ՀՈԴՎԱԾ 1. «Դատական ակտերի հարկադիր կատարման մասին» Հայաստանի Հանրապետության 1998 թվականի մայիսի 5-ի ՀՕ-221 օրենքի (այսուհետ Օրենք) 37-րդ հոդվածը լրացնել նոր 8-րդ կետով հետեւյալ բովանդակությամբ.

«8) եթե գույքի բռնագանձման վերաբերյալ վճռի հարկադիր կատարման ընթացքում, պարտապանի ողջ գույքի վրա բռնագանձում տարածելու պարագայում, պարզվում է, որ այդ գույքը oրենքով սահմանված նվազագույն աշխատավարձի հազարապատիկի եւ ավելի չափով բավարար չէ պարտատիրոջ (պահանջատիրոջ) հանդեպ պարտավորությունների ամբողջական կատարումն ապահովելու համար կամ դատական ակտերի հարկադիր կատարման ծառայության որեւէ կատարողական վարույթով (վարույթներով) պարտատիրոջ (պահանջատիրոջ) պահանջը բավարարելու դեպքում գույքի oրենքով սահմանված նվազագույն աշխատավարձի հազարապատիկի եւ ավելի չափով անբավարարության դեպքում անհնարին կդառնա այդ կամ այլ կատարողական վարույթով (վարույթներով) որեւէ այլ պարտատիրոջ (պահանջատիրոջ) հանդեպ պարտավորությունների ամբողջական կատարումը:»:

ՀՈԴՎԱԾ 2. Օրենքի 70-րդ հոդվածն ուժը կորցրած ճանաչել:

ՀՈԴՎԱԾ 3. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակման օրվան հաջորդող տասներորդ օրը: 

ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒՄ

«ԴԱՏԱԿԱՆ ԱԿՏԵՐԻ ՀԱՐԿԱԴԻՐ ԿԱՏԱՐՄԱՆ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔՈՒՄ ԼՐԱՑՈՒՄ ԵՎ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔԻ ԸՆԴՈՒՆՄԱՆ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅԱՆ

«Դատական ակտերի հարկադիր կատարման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում լրացում եւ փոփոխություն կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի ընդունման անհրաժեշտությունը պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ «Սնանկության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքից հանվում են հարկադիր կատարողի կողմից սնանկության դիմում ներկայացնելու վերաբերյալ պահանջները: Դրա փոխարեն սահմանվել է, որ. եթե առկա է գույքի մեկ միլիոն դրամը գերազանցող անբավարարություն, ապա հարկադիր կատարողը պարտավոր է անհապաղ կաuեցնել կատարողական վարույթը (վարույթները) եւ առաջարկել պարտատիրոջը եւ պարտապանին նրանցից որեւէ մեկի նախաձեռնությամբ սնանկության հայց ներկայացնել դատարան, կամ կնքել հաշտության համաձայնագիր` բռնագանձման գործընթացը շարունակելու եւ առկա միջոցները պարտատիրոջ (պարտատերերի) միջեւ բաշխելու մասին:»:

Հաշվի առնելով վերոհիշյալը անհրաժեշտություն է առաջանում նաեւ համապատասխան փոփոխություններ կատարել «Դատական ակտերի հարկադիր կատարման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում: