Հոդված 1. «Գովազդի մասին»  Հայաստանի Հանրապետության 1996 թվականի ապրիլի  30-ի ՀՕ-55 օրենքի  5-րդ հոդվածը շարադրել հետեւյալ բովանդակությամբ.

«ՀՈԴՎԱԾ 5. Ընդհանուր պահանջները գովազդի նկատմամբ

1. Գովազդը պետք է լինի օրինական, հավաստի եւ պատշաճ։ Այն պետք է ընկալվի որպես գովազդ՝ առանց լրացուցիչ գիտելիքների եւ տեխնիկական միջոցների։

2. Հայաստանի Հանրապետությունում գովազդի լեզուն գրական հայերենն է։

Գովազդի շարադրաանքը պետք է ապահովի գրական հայերենի անաղարտությունը, պահպանի հայոց լեզվի ուղղագրության, ուղղախոսության, բառագիտության, տառադարձության եւ շարահյուսության կանոնները։

3. Հայաստանի Հանրապետության տարածքում միայն օտար լեզվով գովազդն արգելվում է եւ օրենքով պատժվում։

4. Գովազդատուի հայեցողությամբ, անհրաժեշտության դեպքում, գովազդի (հրապարակային գրվածքի)շարադրանքը կարող է զուգորդվել առավելագույնը երկու օտար լեզուներով, որոնց ընդհանուր ծավալը չպետք է գերազանցի հայերեն շարադրանքի ծավալը (մակերեսը) եւ չներառի տեղեկետվություն, որը ներառված չէ հայերեն շարադրանքում։

Հայերեն գովազդին (հրապարակային գրվածքին) զուգորդված մեկ օտար լեզվով գովազդի ծավալը (մակերեսը) չպետք է գերազանցի հայերեն շարադրանքի ծավալը (մակերեսը) եւ չպետք է ներառի տեղեկատվություն, որը ներառված չէ հայերեն շարադրանքում։

Գովազդի հայերեն շարադրանքը պետք է լինի օտար լեզվով շարադրանքից առաջ կամ աջ հատվածում՝ վերեւից ներքեւ կամ ձախից աջ գրությամբ։

Գովազդի օտարալեզու շարադրանքն իր պատկերային, գունային կամ լուսային լուծումներով չպետք է գերազանցի հայերեն շարադրանքը։

5. Իրենց  ապրանքանիշերը (սպասարկման նշանները) եւ մակնիշերը օտար լեզվով գրանցած սեփականատերերը պարտավոր են ապահովել հայերեն զուգահեռ գովազդ՝ հայերենի տառադարձելով տվյալ ապրանքանիշի (սպասարկման նշանի) կամ մակնիշի անվանումը։

Օտար լեզվով բառային, ինչպես նաեւ պատկերով համակցված ապրանքանիշերը (սպասարկման նշաններ) եւ մակնիշերը առանձին վերցված չեն կարող օգտագործվել որպես գովազդ։

6. Հայաստանի Հանրապետության տարածքում օտար լեզուներով լույս տեսնող հրատարակություններում  եւ օտար լեզվով հեռարձակվող հաղորդումներում օտար լեզվով գովազդին չզիջող ծավալով (մակերսով) հայերեն զուգորդված շարադրանքը  պարտադիր է։

7. Արտոնագրման ենթակա ապրանքների գովազդում «արտոնագրված է» հղումը պարտադիր է։

8. Արգելվում է Հայաստանի Հանրապետությունում չարտոնագրված կամ չգրանցված ապրանքանիշերի (սպասարկման նշանների) եւ մակնիշերի գովազդը։

9. Գովազդում արգելվում է ֆիզիկական անձի անվան կամ պատկերի օգտագործումն  առանց վերջինիս համաձայնության»։

Հոդված 2. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակման օրվանից մեկ ամիս հետո։
 

ՕՐԻՆԱԳԾԻ ԸՆԴՈՒՆՄԱՆ ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒՄ

Ազգապահպանության գլխավոր երաշխիքներից մեկը  մեր մայրենի լեզուն է՝ հայերենը, որի պահպանությունը եւ պաշտպանությունը օրենսդրական կարեւորագույն խնդիր է։ 1993թ. ընդունված «Լեզվի մասին» ՀՀ օրենքը, 2002թ. ՀՀ կառավարության հաստատված «Հայաստանի Հանրապետությունում լեզվական քաղաքականության պետական ծրագիրը» եւ մի շարք իրավական ակտեր ուղղված են հայերենի կանոնակարգմանը, պետական լեզվական քաղաքականության արդյունավետ կիրառմանը։

Այնուամենայնիվ, հասարական կյանքի տարբեր ոլորտներում, զանգվածային լրատվամիջոցներում, գովազդում, պաշտոնական խոսքում քիչ չեն դեպքերը, երբ աղավաղվում, խաթարվում  է գրական հայերենը։ Ոճական, ուղղախոսական, քերականական սխալները դարձել են համատարած երեւույթ, իսկ ժարգոնը եւ փողոցի լեզուն հեռուստագովազդի եւ հեռուստաեթերի անբաժան մասն են։

Մայրաքաղաքի եւ հանրապետության համայնքներում, «Գովազդի մասին» ՀՀ օրենքի համատարած խախտումով (ՀՀ-ում գովազդի լեզուն հայերենն է), ճնշող մեծամասնություն են կազմում օտարալեզու հրապարակային գրվածքները, վահանակները, ցուցանակները, հայտարարությունները։ Ոտնահարվում են նաեւ  հայերենով տեղեկատվություն ստանալու  սպառողների իրավունքները։ Հայերենի պաշտպանվածության ներկա իրավիճակը  օրենսդրական բարեփոխման խնդիր է առաջացնում։

Լեզվի տեսչության վերջին տարիների ստուգումները փաստում են, որ իրավախախտումների թիվն աճելու միտում ունի. անգամ կրկնակի ստուգումների ընթացքում վարչական իրավախախտումները  չեն վերացվում` «Գովազդի մասին» օրենքի 5-րդ հոդվածի տարաբնույթ մեկնաբանությունների պատճառով:

2010 թվականի սկզբում  մշտադիտարկումների արդյունքում միայն մայրաքաղաքի կենտրոնական փողոցներում արձանագրվել է հրապարակային գրվածքների, ցուցանակների, գովազդային վահանակների եւ գովազդային ցուցանակների լեզվական ձեւավորման շուրջ  500 խախտում, որոնց վերացման համար առկա օրենսդրական դաշտի պայմաններում կպահանջվի առնվազն 10 տարի:

«Գովազդի մասին» ՀՀ օրենքում գովազդի նկատմամբ ընդհանուր պահանջների ընդլայնումով (Հոդված 5) ու հստակ պարտականությունների սահմանումով վստահ ենք, որ օրենսդրական դաշտում դրական քայլ կապահովենք լեզվական հարաբերությունների կարգավորման եւ հայերենի պաշտպանության ուղղությամբ։

 «Վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ»  ՀՀ օրենսգրքում առաջարկվող   փոփոխությունները   գործող տույժերից ավելի բարձր տույժեր են սահմանում լեզվի բնագավառում օրենսդրության խախտման համար, ինչը կարծում ենք կնպաստի քաղաքացիների եւ պաշտոնական անձանց պատասխանատվության բարձրացմանը։

Օրենդրական նախաձեռնության փաթեթի մաս է կազմում նաեւ «Լեզվի մասին» ՀՀ օրենքում լրացումների նախաձեռնությունը, որը եւս ուղղված է գրական հայերենի պաշտպանվածության ամրապնդմանը։

Օրենսդրական նախաձեռնությունը մշակելիս նկատի ենք ունեցել ԱՊՀ մի շարք երկրների իրավական փորձը։