ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ
ԳԼՈՒԽ 1.

Հոդված 1. Հանրային ծառայությունը

1. Հանրային ծառայությունը պետությանը Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ եւ օրենքներով վերապահված լիազորությունների իրականացումն է, որն ընդգրկում է պետական ծառայությունը եւ համայնքային ծառայությունը:

2. Պետական ծառայությունը մասնագիտական գործունեություն է, որն ուղղված է Հա՟՟յաս՟տանի Հանրապետության օրենսդրությամբ պետական մարմիններին վերապահ՟ված խնդիրների եւ գործառույթների իրականացմանը:

3. Պետական ծառայությունն ընդգրկում է քաղաքացիական ծառայությունը, դա՟տա՟կան ծա՟ռա՟յությունը, դիվանագիտական ծառայությունը, հատուկ ծառայությունները՝ պաշտպանության, ազգային անվտան՟գու՟թյան, ոս՟տիկանության, հարկային, մաքսային, փրկարար ծառայության հանրապետական գործադիր մարմիններում, Ազգային անվտանգության խորհրդում, ինչպես նաեւ օրենքներով նա՟խա՟տես՟ված այլ ծառայությունները:

4. Համայնքային ծառայությունը մասնագիտական գոր՟ծունեություն է, որն ուղղված է Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ տեղական ինքնակառա՟վար՟ման մարմիններին վերապահված խնդիրների եւ գործառույթների իրականացմանը:

Հոդված 2. Սույն օրենքի կարգավորման առարկան

1. Սույն օրենքով սահմանվում են Հայաստանի Հանրապետությունում հանրային ծառայության սկզբունքները եւ կազմակերպման կարգը, ինչպես նաեւ կարգավորվում են պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմիններում աշխատանք իրականաց՟նող անձանց` հանրային ծառայողների իրավական վիճա՟կի եւ դրա հետ կապված այլ հարաբե՟րու՟թյուն՟ներ:

2. Սույն օրենքը չի տարածվում պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմիններում քաղաքական, հայեցողական եւ քաղաքացիական պաշտոններ զբաղեցնող անձանց վրա, բացառությամբ սույն օրենքով սահմանված դեպքերի:

3. Սույն օրենքը չի տարածվում պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմիններում տեխնիկական սպասարկում իրականացնող անձանց վրա:

Հոդված 3. Սույն օրենքում օգտագործվող հիմնական հասկացությունները

1. Սույն օրենքում օգտագործվող հիմնական հասկացություններն ունեն հետեւյալ իմաս՟տները.

1) հանրային ծառայության պաշտոն՝ պետական եւ համայնքային ծառայության պաշ՟տոն՟ների անվանացանկերով նախատեսված պաշ՟տոն.

2) հանրային ծառայության պաշտոնների անվանացանկ` պետական եւ համայնքային ծառայության պաշ՟տոն՟ների անվանացանկերի միասնություն.

3) պետական եւ համայնքային ծառայության պաշ՟տոն՟ների անվանացանկեր` պետ՟ական ծառայության յուրաքանչյուր տեսակի, ինչպես նաեւ համայնքային ծառայության համար նախատեսված` օրենքով սահմանված կարգով հաստատված պաշտոնների ցանկեր.

4) հանրային ծառայող՝ հանրային ծառայության պաշտոնների անվանացանկով նախա՟տես՟ված որեւէ պաշտոն զբաղեցնող կամ օրենքով սահմանված դեպքերում եւ կարգով հանրային ծառայության համապատասխան (կադրերի) ռեզերվում գտվող անձ.

5) հանրային ծառայության կադրերի ռեզերվ` oրենքով uահմանված դեպքերում եւ կարգով հանրային ծառայության պաշտոններ չզբաղեցնող հանրային ծառայողների եւ  անձանց հանրույթ.

6) համապատասխան մարմին՝ սույն օրենքի 5-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատես՟ված մար՟մին.

7) հանրային ծառայության պաշտոնի անձնագիր (նկարագիր)՝ տվյալ պաշտոնն զբաղեց՟նող հանրային ծառայողի հա՟մար օրենքով եւ այլ իրավական ակտերով նա՟խա՟՟տես՟ված իրա՟վունքներն ու պարտականությունները նկա՟րա՟գրող եւ տվյալ պաշտո՟նն զբաղեց՟նելու համար հանրային ծառա՟յո՟ղին մաս՟նագի՟տական գիտելիքների ու աշ՟խատանքային  ունա՟՟կու՟թյուն՟ների տիրա՟պետման տե՟սանկ՟յունից ներ՟կա՟յացվող օրենքով սահմանված կարգով հաստատված փաս՟տա՟թուղթ.

8) հանրային ծառայության դասային աստիճան (կոչում)՝ հանրային ծա՟ռա՟յողին` իր զբաղեցրած պաշտոնին համապատասխան, շնորհվող որա՟կա՟վորման չափանիշ.

9) հանրային ծառայողների ատեստավորում՝ զբաղեցրած պաշտոնին հանրային ծառայողների մաս՟նագիտական գիտելիքների եւ աշ՟խա՟տանքային ունա՟կու՟թյուն՟ների համապա՟տաս՟խա՟նու՟թյա՟ն որո՟շմանն ուղղված գործընթաց (միջոցառում).

10) հանրային ծառայողների վերապատրաստում՝ հանրային ծառա՟յո՟՟ղ՟՟նե՟րի աշխա՟տանքային պարտականությունների կատարման արդյունավետության բարձրացման նպատակով մաս՟նագիտական գիտելիքների եւ աշխատանքային ունա՟՟՟կու՟թյունների կատա՟րե՟լագործմանն ուղղված գործընթաց (միջոցառում).

11) ծառայողական քննություն՝ օրենքով եւ այլ իրավական ակտերով սահ՟ման՟ված դեպ՟՟քերում եւ կարգով հանրային ծառայողի պար՟տա՟կանու՟թյուն՟ների կա՟տար՟մանն ու նրա գոր՟ծու՟նեությանն առնչվող հարցերի քննություն.

12) քաղաքացիական աշ՟՟խատանքը Հա՟՟յաս՟տանի Հանրապետության օրենսդրու՟թյամբ պե՟տական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմիններին վե՟րապահ՟ված առանձին խնդիրների ու գոր՟ծա՟ռույթների իրականացումն է վարձու աշխա՟տող՟՟ների միջոցով, որոնց աշխատանքային հարաբերությունները կարգավորվում են աշխատանքային օրենսդրությամբ:

13) տեխնիկական սպասարկում իրականացնող անձ՝ քաղաքական, հայեցողա՟կան, քաղաքացիական, ինչ՟պես նաեւ հանրային ծառայության պաշտոններ զբաղեցնող անձանց լիա՟զո՟րու՟թյուն՟ների կատարման հա՟մար անհրաժեշտ տեխնիկական սպա՟սար՟կում իրակա՟նաց՟նող.

14) հանրային ծառայողի ռոտացիա` օրենքով սահմանված դեպքում եւ կարգով հան՟րային ծառայողին նույն մարմնում (այդ թվում` նույն մարմնի այլ տարածքային ստորա՟բաժանում),  ինչպես նաեւ  այլ մարմին փոխադրում:

Հոդված 4. Պետական պաշտոններ

1. Պետական պաշտոններ են համարվում՝ քաղաքական, հայեցողական՝ բացառությամբ Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան հա՟մայնքների ղեկավարների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան համայնքների ղեկավարների տեղակալի, խորհրդականի, մամուլի քար՟՟տու՟ղար՟ի, օգնական՟ի  պաշտոն՟ների, քաղաքացիական, ինչպես նաեւ պետական ծառայության պաշտոնները:

2. Քաղաքական պաշտոն՝ Հայաստանի Հանրապետության Սահմանա՟դրու՟թյամբ,  օրենք՟ներով եւ այլ իրավական ակտերով սահմանված կարգով ընտրովի կամ նշա՟նակ՟ովի պաշ՟տոն, որն զբա՟ղեցնող պաշ՟տո՟նատար անձը, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան օրենս՟դրու՟թյամբ իրեն վերա՟պահ՟ված լիազո՟րությունների շրջա՟նակ՟նե՟րում ըն՟դունում է քա՟ղաքական որո՟շումներ եւ համա՟կար՟՟գում դրանց կատարումը, փոփոխվում է քաղաքական ուժերի հարաբերակցության փո՟փոխության դեպքում, բացառությամբ օրենքով նախատեսված դեպքերի:

3. Սույն օրենքի իմաստով` քա՟ղա՟քական պաշտոններ են համարվում Հայաստանի Հանրապետության Նախա՟գա՟հի, Հա՟յաս՟տա՟նի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատգամավորների, Հայաս՟տա՟նի Հան՟րա՟պետու՟թյան վար՟՟չա՟պետի, Հա՟՟յաս՟տանի Հան՟րա՟պետության նախարարների եւ Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան հա՟մայնքների ղեկավարների պաշ՟տոն՟նե՟րը:

4. Քաղաքական պաշտոնները, բացառությամբ ընտրովի քաղաքական պաշտոն՟ների, կարող են զբաղեցնել Հայաստանի Հանրապետության այն քաղաքացիները, ովքեր ունեն բարձրագույն կրթու՟թյուն, պետական կառավարման  ոլորտում աշխատան՟քա՟յին փորձ եւ տիրապետում են հայերե՟նին:

5. Քաղաքական պաշտոն զբաղեցնող պաշտոնատար անձանց գործունեության սկզբունքների եւ կազմակերպման կարգի հետ կապված հարաբերությունները սահման՟վում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ, Հայաստանի Հանրա՟պետու՟թյան ընտրական օրենսգրքով, Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի հրամանագրերով եւ այլ իրավական ակտերով:

6. Հայեցողական պաշտոն՝ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահ՟ման՟ված կարգով նշանակովի պաշ՟՟տոն, որն զբա՟ղեց՟՟նող պաշ՟տոնատար ան՟ձը, Հայաս՟տա՟նի Հանրա՟պե՟տու՟թյան օրենսդրությամբ իրեն վերա՟՟պահ՟ված լիա՟՟զո՟րությունների շրջա՟՟նակ՟նե՟՟րում ըն՟դու՟նում է որոշումներ եւ հա՟մա՟կար՟գում դրանց կա՟տա՟՟րումը, կարող է փոփոխվել քա՟ղաքա՟կան ուժերի հարաբերակցության փոփոխության դեպքում:

7. Սույն օրենքի իմաստով՝ հա՟յե՟ցո՟ղական պաշտոններ են համարվում Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան Նա՟խա՟՟գա՟հի աշ՟խա՟տա՟կազմի ղեկավարի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան Նա՟խա՟՟գա՟հի աշ՟խա՟տա՟կազմի ղեկավարի առաջին տեղակալի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան Նա՟խա՟՟գա՟հի աշ՟խա՟տա՟կազմի ղեկավարի  տեղակալներից մեկի, Հա՟յաստանի Հանրապետության կառավա՟րու՟թյան աշխա՟՟տակազ՟մի ղե՟կավա՟րի, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի վերահսկո՟ղա՟կան ծառայության ղեկավարի, Հայաստանի Հանրապետության վարչա՟պետի վերա՟հսկո՟ղա՟կան ծառայության ղեկավարի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան կառավա՟րու՟թյանն առ՟՟ըն՟թեր պե՟տական կառա՟վար՟՟ման մարմինների ղեկավարների եւ նրանց տեղակալների, Հա՟յաս՟տանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան նա՟խա՟րարների տե՟ղա՟կալ՟նե՟րի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան արտակարգ եւ լիազոր դեսպանների, միջազգային կազմակերպություններին  առընթեր (միջազգային կազմակերպություններում) Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան դիվանագիտական ներկայացուցիչների, Հայաստանի Հանրապետության նախարարությունների կառա՟վարման ոլոր՟տում գործող պետական մարմինների ղեկավարների եւ նրանց տեղա՟կալ՟ների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան մարզ՟՟պետ՟նե՟րի եւ նրանց տեղակալների պաշտոնները, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան համայնքների ղեկավարների տեղակալի, խորհրդականի, մամուլի քար՟՟տու՟ղար՟ի, օգնական՟ի  պաշտոն՟ները, Հայաս՟տանի Հան՟րա՟պետու՟թյան Նա՟խա՟՟գահի, Հա՟յաստանի Հանրապե՟տության Ազ՟գային ժողովի նախա՟գա՟հի եւ նրա տեղակալների, Հա՟յաս՟տանի Հանրապետու՟թյան վարչապետի խորհրդական՟նե՟րի, օգ՟նա՟կան՟՟նե՟րի, մամուլի քար՟՟՟տու՟ղար՟ների եւ ռեֆե՟րենտ՟ների պաշ՟՟տոն՟ները, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան նախարարների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան կառավարությանն առ՟՟ըն՟թեր պե՟տական կառա՟վար՟՟ման մարմինների ղեկավարների, Հայաս՟տա՟նի Հանրա՟պետության օրենքներով ստեղծված մշտապես գործող մարմինների (հանձնա՟ժո՟ղո՟վների, ծառայությունների, խորհուրդների) ղեկավարների, Հայաստանի Հանրապե՟տության նախարարությունների կառավարման ոլոր՟տում գործող պետական մարմին՟ների ղեկավարների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան մարզ՟՟պետ՟նե՟րի, Հայաստանի Հանրապետության մարդու իրավունքների պաշտպանի  խորհրդականների, մամուլի քար՟՟տու՟ղար՟ների, օգնական՟նե՟րի  պաշ՟՟՟տոն՟ները, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան գլխավոր դատախազի խորհրդականների, մամուլի քար՟՟տու՟ղար՟ի պաշտոն՟ները, Հաաստանի Հան՟՟րապե՟տության նախա՟րար՟ների տեղակալների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան կառավարությանն առ՟՟ըն՟թեր պե՟տական կառա՟վար՟՟ման մարմինների ղեկավարների տեղակալների, Հայաս՟տա՟նի Հանրապետության օրենքներով ստեղծված մշտապես գործող մարմինների (հանձնաժողովներ, ծառայություններ, խորհուրդներ եւ այլն) ղեկավարների տեղա՟կալների եւ անդամների, Հայաստանի Հանրապետության նախարարությունների կառավարման ոլոր՟տում գործող պետական մարմինների ղեկավարների տեղակալների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան մարզ՟՟պետ՟նե՟րի տեղակալների օգնականների պաշտոնները, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան համայնքների ղեկավարների տե՟ղա՟՟կալ՟ի օգնական՟ի  պաշտոն՟ը:

8. Սույն հոդվածի 7-րդ մասով նախատեսված համապատասխան պաշտոնատար  աձանց օգնականներին, խորհրդականներին, մամուլի քարտուղարներին ռեֆերենտներին պաշտոնի նշանակելու իրավասություն ունեցող պաշտոնատար անձի լիազորությունների դադարման դեպքում նրանք շարունակում են կատարել իրենց  պարտականությունները  մինչեւ այդ պաշտոնում նոր նշանակում կատարելը:

9. Քաղաքացիական պաշտոն` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանա՟դրու՟թյամբ,  օրենք՟ներով եւ այլ իրավական ակտերով սահմանված կարգով որոշակի ժամա՟նակա՟հատվածով նշանակովի պաշտոն, որն զբաղեցնող պաշտոնատար անձը Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ իրեն վերապահված լիազորությունների շրջանակ՟նե՟րում կոլեգիալ, իսկ օրենքով նախատեսված դեպքերում նաեւ անհատական հիմունքներով ընդունում է որոշումներ եւ համակարգում դրանց կատարումը, իր պաշտոնավարման ժամանակա՟հատվածում չի փոփոխվում քաղաքական ուժերի հարաբերակցության փոփոխության դեպքում:

10. Սույն օրենքի իմաստով` քաղաքացիական պաշտոններ են համարվում Հայաս՟տա՟նի Հանրապետության սահմա՟նադրա՟կան դատարանի նախագահի եւ անդամների, օրենքներով ստեղծված մշտապես գործող մարմինների (հանձնաժողովների, ծառայությունների, խորհուրդների) ղեկավարների, նրանց տեղակալ՟ների եւ անդամների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան վճռաբեկ դատարանի, նրա պալատ՟ների նախագահների եւ դատավորների, վերաքննիչ, առաջին ատյանի, վարչական դատարանի նախագահների եւ դատավորների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան գլխավոր դատախազի, նրա տեղակալների եւ դատախազների, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրապետության մարդու իրավունքների պաշտպանի պաշտոնները:

11. Քաղաքացիական պաշտոն կարող են զբաղեցնել Հայաստանի Հանրապետության այն քաղաքացիները, ովքեր ունեն բարձրագույն կրթու՟թյուն, տվյալ պաշտոնն զբաղեցնելու համար անհրաժեշտ աշխատանքային փորձ եւ տիրապետում են հայերե՟նին, եթե օրենքով այլ բան նախատեսված չէ:

12. Քաղաքացիական պաշտոնների առանձնահատկություններից ելնելով` այդ պաշտոն՟ներն զբաղեցնելու համար Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ կարող են սահմանվել նաեւ այլ պահանջներ:

13. Պետական ծառայության պաշտոն՝ պետական ծառայության պաշ՟տոն՟ների անվանացանկով նախատեսված պաշ՟տոն, որի զբաղեցնելու առանձնահատկությունները սահմնվում են  պետական ծառայու՟թյան առանձին տեսակները կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով:

Հոդված 5. Սույն օրենքի գործողության ոլորտը

1. Սույն օրենքի գործողությունը տարածվում է հետեւյալ մարմիններում հանրային ծա՟ռայության պաշտոնների անվանացանկով նախատեսված պաշտոն զբա՟ղեց՟նող ան՟ձանց վրա.

1) Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի աշխատակազմում.

2) Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի աշխատակազմում.

3) Հայաստանի Հանրապետության կառավարության աշխատակազմում.

4) Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի աշխատա՟կազմում.

5) Հայաստանի Հանրապետության նախարարությունների աշխատակազմերում.

6) Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր պետական կառա՟վար՟ման մարմինների աշխատակազմերում.

7) Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով ստեղծված մշտապես գործող մար՟մին՟նե՟րի (հանձնաժողովների, ծառայությունների, խորհուրդների) աշխատա՟կազ՟մեր՟ում.

8) Հայաստանի Հանրապետության ազգային անվտանգության խորհրդի աշխատակազմում

9) Հայաստանի Հանրապետության դատական դեպարտամենտում.

10) Հայաստանի Հանրապետության դատախազության աշխատակազմում.

11) Հայաստանի Հանրապետության նախարարությունների կառավարման ոլոր՟տում գործող պետական մարմինների աշխատակազմերում.

12) Հայաստանի Հանրապետության մարզպետարանների աշխատակազմերում.

13) Երեւա՟նի քաղաքա՟պե՟տա՟՟րա՟՟նի աշխատակազմում.

14) Հայաստանի Հանրապետության տեղական ինքնակառավարման մարմին՟նե՟րի աշխատակազմերում.

15) Հայաստանի Հանրապետության մարդու իրավունքների պաշտպանի աշխա՟տա՟՟կազ՟մում:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասով նա՟խա՟տես՟՟՟ված մարմիններում քաղաքական, հայե՟ցո՟ղա՟կան եւ քաղաքացիական պաշտոններ զբա՟ղեց՟՟նող, ինչպես նաեւ տեխնի՟կա՟կան սպասար՟կում իրականացնող անձինք հանրային ծառայողներ չեն համարվում:

Հոդված 6. Հանրային ծառայության հիմնական սկզբունքները

Հանրային ծառայության հիմնական սկզբունք՟ներն են՝

1) Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության, օրենքների գերակա՟յու՟թյունը, մար՟դու եւ քաղաքացու իրա՟վունքների ու ազատությունների առաջ՟նահերթությունը.

2) հանրային ծառայության կայունությունը.

3) հանրային ծառայողներին ներկայացվող հիմնական պահանջների միաս՟՟նա՟կանությունը եւ օրենքի առջեւ հանրային ծառայողների իրավահավասարու՟թյու՟նը.

4) հանրային ծառայության հրապարակայնությունը.

5) հանրային ծառայողների քաղաքական զսպվածությունը.

6) քաղաքացիների համար հանրային ծառայության հավասար մատ՟չե՟լիու՟թյու՟՟նը՝ իրենց մասնագիտական գիտելիքներին եւ աշխատանքային ունակություններին համապա՟տաս՟խան.

7) հանրային ծառայողների արհեստավարժությունը.

8) հանրային ծառայողների իրավական եւ սոցիալական պաշտպան՟վա՟ծու՟թյու՟՟նը.

9) հանրային ծառայողների պատասխանատվությունն իրենց ծառայողական պար՟տա՟կանու՟թյունները չկատարելու կամ ոչ պատշաճ կա՟տա՟րելու, ինչպես նաեւ պատշաճ վարքագիծ չդրսեւորելու համար.

10) հանրային ծառայողների գործունեության վերահսկելիությունը եւ հաշ՟վե՟տու լինե՟լը:

Հոդված 7. Հանրային ծառայության մասին Հայաստանի Հանրապետության օրենս՟դրությունը

1. Հանրային ծառայության հետ կապված հարաբերությունները կարգա՟վոր՟վում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ, Հայաս՟տա՟՟նի Հան՟րապե՟տու՟՟թյան միջազ՟գա՟յին պայմանագրերով, սույն օրենքով, Հայաստանի Հանրապետու՟թյու՟նում պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակ՟՟տե՟րով:

2. Հանրային ծառայողների աշխատանքային հարաբերությունները կար՟գա՟՟վոր՟վում են Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսդրությամբ, եթե հանրային ծա՟ռա՟յու՟՟թյան հետ կապված հարաբերությունները կարգա՟վոր՟ող իրավական ակտերով առանձնա՟հատ՟կու՟՟՟թյուններ սահման՟ված չեն:

3. Հանրային ծառայողների միջեւ ծառայողական փոխհարա՟բերու՟թյուն՟ները կարգավորվում են Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահ՟մանված աշխատանքային կարգապահական ներ՟՟քին կանոններով եւ այլ իրավական ակտերով:

ԳԼՈՒԽ 2.

ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆՆԵՐԻ ԴԱՍԱԿԱՐԳՈՒՄԸ, ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍԱՅԻՆ ԱՍՏԻՃԱՆՆԵՐԸ (ԿՈՉՈՒՄՆԵՐԸ), ՀԱՆՐԱՅԻՆ  ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆՆԵՐԻ ԱՆՎԱՆԱՑԱՆԿԸ ԵՎ ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆՆԵՐԻ ԱՆՁՆԱԳՐԵՐԸ

Հոդված 8. Հանրային ծառայության պաշտոնների դասակարգումը

1. Հանրային ծառայության պաշտոնները դասակարգվում են խմբերի՝ ելնե՟լով այդ պաշ՟տոններն զբաղեցնող անձանց աշ՟խա՟տանքի կազմակերպման եւ ղեկավարման պա՟տասխա՟նատվու՟թյան, որոշումներ կա՟յաց՟նելու լիազորությունների, շփումների եւ ներ՟կա՟յացուցչության, խնդիր՟՟ների բարդության եւ դրանց ստեղծագործական լուծման պա՟հան՟ջների, ինչպես նաեւ գիտելիք՟՟ների եւ հմտու՟թյուն՟ների անհրաժեշտ մակարդակից:

2. Հանրային ծառայության պաշտոնների խմբերը կարող են ունենալ նաեւ համապատասխան ենթախմբեր:

3. Հանրային ծառայության պաշտոնների խմբերի եւ ենթախմբերի դասակարգման հետ կապված առանձնահատկություն՟ները սահմանվում են պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

Հոդված 9. Հանրային ծառայության  դասային աստիճանները (կոչումները)

Հանրային ծառայության դասային աստիճանների (կոչումների) սահմանման, ինչպես նաեւ դրանց շնորհման, իջեցման, զրկման հետ կապված հարաբերությունները կարգավորվում են պետական ծառայու՟թյան առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

Հոդված 10. Հանրային ծառայության պաշտոնների անվանացանկը

Պետական ծառայության յուրաքանչյուր տեսակի, ինչպես նաեւ համայնքային ծառայության համար նախատեսվում են պաշտոնների անվանացանկեր, որոնք հաստատվում են պետական ծառայու՟թյան առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով սահմանված կարգով:

 Հոդված 11. Հանրային ծառա՟յու՟թյան պաշտոնների անձնագրերը (նկարագրերը)

1. Հանրային ծառայության յուրաքանչյուր պաշտոնի համար նախատեսվում է պաշտոնի անձնագիր (նկարագիր):

2. Հանրային ծառայության պաշտոնների անձնագրերը (նկարագրերը) հաս՟տատվում (փոփոխ՟վում) են պետական ծառայու՟թյան առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով սահմանված կարգով:

ԳԼՈՒԽ 3.

ՀԱՆՐԱՅԻՆ  ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆ ԶԲԱՂԵՑՆԵԼԸ

Հոդված 12. Հանրային ծառայության պաշտոն զբաղեցնելու իրավունք ունեցող անձինք

Հանրային ծառայության պաշտոն զբա՟ղեց՟նելու իրավունք ունեն հանրային ծառայության տվյալ պաշ՟տո՟նի անձ՟նագրով (նկարագրով) ներ՟կայացվող պա՟հանջ՟՟ները բա՟վա՟րա՟րող եւ պետական ծառայու՟թյան առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով նախատեսված պահանջները բավարարող անձինք` ան՟կախ ազ՟գությունից, ռասայից, սե՟ռից, դա՟վա՟նան՟քից, քա՟ղա՟քա՟կան կամ այլ հա՟յացք՟ներից, սո՟ցիա՟լական ծագումից, գույ՟քա՟յին կամ այլ դրու՟թյունից:

Հոդված 13. Հանրային ծառայության պաշտոն զբաղեցնելու իրավունք չունե՟ցող անձը

1. Հանրային ծառայության պաշտոն զբաղեցնելու իրավունք չունի այն անձը, ով՝

1) դատական կարգով ճանաչվել է անգործունակ կամ սահմանափակ գոր՟ծու՟նակ.

2) դատական կարգով զրկվել է հանրային ծառայության պաշտոն զբաղեց՟նե՟լու իրավունքից.

3) տառապում է այնպիսի հիվանդությամբ, որը հանրային ծառայության պաշտոնի նշանակվելու դեպքում կարող է խոչընդոտել ծառայողական պարտակա՟նու՟թյուն՟՟ների կա՟տար՟մանը եւ լիազորությունների իրականացմանը: Այդ հիվանդու՟թյունների ցան՟կը (ցանկերը) հաս՟տա՟տում է Հայաստանի Հան՟րա՟պե՟տության կա՟ռա՟վարու՟թյու՟նը.

4) դատապարտվել է հանցագործության համար, եւ դատվածությունը սահ՟՟ման՟ված կարգով հանված կամ մարված չէ.

5) խուսափել է ժամկետային պարտադիր զինվորական ծառայությունից:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասով սահմանված պահանջներից բացի պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող  Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով կարող են սահմանվել նաեւ այլ պահանջներ, իսկ սույն հոդվածի 1-ին մասի 4-րդ եւ 5-րդ կետերի պահանջների կապակցությամբ կարող են սահմանվել առավել խիստ չափանիշներ:

Հոդված 14.  Հանրային ծառայության թափուր պաշտոն զբաղեցնելը

1. Հանրային ծառայության թափուր պաշտոնները զբաղեցվում են մրցույթով կամ օրենքով նախատեսված այլ կարգով:

2. Հանրային ծառայության թափուր պաշտոններ զբաղեցնելու հետ կապված հարաբերությունները սահմանվում են պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետու՟թյան օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

Հոդված 15. Հանրային ծառայողի ռոտացիան

1. Հանրային ծառայողների ռոտացիայի հետ կապված հարաբերու՟թյուն՟՟ները կարգավորվում են սույն օրենքով, պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետու՟թյան օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

2. Հանրային ծառայողների ռոտացիան թույլատրվում է միայն հանրային ծառայողի համա՟ձայնությամբ, բացառությամբ օրենքով նախատեսված դեպքերի:

3. Ռոտացիայի դեպքում հանրային ծառայողի համար չի կարող սահմանվել փորձաշրջան:

Հոդված 16. Հանրային ծառայության ստաժը

1. Հանրային ծառայության ստաժը ներառում է հանրային ծա՟ռա՟յության պաշտոն զբաղեցնելու, մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը համապատասխան մարմիններում  պետական կամ համայնքային ծառայության պաշտոններում  աշ՟խա՟տած ողջ ժամա՟նակաշրջանը:

2. Հանրային ծառայության ստաժը չի ներառում օրենքով սահմանված կար՟գի խախտմամբ հանրային ծա՟ռա՟յության պաշտոն զբաղեցնելու, ինչպես նաեւ մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը օրենքի խախտմամբ հա՟մա՟պատասխան մարմին՟նե՟րում պետա՟կան կամ համայն՟քային ծառայության պաշտոններում աշ՟խա՟տած ողջ ժամանակաշրջանը:

3. Սույն օրենքի 5-րդ հոդվածի 1-ին մասում նախատեսված մարմիններում քաղաքական,  հայեցողական կամ քաղաքացիական պաշտոն զբաղեցնելու ժա՟մանակա՟շրջա՟նի աշխատանքային ստաժը  հավա՟սա՟րեց՟վում է ՟հանրային ծառա՟յու՟թյան ստաժին:

4. Սույն հոդվածի 1-ին մասով սահմանված պահանջներից բացի, պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգա՟վորող  Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով կարող է սահմանվել նաեւ հանրային ծառայության ստաժը ներառող այլ ժամանակահատված:

Հոդված 17. Հանրային ծառայողի անձնական գործը

1. Հանրային ծառայողի անձնական գործը հանրային ծառայողի ծառայողական գործունեության մասին ամփոփ տեղեկություններ պարունակող փաստաթղթերի եւ նյութերի ամբողջությունն է:

2.  Հանրային ծառայողի անձնական գործը վարում է  համապատասխան մարմնի կադրային գործի վարման (անձնակազմի կառավարման)  ստորա՟բա՟ժանումը (անձը)` Հայաս՟տանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:

ԳԼՈՒԽ 4.

ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՂՆԵՐԻ ՎԵՐԱՊԱՏՐԱՍՏՈՒՄԸ, ԱՏԵՍՏԱՎՈՐՈՒՄԸ ԵՎ ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ԿԱԴՐԵՐԻ ՌԵԶԵՐՎԸ

Հոդված 18. Հանրային ծառայողի վերապատրաստումը

1. Հանրային ծառայողները ենթակա են պարտադիր վերապատրաստման:

2. Պարտադիր վերապատրաստումից բացի, վերապատրաստում կարող է անցկացվել նաեւ հանրային ծառայության տվյալ պաշտոնի անձնագրով (նկարագրով) սահմանված հանրային ծառայողի իրավունքների ու պարտականու՟թյունների, մասնա՟գիտական գիտելիքների եւ աշխատանքային ունակությունների տիրապետման կոնկրետ պահանջների կատարելա՟գործման կամ այդ պահանջների փոփոխության, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված այլ դեպքերում:

 3. Հանրային ծառայողների վերապատրաստման հետ կապված ծախսերը կատար՟վում են պետական բյուջեի, համայնքների բյուջեի, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրու՟թյամբ չարգելված այլ միջոցների հաշվին:

4. Հանրային ծառայողների վերապատրաստման հետ կապված հարաբերու՟թյուն՟՟ները կարգավորվում են պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

Հոդված 19. Հանրային ծառայողի ատեստավորումը

Հանրային ծառայողների ատեստավորման հետ կապված հարաբերու՟թյուն՟՟ները կարգավորվում են պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

Հոդված 20. Հանրային ծառայության կադրերի ռեզերվը

Հանրային ծառայության կադրերի ռեզերվի հետ կապված հարաբերու՟թյուն՟՟ները կարգավորվում են պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

ԳԼՈՒԽ 5.

ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՂՆԵՐԻ ԻՐԱՎԱԿԱՆ ՎԻՃԱԿԸ

Հոդված 21. Հանրային ծառայողի հիմնական իրավունքները

1. Հանրային ծառայողի հիմնական իրավունքներն են՝

1) զբաղեցրած պաշտոնում իր իրավունքները եւ պարտա՟կանու՟թյուն՟ները սահմանող իրա՟վա՟կան ակտերին ծանոթանալը.

2) իր անձնական գործի նյութերին,  իր գործունեության գնահատականներին եւ ծառայողական գործունեության վերաբերյալ այլ փաստաթղթերին ծանոթանալը եւ բացատրություններ տալը.

3) ծառայողական պարտականու՟թյունների կա՟տար՟ման հա՟մար սահմանված կար՟գով անհ՟րա՟ժեշտ տեղեկություններ եւ նյութեր ստանալը.

4) սահմանված կարգով որոշումներ ընդունելը.

5)  աշխատանքի համար համարժեք վարձատրու՟թյուն ստանալը.

6) իր խախտված իրավունքները սահմանված կարգով բողոքարկելը.

7) աշխատանքի, առողջության պաշտպանությանը, ան՟վտանգ եւ անհրաժեշտ աշ՟խա՟տանքային պայմանների ապահովվածությունը.

8) սոցիալական պաշտպանությունը եւ ապահովությունը.

9)  իրավական պաշտպանությունը, այդ թվում՝ քաղաքական հետապնդումներից.

10) հանրային ծառայության դասային աստիճանի (կոչումի)՝ սահմանված կարգով բարձ՟՟՟րա՟՟ցումը.

11) պետական բյուջեի, համայնքային բյուջեի, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրա՟պե՟տության օրենս՟դրու՟թյամբ չարգելված այլ միջոցների հաշվին վե՟րա՟՟պատ՟րաստվելը:

2. Հանրային ծառայողն ունի նաեւ սույն օրենքով եւ այլ իրավական ակտերով նախատեսված այլ իրավունքներ:

Հոդված 22. Հանրային ծառայողի հիմնական պարտականությունները

1. Հանրային ծառայողի հիմնական պարտականություններն են՝

1) Հայաստանի Հան՟րա՟պե՟տու՟՟թյան Սահմանադրության, օրենքների եւ այլ իրա՟վա՟կան ակտերի պահանջները կա՟տա՟՟րելը.

2) մաս՟նագիտական եւ ծառայողական պարտականությունների կատարման համար անհրաժեշտ գիտելիքներ ապահովելը.

3) Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ իրեն վերապահված պարտա՟կա՟՟նու՟թյուն՟ները ճշգրիտ ու ժա՟մա՟նա՟կին կատա՟րելը եւ հաշվետվություններ ներկայաց՟նելը.

4) վերադաս մարմինների եւ պաշտոնատար անձանց՝ սահմանված կարգով տված հանձ՟նա՟՟րարականները եւ ընդունած որո՟շումները կատարելը.

5) Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված աշխա՟տան՟քա՟յին կարգապահական ներքին կա՟նոն՟ները պահպանելը.

6) սահմանված կարգով եւ ժամկետներում առաջարկություններ, դիմումներ եւ բողոք՟ներ քննո՟ւ՟թյան առնելը եւ դրանց ընթացք տալը.

7) պետական, ծառայողական կամ օրենքով պահպանվող այլ գաղտ՟նիք պա՟րու՟նա՟կող փաս՟տաթղթերի հետ աշխատելու՝ Հայաստանի Հանրապետության օրենս՟դրու՟թյամբ սահ՟ման՟ված պա՟՟հանջ՟նե՟րը պահպանելը, այդ թվում՝ ծառա՟յու՟թյունը դադարեցնելուց հետո.

8) հանրային ծա՟ռա՟՟յողի էթիկայի կանոնները պահպանելը.

9) օրենքով սահմանված դեպքերում եւ կար՟գով իր գույքի եւ եկամուտների հայտարարագիրը ներկայաց՟նելը.

10) սահմանված կարգով եւ ժամկետներում ատեստա՟վորմանը եւ վերա՟պատ՟րաստ՟մանը մասնակցելը:

2. Հանրային ծառայողն ունի նաեւ սույն օրենքով եւ այլ իրավական ակտերով սահմանված այլ պար՟տա՟կա՟նու՟թյուն՟ներ:

Հոդված 23. Հանրային ծառայողի կողմից կատարվող տեղեկացումը  (զեկուցումը)

1. Հանրային ծառայողն իր ծառայողական պարտականությունների կատարման ժամանակ պետք է իրավասու պաշտոնատար անձանց տեղեկացնի այլ ծառայողների կողմից կատարած իրավախախտում՟ների, ինչպես նաեւ հանրային ծառայությանն առնչվող ցանկա՟ցած անօրինական, այդ թվում` կոռուպցիոն գործողությունների մասին:

2. Հանրային ծառայողը, որը տեղեկացրել է սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված անօրինական գործողությունների մասին եւ գտնում է, որ այդ կապակցությամբ ստացած պատասխանն իրեն չի բավարարում, կարող է դրա վերաբերյալ գրավոր զեկուցել համա՟պատասխան մարմնի ղեկավարին կամ իրավասու պետական մարմիններին:

3. Իրավասու մարմինների կողմից պետք է երաշխավորվեն այն հանրային ծառա՟յողի անվտանգությունը, որը բարեխղճորեն տեղեկացրել է սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված խախտումների վերաբերյալ:

4. Սույն հոդվածով նախատեսված տեղեկացման եւ հանրային ծառայողի անվտան՟գության երաշխավորման կարգը սահմանում է Հայաստանի Հանրապետու՟թյան կառա՟վա՟րությունը:

Հոդված 24. Հանրային ծառայողի նկատմամբ կիրառվող սահմա՟նա՟փա՟կում՟ները

1. Հանրային ծառայողն իրավունք չունի՝

1) կատարել այլ վճարովի աշխատանք, բացի գիտական, մանկավարժական եւ ստեղծագործական աշխատանքից.

2) անձամբ զբաղվել ձեռնարկատիրական գոր՟ծու՟՟նեու՟թյամբ.

3) լինել երրորդ անձանց ներկայացուցիչն այն մարմնի հետ կապված հա՟րաբերու՟թյուն՟նե՟րում, որտեղ ինքը գտնվում է ծա՟ռա՟՟յու՟թյան մեջ, կամ որն անմիջա՟կա՟նո՟րեն են՟թա՟կա է իրեն կամ ան՟մի՟ջա՟կանորեն վերահսկելի է իր կող՟մից.

4) իրականացնել հանրային ծառայողների քաղա՟քա՟կան զսպվածության սկզբուն՟քի խախտումներ՝ իր ծառայողական դիրքն օգտագործել կուսակցու՟թյուն՟՟ների, հա՟սա՟՟րա՟կական, այդ թվում՝ կրոնական միավորումների շահերի հա՟մար, նրանց նկատմամբ վե՟րա՟՟բերմունք քա՟րո՟զել, ինչպես նաեւ իր ծառայողական պարտականությունները կատա՟րե՟լիս այլ քա՟ղա՟քական կամ կրոնական գոր՟ծու՟նեու՟՟թյուն իրա՟կանացնել.

5) հոնորար ստանալ ծառայողական պարտականությունների կատարումից բխող հրա՟պա՟րա՟կումների կամ ելույթների համար.

6) ոչ ծա՟՟ռայո՟ղա՟կան նպատակներով օգտագործել նյութատեխ՟նիկական, ֆինան՟սա՟՟՟՟կան եւ տե՟ղե՟կատվա՟կան միջոցները, պետական այլ գույքը եւ ծառայո՟ղա՟կան տեղե՟կա՟տ՟վությունը.

7) ծառայողական պարտականությունների համար այլ անձանցից ստանալ նվեր՟ներ, գու՟մար՟ներ կամ ծառայություններ, բացառությամբ սույն օրենքով եւ Հայաստանի Հանրա՟պետու՟թյան օրենսդրու՟՟թյամբ նախա՟տես՟ված դեպքերի.

8) որպես պետության ներկայա՟ցու՟ցիչ՝ գույքա՟յին գործարքներ կնքել սույն հոդ՟վա՟ծի 3-րդ մասում նշված անձանց հետ, բացառու՟թյամբ Հայաստանի Հանրապետու՟թյան օրենս՟դրու՟թյամբ նախատեսված դեպքերի:

2. Հանրային ծառայության պաշտոնի նշանակվելուց հետո՝ մեկ ամսվա ըն՟թաց՟քում, հանրային ծառայողը Հայաստանի Հանրապետության օրենքով սահմանված կարգով պարտավոր է առեւտրա՟յին կազմակերպությունների կա՟նոնա՟դրա՟կան կապիտալում 10 եւ ավե՟լի տոկոս բաժ՟նեմաս ունե՟նալու դեպքում դա հանձնել հավա՟տար՟մագրային կառավար՟ման: Հանրային ծառայողն իրավունք ունի հավա՟տար՟մագրային կառավարման հանձն՟ված գույ՟քից ստա՟նալ եկամուտ:

3. Հանրային ծառայողին արգելվում է համատեղ աշխատել մերձավոր ազ՟գակ՟ցությամբ կամ խնամիությամբ կապված անձանց (ծնող, ամուսին, զավակ, եղբայ՟ր, քույր, ամուս՟նու ծնող, զավակ՟, եղբայր եւ քույր) հետ, եթե նրանց ծառայությունը կապված է միմ՟յանց նկատ՟մամբ անմիջական ենթա՟կա՟յության կամ վերահսկողության հետ:

4. Հանրային ծառայողն իրավունք չունի հանրային ծառայության պա՟շ՟՟տո՟նից ազատվելուց հետո՝ առնվազն մեկ տարվա ընթացքում, ըն՟դուն՟վել աշ՟խա՟տանքի այն գոր՟ծա՟տուի մոտ կամ դառնալ այն կազմակերպության աշ՟խատողը, որի նկատ՟մամբ նա ան՟մի՟ջական հսկո՟՟ղու՟թյուն է իրականացրել իր պաշտոնավարման վեր՟ջին մեկ տար՟՟՟վա ըն՟թաց՟քում:

5. Պետական ծառայության առանձին տեսակների առանձնահատկություն՟ներից ելնելով` այդ ծառայությունները կարգավորող Հայաստանի Հանրապետու՟թյան օրենք՟ներով կարող են սահմանվել նաեւ այլ սահմանափակումներ:

Հոդված 25. Հանրային ծա՟ռա՟յող՟ին հանձնարարականներ տալու սահմանափակումները

1. Հանրային ծառայողին չեն կարող տրվել այնպիսի բանավոր կամ գրավոր հանձ՟նա՟րարա՟կան՟ներ, որոնք՝

1) հակասում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը եւ օրենք՟ներին.

2) հանձնարարականներ տվողի կամ կատարողի լիազորու՟թյուն՟՟ների    շրջանակ՟ներից դուրս են:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի խախտմամբ հանձնարարականներ տալու դեպ՟քերում հանրային ծա՟ռա՟յողը պարտավոր է ստացած հանձնարարականի օրինականու՟թյան վերաբեր՟յալ իր կաս՟կած՟ների մասին անհապաղ գրավոր զե՟կու՟ցել հանձ՟նա՟րա՟րա՟կա՟նը տվողին եւ նրա վե՟րա՟դա՟սին կամ նրանց փոխարինող անձանց։ Եթե վերադասը (նրա բացակայության դեպ՟քում՝ նրան փոխարինող անձը կամ հանձնարարական տվողը) գրավոր հաստա՟՟տում է տրված հանձ՟նա՟րարա՟՟կանը, ապա հանրային ծառա՟յո՟ղը պար՟՟տա՟վոր է դա կա՟՟՟տա՟րել, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ հանձնարարականի կա՟՟տարումը կհանգեց՟նի Հայաստանի Հանրապետության օրենքով սահման՟ված քրեա՟կան կամ վարչական պա՟տասխանատ՟վու՟թյան: Հանրային ծառա՟յողի կող՟մից այդ հանձ՟նարա՟րականի կա՟՟տարման համար պատասխանատվությունը կրում է հանձ՟նա՟րարա՟՟կանը գրավոր հաս՟տատած պաշտոնատար անձը:

3. Պետական ծառայության առանձին տեսակների առանձնահատկություն՟ներից ելնելով` այդ ծառայությունները կարգավորող Հայաստանի Հանրապետու՟թյան օրենք՟ներով կարող է սահմանվել նաեւ սույն հոդվածի 2-րդ մասով նախատեսված զեկուցման այլ կարգ:

Հոդված 26. Հանրային ծառայողի սոցիալական երաշխիքները

1. Պետությունը հանրային ծառայողի համար երաշխավորում է`

1) ծառայողական պարտականությունների կատարման համար անվտանգ եւ անհ՟րա՟ժեշտ աշ՟խա՟տանքային պայմաններ.

2) վարձատրություն, հա՟վե՟լավճար եւ Հա՟յաս՟տանի Հանրապետության օրենսդրու՟թյամբ նախատեսված այլ վճար՟ներ.

3) ամենամյա վճարովի արձակուրդ.

4) վերապատրաստում` այդ ընթացքում պահ՟պա՟նե՟լով նրա պաշտոնը եւ դրա համար նա՟խա՟՟տես՟ված վարձատրությունը.

5) օրենքով սահմանված դեպքերում եւ կարգով պարտադիր պետական սոցիալական ապա՟հո՟՟վա՟գրություն.

6) ծառայողական պարտականությունները կատարելիս հաշման՟դա՟մու՟թյան դեպքում նրան, իսկ զոհ՟վելու դեպքում՝ նրա ընտանիքի անդամներին Հայաստանի Հանրապե՟տու՟թյան օրենս՟դրու՟թյամբ սահմանված կարգով համա՟պա՟տասխան վճարով ապահովում.

7) Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված դեպքերում եւ կար՟գով, հանրային ծառայողի դիմումի հիման վրա ծառայողական պարտակա՟նու՟թյուն՟նե՟՟րի կատարման հետ կապված նրա եւ նրա ընտանիքի անդամների ան՟վտան՟գու՟թյան պաշտ՟պա՟նու՟թյան ապահովում՝ բռնությունից, ահաբեկումից, այլ ոտնձ՟գություն՟նե՟րից.

8) ծառայողական գործուղումների հետ կապված տրանսպորտային, բնակա՟րա՟նա՟յին եւ այլ ծախ՟սերի՝ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կար՟գով փոխ՟հա՟՟տու՟ցում:

2. Հանրային ծառայողին, Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահ՟մանված դեպքերում եւ կարգով, հատ՟կացվում է տրան՟սպոր՟տային միջոց կամ տրան՟սպոր՟տային ծախ՟՟սերի փոխ՟հա՟տուցում:

3. Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ հանրային ծառայողների համար կարող են սահմանվել նաեւ այլ սոցիալական երաշխիքներ:

Հոդված 27. Հանրային ծառայողի վարձատրությունը եւ սոցիալական ապահովությունը

1. Յուրաքանչյուր հանրային ծառայող, առանց որեւէ խտրականության, ունի աշխատանքի համար համարժեք վարձատրության իրավունք:

2. Հանրային ծառայողը ստա՟նում է վարձատրություն՝ Հայաստանի Հանրապե՟տու՟թյան օրեն՟սդրությամբ սահմանված կարգով եւ ժամկետում:

3. Հանրային ծառայողի սոցիալական, այդ թվում՝ կենսա՟թոշա՟կային ապահո՟վու՟թյու՟նն իրականացվում է Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահման՟ված կար՟գով:

ԳԼՈՒԽ 6. ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՂԻ ԷԹԻԿԱ

Հոդված 28. Հանրային ծառայողի էթիկայի կանոններ

1. Հանրային ծառայողի էթիկայի կանոնները միտված են ապահովելու հանրային ծառայողի պատշաճ վարքագիծը, բացառել հանրային եւ մասնավոր շահերի բախումը, ամրապնդել հասարակության վստահությունը հանրային եւ պետական ինստիտուտների նկատմամբ:

2. Հանրային ծառայողի էթիկայի կանոնները սահմանվում են Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից ընդունված էթիկայի կանոնագրքով:

3.Հանրային ծառայության առանձին որոլտների էթիկայի կանոնները սահմանվում են հանրային ծառայության տվյալ ոլորտի առանձնահատկությունները հաշվի առնելով եւ պետք է բխեն Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից ընդունված էթիկայի կանոնագրքից:

Հոդված 29. Հանրային ծառայողի վարքագծի հիմնական սկզբունքները

Հանրային ծառայողի էթիկայի հիմնական սկզբունքներն են՝

1) հարգանքը սահմանադրական կարգի նկատմամբ.

2) հանրային շահերին ծառայելը.

3) անկողմնակալությունը.

4) ազնվությունը.

5) հարգանքը անձի եւ նրա իրավունքների հանդեպ.

6) քաղաքական զսպվածությունը.

7) անձնական գործողություններով հանրային ծառայության նկատմամբ հարգանքը խաթարելու, հանրային ծառայության հեղինակությունը արատավորելու արգելքը.

8) ֆինանսական բացահայտումը.

9)  պատասխանատվության զգացումը:

Հոդված 30 . Էթիկայի հարցերով հանձնաժողովներ եւ էթիկայի վարույթի սկիզբը

1. Սույն օրենքի համաձայն ստեղծվում է հանրային ծառայողի էթիկայի հարցերով անկախ հանձնաժողով: Էթիկայի հարցերով հանձնաժողովի ձեւավորման, գործունեության, էթիկայի կանոնների խախտման առնչությամբ վարույթ իրականացնելու կարգը սահմանվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից ընդունված էթիկայի կանոնագրքով:

2. Հանրային ծառայության առանձին ոլորտներում կարող են սահմանվել էթիկայի հարցերով հանձնաժողովների ձեւավորման, գործունեության, էթիկայի կանոնների խախտման առնչությամբ վարույթի իրականացման առանձնահատկություններ:

3. Յուրաքանչյուր ոք իրավասու է գրավոր դիմում ներկայացնել էթիկայի հարցերով հանձնաժողովին` էթիկայի կանոնների խախտումը հայտնաբերելուց հետո երեք ամսյա ժամկետում:

Գրավոր դիմումը պետք է պարունակի հետեւյալ վավերապայմանները`

1) դիմողի անուն, ազգանունը, հասցեն.

2) այն հանրային ծառայողի անունը, ազգանունը եւ պաշտոնը, ով ըստ դիմողի խախտել է էթիկայի կանոնը.

3) հանրային ծառայողի վիճարկվող վարքագծի համառոտ նկարագրությունը.

4) դիմումը ներկայացնելու ամսաթիվը:

Էթիկայի հարցերով հանձնաժողովը կարող է վարույթ իրականացնել նաեւ իր նախաձեռնությամբ:

4. Ստացված դիմումների քննարկման արդյունքում էթիկայի հանձնաժողովը տալիս է եզրակացություն էթիկայի կանոնների խախտման (դրական) կամ խախտման բացակայության (բացասական) վերաբերյալ:

Հոդված 31. Պատասխանատվության առանձնահատկությունները էթիկայի կանոնների խախտման համար

1. Սույն օրենքով սահմանված կարգով ընդունված էթիկայի կանոնները խախտելը հանգեցնում է կարգապահական պատասխանատվության, որը կիրառվում է համապատասխան էթիկայի հանձնաժողովի կողմից տրված եզրակացության հիման վրա:

2. Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից ընդունված էթիկայի կանոնագրքով, ինչպես նաեւ դրա հիման վրա ընդունված այլ իրավական ակտերով սահմանված էթիկայի կանոնները խախտելու դեպքում հանրային ծառայողի նկատմամբ կիրառվում են  պետական ծառայության առանձին տեսակ՟ները, ինչպես նաեւ համայնքային ծառա՟յությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրա՟պետու՟թյան օրենքներով նախատեսված կարգա՟՟պահական տույժերը:

3. Սույն օրենքի 28-32-րդ հոդվածներով նախատեսված դրույթները տարածվում են նաեւ սույն օրենքի 4-րդ հոդվածի 7-րդ մասով նախատեսված համապատասխան պաշտոնատար անձանց օգնականների, խորհրդականների, մամուլի քարտուղարների,  ռեֆերենտների վրա:

Հոդված 32. Առանձին պաշտոնատար անձանց էթիկա

1. Սույն մասով նախատեսված պաշտոնատար անձանց էթիկայի կանոնները, ինչպես նաեւ էթիկայի հարցերով հանձնաժողովների կազմը, ձեւավորման եւ գործունեության կարգը սահմանվում է`   Ազգային ժողովի պատգամա՟վոր՟ների համար` «Ազգային Ժողովի կանոնակարգ» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով, Ազգային ժողովի աշխատակիցների համար «Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի աշխատակազմում  պետական ծառայության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով, Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրական դատարանի անդամների եւ աշխատակազմի ծառայողների համար` «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով, Մարդու իրավունքների պաշտպանի եւ Հայաստանի Հանրապետության մարդու իրավունքների պաշտպանի աշխա՟տա՟՟կազ՟մի աշխատակիցների համար` «Մարդու իրավունքների պաշտպանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով, դատախազների եւ դատախազության աշխատակազմի ծառայողների համար` «Դատախա՟զության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրեն՟քով, դատավորների համար` Հայաստանի Հանրապետության դատական օրենսգրքով, դատական ծառայողների համար՝ «Դատական ծառայու՟թյան մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով, համայնքների ղեկավարների համար՝ «Տեղական ինքնակառավարման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրեն՟քով:

2. Հա՟՟յաս՟տանի Հան՟րա՟պետության նախարարների, Հայաս՟տա՟նի Հանրապետության օրենքներով ստեղծված մշտապես գործող մարմինների (հանձնաժողովներ, ծառայություններ, խորհուրդներ եւ այլն) ղեկավարների, տեղա՟կալների եւ անդամների, Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղարի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան Նա՟խա՟՟գա՟հի աշ՟խա՟տա՟կազմի ղեկավարի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան Նա՟խա՟՟գա՟հի աշ՟խա՟տա՟կազմի ղեկավարի առաջին տեղակալի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան Նա՟խա՟՟գա՟հի աշ՟խա՟տա՟կազմի ղեկավարի  տեղակալներից մեկի, Հա՟յաստանի Հանրապետության կառավա՟րու՟թյան աշ՟՟խա՟՟տա՟՟կազ՟մի ղե՟կա՟՟՟վա՟րի, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի վերահսկո՟ղա՟կան ծառայության ղեկավարի, Հայաստանի Հանրապետության վարչա՟պետի վերա՟հսկո՟ղա՟կան ծառայության ղեկավարի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան կառավա՟րու՟թյանն առ՟՟ըն՟թեր պե՟տական կառա՟վար՟՟ման մարմինների ղեկավարների եւ նրանց տեղակալների, Հա՟յաս՟տանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան նա՟խա՟րար՟՟՟ների տե՟ղա՟կալ՟նե՟րի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան արտակարգ եւ լիազոր դեսպանների, միջազգային կազմակերպություններին առընթեր (միջազգային կազմակերպություններում) Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան դիվանագիտական ներկայացուցիչների, Հայաստանի Հանրապետության նախարարությունների կառա՟վարման ոլոր՟տում գործող պետական մարմինների ղեկավարների եւ նրանց տեղա՟կալ՟ների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան մարզ՟՟պետ՟նե՟րի եւ նրանց տեղակալների, ինչպես նաեւ Հայաս՟տանի Հան՟րա՟պետու՟թյան Նա՟խա՟՟գահի եւ Հա՟յաս՟տանի Հանրապետու՟թյան վար՟՟՟չապետի խորհրդա՟՟՟՟կան՟նե՟րի, օգ՟նա՟կան՟՟նե՟րի, մամուլի քար՟՟՟տու՟ղար՟ների եւ ռեֆե՟րենտ՟ների էթիկայի կանոնները,  էթիկայի հարցերով հանձնաժողովների կազմը, ձեւավորման եւ գործունեության կարգը սահմանվում է Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի հրամանագրով:

        3. Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան նախարարների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան կառավարությանն առ՟՟ըն՟թեր պե՟տական կառա՟վար՟՟ման մարմինների ղեկավարների, Հայաս՟տա՟նի Հանրա՟պետության օրենքներով ստեղծված մշտապես գործող մարմինների (հանձնաժողովներ, ծառայություններ, խորհուրդներ եւ այլն) ղեկավարների, Հայաստանի Հանրապե՟տության նախարարությունների կառավարման ոլոր՟տում գործող պետական մարմին՟ների ղեկավարների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան մարզ՟՟պետ՟նե՟րի  խորհրդականների, մամուլի քար՟՟տու՟ղար՟ների, օգնական՟նե՟րի, Հա՟՟՟յաստանի Հան՟՟րապե՟տության նախա՟րար՟ների տեղակալների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան կառավարությանն առ՟՟ըն՟թեր պե՟տական կառա՟վար՟՟ման մարմինների ղեկավարների տեղակալների, Հայաս՟տա՟նի Հանրապետության օրենքներով ստեղծված մշտապես գործող մարմինների (հանձնաժողովներ, ծառայություններ, խորհուրդներ եւ այլն) ղեկավարների տեղա՟կալների եւ անդամների, Հայաստանի Հանրապետության նախարարությունների կառավարման ոլոր՟տում գործող պետական մարմինների ղեկավարների տեղակալների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան մարզ՟՟պետ՟նե՟րի տեղակալների օգնականների, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟՟թյան համայնքների ղեկավարների տեղակալի, խորհրդականի, մամուլի քար՟՟տու՟ղար՟ի, օգնական՟ի, Հայաստանի Հանրա՟պե՟տու՟թյան համայնքների ղեկավարների տե՟ղա՟՟կալ՟ի օգնական՟ի համար էթիկայի կանոնները, էթիկայի հարցերով հանձնաժողովների կազմը, ձեւավորման եւ գործունեության կարգը սահմանվում են Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից ընդունված էթիկայի կանոնագրքով:

  Հոդված 33. Հանրային ծառայողի շահերի բախում

1. Հանրային ծառայողի շահերի բախումը ծագում է այն դեպքերում, երբ հանրային ծառայողն ունի անձնական հետաքրքրություն, որն ազդում է կամ կարող է ազդել իր կողմից ծառայողական պարտականությունների անկողմնակալ եւ օբյեկտիվ կատարման վրա:

2. Հանրային ծառայողի անձնական հետաքրքրությունն ընդգրկում է իր, իր ընտանիքի, ինչպես նաեւ այն անձանց կամ կազմակերպությունների համար օգուտը կամ շահը, որոնց հետ նա ունի կամ ունեցել է գործարար հարաբերություններ կամ քաղաքացիական պարտավորություններ:

3. Հանրային ծառայողը շահերի բախման իրավիճակում հայտնվելուց խուսափելու համար պետք է զերծ մնա այնպիսի արարքներից կամ հրաժարվի այնպիսի արտո՟նու՟թյունից, որը կարող է առաջացնել շահերի բախում:

4. Հանրային ծառայողը, որն զբաղեցնում է այնպիսի պաշտոն, երբ իր ծառայո՟ղական պարտականությունները կարող են ազդել կամ ազդում են իր անձնական շահերի վրա, ապա նա պետք է պաշտոնի նշանակման, ինչպես նաեւ պաշտոնա՟վարման ժամա՟նակ տեղեկացնի վերադասին իր շահերի բնույթի եւ չափի, ինչպես նաեւ դրանց փոփո՟խու՟թյունների մասին:

5. Հանրային ծառայողը պետք է տեղյակ պահի եւ ստանա իր վերադասի համաձայնությունը վճարովի կամ անվճար հիմունքներով որոշակի գործողություններ իրականացնելու կամ հանրային ծառայության հետ չկապված որոշակի պաշտոններ զբաղեցնելու համար, եթե դրանք կարող են խոչընդոտել վերջինիս կողմից իր ծառա՟յողական պարտականությունների պատշաճ կատարմանը:

6. Հանրային ծառայողը պետք է իր վերադասին տեղեկացնի իր անդամակցու՟թյան մասին այնպիսի կազմակերպություններին կամ միավորումներին, որոնք կարող են խոչընդոտել վերջինիս կողմից իր ծառայողական պարտականությունների պատշաճ կատարմանը:

Հոդված 34. Հանրային ծառայողի կողմից նվերներ ընդունելու արգելքը

1. Հանրային ծառայողը չպետք է որեւէ մեկից նվեր ընդունի կամ այն հետագայում ընդունելու համաձայնություն տա, որը կապված կլինի իր ծառայողական պարտականությունների կատարման հետ:  Uույն oրենքի իմաuտով «նվեր» հաuկացությունը ենթադրում է ցանկացած գույքային առավելու՟թյուն, որը ողջամտորեն չէր տրամադրվի հանրային ծառայող չհանդիuացող այլ անձի: Uույն oրենքի իմաuտով «նվեր» հաuկացությունն ընդգրկում է նաեւ ներված պահանջը, անհամարժեք ցածր գնով վաճառված գույքը կամ մատուցված ծառայությունը, փոխառությունը, ուրիշի գույքի անհատույց oգտագործումը եւ այլն:

2. Uույն հոդվածի 1-ին մաuով uահմանված uահմանափակումները չեն տարածվում`

1) հրապարակային միջոցառումների ժամանակ uովորաբար տրվող նվերների եւ պարգեւների վրա.

2) ծառայողական oգտագործման նպատակով անվճար տրամա՟դր՟վող գրքերի, համակարգչային ծրագրերի եւ նմանատիպ այլ նյութերի վրա.

3) պաշտոնական արարողության ժամանակ կազմակերպվող հյուրաuիրու՟թյան վրա.

4) հանրային ծառայողի հետ բնակվող ընտանիքի այլ անդամի կողմից իր ձեռնարկա՟տիրական, մաuնագիտական կամ այլ բնույթի գործունեության հետ կապված նվերի վրա, այդ թվում` այն նվերի, որը կարող է համատեղ oգտագործվել ընտանիքի այլ անդամների, այդ թվում` հանրային ծառայողի կողմից, uակայն պայմանով, որ նման նվերը չի կարող ողջամտորեն ընկալվել որպեu հանրային ծառայողի վրա ներգործելուն նպատակաուղղված.

5) կենցաղային հյուրընկալության դեպքում տրվող նվերների վրա.

6) հատուկ իրադարձությունների, մաuնավորապեu` ամուuնության, հոբե՟լյանի կամ ծննդյան կապակցությամբ ազգականից, բարեկամից կամ ընկե՟րոջից uտացած նվերի վրա, եթե նվերն էությամբ եւ չափով ողջամտորեն համա՟պա՟տաuխանում է իրադարձությանը եւ միմյանց միջեւ հարաբերությունների բնույթին.

7) ազգականից, բարեկամից կամ ընկերոջից uտացած նվերի վրա, եթե նվերը էությամբ եւ չափով ողջամտորեն համապատաuխանում է միմյանց միջեւ  հ՟ա՟րաբերությունների բնույթին.

8) կրթաթոշակի, դրամաշնորհի կամ նպաuտի վրա, որը տրվել է հրա՟պա՟րա՟կային մրցույթի արդյունքում` մյուu դիմորդների նկատմամբ կիրառված նույն պայ՟մաններով եւ նույն չափանիշներով կամ թափանցիկ այլ գործընթացի արդյունքում.

9) ֆինանuական ինuտիտուտներից uովորական կամ ընդհանուր պայման՟ներով uտացած փոխառության վրա:

3. Եթե uույն հոդվածով թույլատրելի համարվող նվերները, որոնք oրացու՟ցային տարվա ընթացքում uտացվել են նույն անձից, իրենց արժեքով գերազանցում են 250.000 Հայաuտանի Հանրապետության դրամը, կամ oրացուցային տարում uտացված թույլատրելի համարվող բոլոր նվերների ընդհանուր արժեքը գերազանցում է մեկ միլիոն Հայաuտանի Հանրապետության դրամը, ապա հանրային ծառայողը պարտավոր է դրա մաuին հնարավոր uեղմ ժամկետում հայտնել իր վերադասին կամ նրան փոխարինող անձին:

4. Եթե հանրային ծառայողին տրվել է uույն հոդվածով թույլատրելի չհամարվող նվեր, որը վերադարձնելը ողջամիտ ջանքերով հնարավոր չէ, ապա նա պարտավոր է այն հանձնել Հայաuտանի Հանրապետությանը:

ԳԼՈՒԽ 7.

ՀԱՆՐԱՅԻՆ  ԾԱՌԱՅՈՂՆԵՐԻՆ  ԽՐԱԽՈՒՍԵԼԸ, ԿԱՐԳԱՊԱՀԱԿԱՆ ՏՈՒՅԺԵՐԻ ԵՆԹԱՐԿԵԼԸ ԵՎ ՀԱՆՐԱՅԻՆ  ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՊԱՇՏՈՆԻՑ ԱԶԱՏԵԼԸ

Հոդված 35. Հանրային ծառայողի նկատմամբ կիրառվող խրախուսանքի տեսակները

Երկարամյա ծառայության, ինչպես նաեւ ծառայողական պարտականությունները եւ հա՟տուկ առաջադրանքները գե՟րա՟զանց կա՟տարելու հա՟մար հանրային ծառայող՟ի նկատ՟մամբ կարող են կիրառվել Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված խրա՟խու՟սան՟քի տեսակներ: Հանրային ծառայողի նկատմամբ կիրառվող խրախուսանքի տե՟սակները, ինչպես նաեւ դրանց կիրառման կարգը սահմանվում են պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

Հոդված 36. Հանրային ծառայողի նկատմամբ կիրառվող կարգապահական տույժերը

1. Ծառայողական պարտականություններն անհարգելի պատճառով չկատարելու կամ ոչ պատշաճ կա՟տա՟րե՟լու, ինչպես նաեւ ծա՟ռայողական լիազորությունները վերա՟զան՟՟ցե՟լու, աշխա՟տան՟՟քային կարգա՟պա՟հական ներքին կա՟նոնները խախտելու դեպքերում, Հա՟՟յաս՟տա՟նի Հան՟րա՟պետու՟թյան օրենս՟դրու՟թյամբ սահ՟ման՟ված կարգով, հանրային ծառայողի նկատ՟մամբ կիրառվում են կար՟գա՟պա՟հա՟կան տույ՟ժեր:

2. Մինչեւ կարգապահական տույժ նշանակելը կարգապահական տույժ կիրառելու իրա՟վա՟սություն ունեցող պաշտոնատար անձը կարգապահական խախտման վե՟րա՟բեր՟յալ պետք է գրա՟վոր բացատրություն պահանջի կարգապահական խախտում թույլ տված  հանրային ծա՟ռա՟յողից, եթե օրենքով այլ բան նախատեսված չէ::

3. Կարգապահական յուրաքանչյուր խախտման համար կարող է նշանակվել մեկ կար՟գա՟պահական տույժ:

4. Հանրային ծառայողի նկատմամբ կիրառվող կարգապահական տույժերի տեսակ՟ները, ինչպես նաեւ կարգապահական տույժ կիրառելու կարգը եւ դրա հետ կապված այլ հարաբերությունները կարգավորվում են պետական ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայությունը կարգավորող Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով եւ այլ իրավական ակտերով:

Հոդված 37. Հանրային ծառայողին պաշտոնից ազատելու հիմքերը

1. Պետական  կամ համայնքային ծառայությունների առանձնահատկություններից ելնելով` հանրային ծառայության պաշ՟տո՟նից ազատելու հիմքերը սահմանվում են պետա՟կան ծառայության առանձին տեսակները, ինչպես նաեւ հա՟մայն՟քային ծառայու՟թյունը կարգավորող  Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով:

2. Հանրային ծառայողին զբաղեցրած պաշտոնից ազատման հիմք է նաեւ սույն օրենքի 24-րդ հոդվածով սահմանված պահանջները չպահպանելը:

ԳԼՈՒԽ 8.

ՎԵՃԵՐԻ ԼՈՒԾՈՒՄԸ ԵՎ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ ՕՐԵՆՍԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ԽԱԽՏԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ

Հոդված 38. Վեճերի լուծումը եւ պատասխանատվությունը հանրային ծառայության մասին օրենս՟դրությունը խախտելու համար

1. Հանրային ծառայության մասին օրենսդրության  կիրառման հետ կապված վեճերը լուծվում են Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահ՟ման՟՟ված կար՟գով:

2. Հանրային ծառայության մասին օրենսդրությունը խախտող անձինք կրում են պա՟տաս՟խանատվություն՝ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահ՟ման՟՟ված կար՟գով:

ԳԼՈՒԽ 9.

ԵԶՐԱՓԱԿԻՉ ԵՎ ԱՆՑՈՒՄԱՅԻՆ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ

Հոդված 39. Սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը

Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակ՟մանը հաջորդող տասներորդ օրը:

Հոդված 40. Սույն օրենքին այլ իրավական ակտերը համապատասխանեցնելը

Սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելուց հետո` տասնմեկ ամսվա ընթացքում, սույն օրենքին համապատասխանեց՟նել հանրային ծառայության եւ դրա հետ կապված հարա՟բերու՟թյուններ կարգավորող նորմեր պարունակող իրա՟վա՟կան ակտերը:
 

Հոդված 41. Հանրային ծառայության պաշտոնների անվանացանկը, համապատասխան մարմինների հաստիքացուցակը, հանրային  ծառայության պաշտոնների անձնագրերը (նկարագրերը) հաստատելը

Համապատասխան մարմիններում հանրային ծառայության պաշ՟տոնների ան՟վա՟նա՟ցան՟կը, հաստի՟քա՟ցու՟ցա՟կը, հանրային ծա՟ռայության պաշ՟տոնների անձնագ՟րե՟րը (նկարագրերը) սույն օրենքի 10-րդ եւ 11-րդ հոդվածներին համապատասխան  են՟թա՟կա են հաս՟տատման սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելուց հետո՝ ութերորդ ամսվա ամսի 1-ից, եթե մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը չեն հաստատվել:

Համապատասխան մարմինների հաստիքացուցակը հաստատում (փոփոխում) է համապատասխան մարմնի ղեկավարը, եթե Հայաստանի Հանրապետության  օրենս՟դրու՟թյամբ այլ բան նախատեսված չէ:

Հոդված 42. Համապատասխան մարմինների աշխատողներին հանրային ծառայողներ համարելը

Համապատասխան մարմիններում հանրային ծառայության պաշ՟տոնների ան՟վա՟նացանկով նախա՟տես՟ված պաշ՟տոններ զբա՟ղեց՟նող աշխա՟տողները համարվում են հանրային ծա՟ռա՟յողներ` սույն օրենքն ուժի մեջ մտնելուց հետո` տասներորդ  ամսվա ամսի 1-ից:
 

ՏԵՂԵԿԱՆՔ-ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒՄ

«ՀԱՆՐԱՅԻՆ  ԾԱՌԱՅՈՒԹՅԱՆ  ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԻ ԸՆԴՈՒՆՄԱՆ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ

«Հանրային ծառայության մասին»  Հայաստանի Հանրապետության օրենքի (այսուհետ՝ Օրենք) ընդունումը պայմանավորված է պետական եւ կառավարման համակարգի բարեփոխումներով, 2006 թվականի նոյեմբերի 23-ի «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2007 թվականի գործունեության միջոցա-ռումների ծրագիրը եւ գերակա խնդիրները հաստատելու մասին»  N 1800-Ն որոշ-մամբ հաստատված միջոցառումների ծրագրի 196-րդ կետով, ինչպես նաեւ՝  «GRECO»-ի  պահանջներից:

Օրենքի նախագծով սահմանվել են` հանրային ծառայության հասկա՟ցու՟թյունը եւ շրջանակը, հանրային ծառայող, հանրային ծառայության պաշտոն, հանրային ծառայության պաշտոնների անվանացանկ, հանրային ծառայության  պաշտոնի անձնագիր, քաղաքական, հայեցողական եւ պետական պաշտոն հասկա՟ցությունները:

Օրենքի նախագծով կանոնակարգվել են հանրային ծառայողների իրավական վիճակի, հանրային ծառայության սկզբունքների եւ կազմակերպական կարգի, հանրային ծառայողների  ռոտացիայի, հանրային ծառայողների էթիկայի կանոնների, շահերի բախման, տեղեկացման (զեկուցման), հանրային ծառա՟յող՟ների սոցիալական երաշխիքների, հանրային ծառայության ստաժի, հանրային ծառայության կադրերի ռեզերվի եւ հանրային ծառայության հետ կապված այլ հարաբերություններ:

Օրենքի ընդունման արդյունքում հանրային ծառայության համակարգում կներդրվեն նոր այնպիսի ինստիտուտներ, ինչպիսիք են՝ հանրային ծառայողի կողմից կատարվող  տեղեկացումը (զեկուցումը), հանրային ծառայողի կողմից նվերներ ընդունելու արգելքը, հանրային ծառայողի շահերի բախումը, հանրային ծառայողի էթիկայի կանոնները, հանրային ծառայողի ռոտացիան, կնույնա՟կա՟նաց՟վեն պետական եւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների ծառայու՟թյուն՟ների հետ կապված որոշ հարաբերությունները: Օրենքի ընդունումն ուղղված է ՀՀ-ում միջազգային լավագույն փորձին համապատասխանող  հանրային ծառայության համակարգի ստեղծմանը եւ ինստիտուցիոնալ զարգացմանը: