա վայրում հանրային սննդի օբյեկտների միջոցով գործունեությունը իրականացնելու դեպքում հաստատագրված վճարի չափը հաշվարկվում է գործունեության յուրաքանչյուր օբյեկտի համար սույն հոդվածի 1-ին եւ 2-րդ մասերին համապատասխան:»:

Հոդված 7. Ուժը կորցրած ճանաչել օրենքի 35-րդ հոդվածի 2-րդ կետը:

Հոդված 8. Օրենքի 36-րդ հոդվածի տեքստը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ`

«Հաս՟տա՟տագր՟ված վճա՟րի հաշ՟վարկ՟ման հա՟մար ուղ՟ղիչ գոր՟ծա՟կից՟ներն են՝
1) հեuտապար (uտրիպտիզ) եւ անհատական կամ համույթային համանման  այլ ցուցադրումներ ու՟նե՟ցող հան՟րա՟յին սննդի  վայ՟րե՟րի (օբ՟յեկտ՟նե՟րի), ինչ՟պես նաեւ գիշերա՟յին ժա՟մե՟րին (24⁰⁰ -ից մինչեւ 6⁰⁰ -ը) աշ՟խա՟տող բա՟րե՟րի հա՟մար լրա՟ցու՟ցիչ՝ 2.0.

2) սպա՟ռող՟նե՟րի սահ՟մա՟նա՟փակ քանակակազմ ու՟նե՟ցող վայ՟րե՟րի (օբ՟յեկտ՟նե՟րի) հա՟մար՝ 0.5.

3) Երեւան քաղաքում գտնվող հան՟րա՟յին սննդի գոր՟ծու՟նեութ՟յան ի՟րա՟կա՟նաց՟ման վայ՟րե՟րի (օբ՟յեկտ՟նե՟րի) հա՟մար լրացուցիչ`

առաջին, երկրորդ եւ երրորդ գոտիների համար`  1.5,

չորրորդ եւ հինգերորդ գոտիների համար` 1.2,

վեցերորդ, յոթերորդ, ութերորդ գոտիների համար`  1.0,

Երեւան քաղաքի բաշխումն ըստ տարածքային գոտիների սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:

4) Գե՟ղար՟քու՟նի՟քի մար՟զում (բա՟ցի հու՟լիս եւ օ՟գոս՟տոս ա՟միս՟նե՟րից), Սյունիքի, Վայոց ձորի, Շի՟րա՟կի, Լո՟ռու, Տա՟վու՟շի մար՟զե՟րում (բա՟ցա՟ռութ՟յամբ այդ մար՟զե՟րում գտնվող գյու՟ղե՟րի վար՟չա՟կան տա՟րածք՟նե՟րի) գտնվող հան՟րա՟յին սննդի գոր՟ծու՟նեութ՟յան ի՟րա՟կա՟նաց՟ման վայ՟րե՟րի (օբ՟յեկտ՟նե՟րի) հա՟մար լրա՟ցու՟ցիչ՝ 0.7.

5) Գեղարքու՟նի՟քի մար՟զի (բա՟ցի հու՟լիս եւ օգոս՟տոս ա՟միս՟նե՟րից), Սյու՟նի՟քի, Վա՟յոց ձո՟րի, Շի՟րա՟կի, Լո՟ռու, Տավուշի մարզերի գյուղե՟րի վար՟չա՟կան տա՟րածք՟նե՟րում գտնվող հան՟րա՟յին սննդի գոր՟ծու՟նեութ՟յան ի՟րա՟կա՟նաց՟ման վայ՟րե՟րի (օբ՟յեկ՟տնե՟րի) հա՟մար լրա՟ցու՟ցիչ՝ 0.5:»:

Հոդված 9. Օրենքը 4.1-րդ գլխից հետո լրացնել նոր 4.2-րդ գլխով հետեւյալ բովանդակությամբ`

«ԳԼՈւԽ 4.2. ՀՅՈՒՐԱՆՈՑԱՅԻՆ ՏՆՏԵՍՈՒԹՅԱՆ ՕԲՅԵԿՏՆԵՐԻ ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅԱՆ ՀԱ՟ՄԱՐ ՀԱՍ՟ՏԱ՟ՏԱԳՐ՟ՎԱԾ ՎՃԱՐ՟ՆԵ՟ՐԸ

Հոդ՟ված 36.6. Հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գոր՟ծու՟նեութ՟յան ի՟րա՟կա՟նաց՟նե՟լու հա՟մար հաս՟տա՟տա՟գրված վճար՟նե՟րի հաշ՟վարկ՟ման հա՟մար օգ՟տա՟գործ՟վող հաս՟կա՟ցու՟թյուն՟նե՟րը

1, Սույն օ՟րեն՟քի ի՟մաս՟տով՝

1) հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գործունեություն է համարվում զբոսաշրջության բնագավառում Հայաստանի Հանրապետության կառավարության լիազորած մարմնի սահմանած չափանիշներին չհամապատասխանող հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գործունեության կազմակերպումը,

2) հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտի մակերես է համարվում` հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտում հյուրանոցային ծառայությունների կազմակերպման համար նախատեսված ընդհանուր տարածքը: Հյուրանոցային ծառայությունների հետ միաժամանակ սույն օրենքի 7-րդ հոդվածի «գ», «ե», «ժը» եւ(կամ) «ի» ենթակետերով սահմանված գործունեության իրականացնելու դեպքում հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտի մակերեսը իր մեջ ներառում է նաեւ նշված գործունեության իրականացման համար նախատեսված տարածքները:

2. Սույն գլխում oգտագործվող հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների հաuկացությունները կիրառվում են «Զբոսաշրջության եւ զբոսաշրջային գործունեության մասին» Հայաuտանի Հանրապետության oրենքով uահմանված իմաuտով:

Հոդված 36.7. Հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գոր՟ծու՟նեութ՟յունն իրա՟կա՟նաց՟նե՟լու հա՟մար հաս՟տա՟տա՟գրված վճար՟ներ վճա՟րող՟նե՟րը

1. Վճա՟րող՟ներ են հա՟մար՟վում հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գոր՟ծու՟նեու՟թյուն ի՟րակա՟նաց՟՟նող ի՟րա՟վա՟բա՟նա՟կան անձինք եւ անհատ ձեռնարկատերերը: Սույն գլխի դրույթները չեն տարածվում առողջարանների, հանգստյան եւ մասնագիտացված ճամբարների կամ տների, պանսիոնների, մանկապատանեկան բնակատեղիների, ճամբարային բնակատեղիների գործունեության վրա:

2. Հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտներում հյուրանոցային ծառայությունների հետ միաժամանակ սույն օրենքի 7-րդ հոդվածի «գ», «ե», «ժը» եւ(կամ) «ի» ենթակետերով սահմանված գործունեության իրականացնելու դեպքում հաստատագրված վճարը հաշվարկվում է սույն գլխով սահմանված կարգով եւ գործունեության այդ տեսակների համար սույն օրենքի 4-րդ, 4.1-րդ, 6-րդ, 16.1-րդ գլուխների դրույթները չեն կիրառվում:

Հոդված 36.8. Հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գոր՟ծու՟նեութ՟յուն ի՟րա՟կա՟նաց՟նե՟լու հա՟մար հաս՟տա՟տա՟գրված վճար՟ի չա՟փը

Հաս՟տա՟տագր՟ված վճա՟րը հաշ՟վարկ՟վում է յու՟րա՟քանչ՟յուր ամս՟վա հա՟մար՝ ե՟լա՟կե՟տա՟յին տվյա՟լի 3000-ա՟պա՟տի՟կի չա՟փով՝ դրա՟մա՟կան ար՟տա՟հայ՟տութ՟յամբ:

Հոդված 36.9. Հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գոր՟ծու՟նեութ՟յուն ի՟րա՟կա՟նաց՟նե՟լու հա՟մար հաս՟տա՟տագր՟ված վճար՟նե՟րի հաշ՟վարկ՟ման ե՟լա՟կե՟տա՟յին տվյա՟լը

Հաստա՟տագր՟ված վճա՟րի հաշ՟վարկ՟ման հա՟մար ե՟լա՟կե՟տա՟յին տվյալ է հա՟մար՟վում հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտի մա՟կե՟րե՟սը՝ քա՟ռա՟կու՟սի մետ՟րե՟րով:»:

Հոդված 10. Օրենքի 59.3-րդ հոդվածում «իրացված» բառը փոխարինել «ստացված» բառով եւ հանել «ընդհանուր» բառը:

Հոդված 11. Օրենքի 40-րդ հոդվածում «թեթեւ մար՟դա՟տար ավ՟տո՟մե՟քե՟նա՟նե՟րով ուղեւոր՟ներ փո՟խադ՟րե՟լու նպա՟տա՟կով գոր՟ծու՟նեութ՟յուն ի՟րա՟կա՟նաց՟նե՟լու հա՟մար՝ 1.0,» բառերը փոխարինել «թեթեւ մար՟դա՟տար ավ՟տո՟մե՟քե՟նայով ուղեւոր՟ափո՟խադ՟րում ի՟րա՟կա՟նաց՟նե՟լու հա՟մար՝ 1.8,»

Հոդված 12. Օրենքի 42-րդ հոդվածի տեքստը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ`
«Սույն օրենքի իմաստով`

1) վար՟սա՟վի՟րանոց (գեղեցկության սրահ) է հա՟մար՟վում վար՟սա՟վի՟րա՟կան ծա՟ռա՟յութ՟յան,  դիմահարդարման, դեմքի մերսման, մատնահարդարման եւ(կամ) նման այլ ծառայության աշ՟խա՟տա՟տե՟ղի (աշ՟խա՟տա՟տե՟ղե՟րի) հա՟մար ա՟ռանձ՟նաց՟ված մշտա՟կան կամ ժա՟մա՟նա՟կա՟վոր շի՟նութ՟յու՟նը.

2) վար՟սա՟վի՟րա՟կան ծա՟ռա՟յութ՟յան մա՟տուց՟ման աշ՟խա՟տա՟տեղ է հա՟մար՟վում վարսավիրական ծառայության, դիմահարդարման, դեմքի մերսման, մատնահարդարման եւ(կամ) նման այլ ծառայության հա՟մար նախատեսված յու՟րա՟քանչ՟յուր տե՟ղը: Վարսավիրական ծառայության մատուցման տարբեր աշխատատեղերը մեկ անձի կողմից համատեղման դեպքում համատեղած աշխատատեղերը համարվում է մեկ աշխատատեղ, իսկ նույնատիպ (միանման) աշխատատեղերի առկայության դեպքում այդ աշխատատեղերը դիտարկվում են որպեu առանձին աշխատատեղեր:»:

Հոդված 13. Օրենքի 46-րդ հոդվածում`

1) «Երեւան քաղաքի համար   1.0» տողը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ`

«Երեւան քաղաքում գտնվելու հետ կապված`

առաջին, երկրորդ եւ երրորդ գոտիների համար` 1.5,

չորրորդ եւ հինգերորդ գոտիների համար` 1.2,

վեցերորդ, յոթերորդ, ութերորդ գոտիների համար` 1.0,

2) լրացնել նոր պարբերություն` հետեւյալ  բովանդակությամբ`

«Երեւան քաղաքի բաշխումն ըստ տարածքային գոտիների սահմանում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը:»:

Հոդված 14. Օրենքի 79-րդ հոդվածում «2500000-ապատիկի» բառը փոխարինել  «3500000-ապատիկի» բառով:

Հոդված 15. Օրենքի 84-րդ հոդվածում «75000-ապատիկի» բառը փոխարինել  «125000-ապատիկի» բառով:

Հոդված 16. Օրենքի 85.3-րդ հոդվածում «50000-ապատիկի» բառերը փոխարինել  «75000-ապատիկի» բառով:

Հոդված 17. Օրենքի 86.3-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետում «20» թիվը փոխարինել «25» թվով.

2) 2-րդ կետում  «50000-ապատիկի» բառը փոխարինել  «75000-ապատիկի» բառով.

3) 3-րդ կետում «50000-ապատիկի» բառերը փոխարինել  «75000-ապատիկի» բառով :

Հոդված 18. Օրենքը լրացնել նոր 97.1-րդ հոդվածով հետեւյալ խմբագրությամբ`

«Հոդված 97.1. Հաստատագրված վճարի ամսական չափերի եւ սահմանային չափերի  ինդեքսավորման ուղղիչ գործակիցը

2009 թվականի մարտից սույն օրենքով սահմանված գործունեության տեսակների համար հաշվարկվող հաստատագրված վճարի ամսական չափերի եւ(կամ) սահմանային չափերի նկատմամբ կիրառվում է 1.15 ուղղիչ գործակից, բացառությամբ սույն օրենքի 7-րդ հոդվածի «ա», «ա.1», «գ», «դ», «գ.1», «դ», «ե», «ժգ», «ժդ», «ժդ.1», «ժէ» ենթակետով սահմանված գործունեության տեսակների:

Հոդված  19. Սույն  օրենքն ուժի մեջ է մտնում 2009 թվականի հունվարի 1-ից, բացառությամբ սույն օրենքի 1-ին եւ 9-րդ հոդվածների:

Սույն օրենքի 1-ին եւ 9-րդ հոդվածներն ուժի մեջ են մտնում 2009 թվականի հուլիսի 1-ից եւ Oրենքի 7-րդ հոդվածի «գ.1» ենթակետով նախատեսված գործունեություն իրականացնողները մինչեւ 2009 թվականի հուլիսի 20-ը իրենց հաշվառման վայրի հարկային տեսչության մարմին են ներկայացնում հայտարարություն՝ ելակետային տվյալի եւ ուղղիչ գործակցի վերաբերյալ:

Սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելու պահից հետո՝ քսան օրվա ընթացքում, Oրենքի 7-րդ հոդվածի «գ» ենթակետով նախատեսված գործունեություն իրականացնողները իրենց հաշվառման վայրի հարկային տեսչության մարմին են ներկայացնում հայտարարություն՝ ելակետային տվյալի եւ ուղղիչ գործակցի վերաբերյալ:

Հիմնավորում

«Հաստատագրված վճարների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի վերաբերյալ

1. Իրավական ակտի անհրաժեշտությունը (նպատակը)

Օրենքի նախագծի նպա՟տակն է «Հաստատագրված վճարների մասին» ՀՀ օրենքով սահմանված գործունեության տեսակների համար տնտեսավարման հավասար պայմանների, հարկման արդարացիության սկզբունքի ապահովում, հաստատագրված վճարի ամսկան չափերի  եւ սահմանային չափերի ինդեքսավորում:

Կարգավորման հարաբերությունների ներկա վիճակը եւ առկա խնդիրները

«Հաստատագրված վճարների մասին» ՀՀ օրենքի 97-րդ հոդվածը նախատեսում է հաստատագրված վճարի ամսական չափի եւ սահմանային չափերի ինդեքսավորում ելնելով սպառողական գների ինդեքսից: Օրենքի ընդունումից հետո գործունեության  որոշ տեսակների գծով ստացվող եկամտի աճի պայմաններում հաստատագրված վճարի չափերի փոփոխություն գրեթ չի կատարվել:

Հաստատագրված վճարով հարկման դեպքում հարկ վճարողը չի կարող ընտրել հարկման ընդհանուր կարգ, հաշվի առնելով հաստատագրված վճարով հարկման կարգի առանձնահատկությունը: Այս մոտեցումն որոշ խնդիրներ է առաջ բերում օրենքով սահմանված կարգով որակավորում ունեցող հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների համար:

Հաստատագրված վճարով հարկվող գործունեության տեսակ է համարվում վարսավիրական ծառայությունը, իսկ վարսավիրանոցներում (գեղեցկության) սրահներում մատուցվող մյուս ծառայությունները հարկվում են ընդհանուր կարգով, որը դժվարություններ են ստեղծում հարկ վճարողների կողմից հարկերի հաշվարկման եւ հաշվառման վարման համար:

Առկա խնդիրների առաջարկվող լուծումները.

2. Օրենքի նախագծով առաջարկվում է`

• որակավորում ունեցող հյուրանոցային տնտեսությունների համար հնարավորություն տալ այդ հյուրանոցներում առկա հանրային սննդի, վարսավիրական ծառայության, ավտոկանգառների, համակարգչային խաղերի, բաղնիքների եւ ցնցուղարանների կազմակերպման, բիլիարդ խաղի կազմակերպման գործունեության մասով ընտրելու հաստատագրված վճարով կամ ընդհանուր կարգով հարկման ռեժիմը : Դրա համար հարկ վճարողը պետք է ներկայացնի դիմում եւ դիմումը ներկայացնելուց հետո ընթացիկ տարվա եւ հաջորդ օրացուցային տարվա ընթացքում կհարկվի ընտրված ընդհանուր հարկման ռեժիմը : Այս դրույթը առաջարկվում է կիրառել 2009թ. հուլիսի 1-ից :

• գործունեության որոշ տեսակների համար բարձրացնել հաստատագրված վճարի սահմանված ամսական չափը, մասնավորապես դրանք վերաբերվում են տաքսի մեքենաներով ուղեւորափոխադրումներին, շահումով խաղերի ոլորտին:

• հստակեցնել հանրային սննդի ոլորտում իրականացվող գործունեության համար ելակետային տվյալի` սպասարկման մակերեսի որոշման հարցերը : Շենքերում գտնվող հանրային սննդի օբյեկտների համար հիմք է ընդունվում սպասարկման սրահի մակերեսը, ներառյալ պարահրապարակի, բեմահարթակի  մակերեսը, իսկ բացօթյա վայրերում` ընդհանուր տարածքը :

• հաստատագրված վճարով հարկման դաշտից ընդհանուր հարկման դաշտ տեղափոխել  հանրային սննդի մասով` արտաքին բուֆետների գործունեությունը: Այդ գործունեությունից հաստատագրված վճար հաշվարկվում էր ելակետային տվյալ հիմք  ընդունելով 20 քառակուսի մետրը (մեկ ամսվա համար 40000 դրամ):

• հանրային սննդի ոլորտում իրականացվող գործունեության հաստատագրված վճարի հաշվարկման ուղղիչ գործակիցները կիրառել միայն հանրային սննդի օբյեկտի գտնվելու վայրի հետ կապված, սպառողների սահմանափակ քանակակազմ ունեցող վայրերի եւ գիշերային ակումբների համար: Հստակեցվել են այդ գործակիցների կիրառման շրջանակները:

• հանրային սննդի մասով առաջարկվում է հանրային սննդի օբյեկտի գտնվելու վայրի հետ կապված գոտիականություն սահմանել Երեւան քաղաքի համար,

• որակավորում չունեցող հյուրանոցային տնտեսության օբյեկտների գործնեության համար սահմանվել են հաստատագրված վճարով հարկման կարգը, հաշվին առնելով այդ ոլորտում անհրաժեշտ վարչարարության իրականացման դժվարությունները : Հաստատագրված վճարը հաշվարկվելու է ելնելով ընդհանուր տարածքի մակերսից 1մ2 համար սահմանելով 3000 դրամ: Այս դրույթը եւս կիրառվելու է 2009թ. հուլիսի 1-ից :

• վարսավիրական ծառայությունների մասով առաջարկվում է վարսավիրանոցի գտնվելու վայրի հետ կապված գոտիականություն սահմանել Երեւան քաղաքի համար,

• վարսավիրանոցներում կամ գեղեցկության սրահներում բացի վարսավիրական ծառայություններից այլ ծառայությունների մատուցման մասով եւս սահմանվում է հաստատագրված վճար յուրաքանչյուր աշխատատեղի համար` վարսավիրական ծառայության համար սահմանված չափով,

• «Հաստատագրված վճարներ մասին» ՀՀ օրենքի 97-րդ հոդվածի համաձայն հաստատագրված վճարի ամսական չափի եւ սահմանային չափերի նկատմամ կիրառել ինդեքսացիայի գործակից` 1.15: Այս դրույթը չի վերաբերվում գործունեության այն տեսակներին որոնց գծով 2009թ. հունվարի 1-ից կատարվել է հաստատագրված վճարի չափի փոփոխություն, ինչպես նաեւ այն գործունեության տեսակներին որոնց գծով 2008թ. հոկտեմբերի 1-ից փոփոխվել է սահմանային չափը եւ հաստատագրված վճարի ամսական չափը : Գործակցի չափը որոշվել է հիմք ընդունելով նախորդ երեք տարիներին արձանագրված սպառողական գների ինեքսով:

• ինդեքսացիայի գործակիցը նախատեսվում է կիրառել 2009 թվականի մարտի 1-ից` հետագա երեք տարիների համար,

• օրենքով կատարվող փոփոխությունները կիրառել 2009թ. հունվարի 1-ից:

3. Կարգավորման առարկան. Նախագծի կարգավորման առարկան «Հաստատագրված վճարներ մասին» ՀՀ օրենքով սահմանված գործունեության որոշ տեսակների համար հաստատագրված վճարի ամսական չափերի եւ սահմանային չափերի ինդեքսավորումն է, ինչպես նաեւ գործունեության որոշ տեսակների` հիմնականում շահումով խաղերի ոլորտի համար բարձրացնել հաստատագրված վճարի ամսական դրույքաչափը:

4. Իրավական ակտի կիրառման դեպքում ակնկալվող արդյունքը.

Իրավական ակտի կիրառման դեպքում ակնկալվում է գործունեության որոշ տեսակների համար տնտեսավարման հավասար պայմանների, հարկման արդարացիության սկզբունքների ապահովում, ինչպես նաեւ  հարկման ռեժիմների կանոնակարգում: Ակնկալվում է, որ նախագծի ըն՟՟դուն՟ման եւ դրա՟նում տեղ գտած դրույթների կիրառման արդյունքում կապահովվի նաեւ հաստատագրված վճարով հարկվող գործունեության տեսակների գծով հարկային մուտքերը: