Հոդված 1.
«Լիցենզավորման մասին» Հայաստանի Հանրապետության 2001 թվականի մայիսի 30-ի ՀՕ-193 օրենքի 43-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «Գործունեության այլ բնագավառներ» բաժինը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր 11-րդ կետով՝
| 11 | Ոչ պետական պաշտպանության գործունեության | ԿՄ | Բ | - | - | - | - | - | - | - | -ե |
Հոդված 2. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակումից վեց ամիս հետո:
ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒՄ
«Ոչ պետական պաշտպանության գործունեության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի, «Պետական տուրքի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում լրացում կատարելու մասին», «Լիցենզավորման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում լրացում կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքների նախագծերի փաթեթի ընդունման անհրաժեշտության վերաբերյալ
«Ոչ պետական պաշտպանության գործունեության մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի, «Պետական տուրքի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում լրացում կատարելու մասին», «Լիցենզավորման մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում լրացում կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքների նախագծերի փաթեթի ընդունումը պայմանավորված է ֆիզիկական եւ իրավաբանական անձանց ոչ պետական պաշտպանության գործունեության կազմակերպման անհրաժեշտությամբ` նկատի ունենալով, որ օրենսդրական կարգավորման բացակայությունը հնարավորություն չի տալիս պատշաճ հսկողություն սահմանել, ներկայումս` ներառյալ զենքի օգտագործմամբ իրականացվող, այդպիսի գործունեության նկատմամբ, ինչը գործնականում հանգեցնում է որոշակի բացասական դրսեւորումների:
Ֆիզիկական եւ իրավաբանական անձանց իրավունքների ու օրինական շահերի ոչ պետական պաշտպանության իրականացման գործընթացը կարգավորող օրենքի նախագծի ընդունումը կնպաստի իրավակարգի պահպանության եւ հանցավորության դեմ պայքարի արդյունավետության բարձրացնանը, հնարավորություն կընձեռի իրավական կարգավորման ենթարկել թիկնապահական եւ պահնորդական գործունեությունը, անհրաժեշտ երաշխիքներ կստեղծի դրա իրականացման գործընթացում օրինականության ապահովման համար:
Ներկայացվող օրենքի նախագծերի փաթեթը նպատակ ունի թիկնապահական եւ պահնորդական գործունեության ոլորտում ապահովել միասնական պետական քաղաքականություն , օրենքով ամրագրել թիկնապահական եւ պահնորդական գործունեության իրավական հիմքերը, սկզբունքները, խնդիրները, պաշտպանվող յուրաքանչյուր անձին ուղեկցելու տրանսպորտային միջոցների եւ թիկնապահների քանակը, լիցենզավորման, զենք, հատուկ կամ տեխնիկական միջոցներ ձեռք բերելու եւ պետական այլ մարմինների հետ համագործակցության կարգը, ինչպես նաեւ կարգավորել այդ գործունեության իրականացման ընթացքում առաջացած հարաբերությունները:
Նախագիծը մշակելիս ուսումնասիրվել է մի շարք երկրների, մասնավորապես` Ռուսաստանի Դաշնության, Էստոնիայի, Լատվիայի, Ղազախստանի, Ուկրաինաիայի, Բելոռուսիայի, Դանիայի, Ֆրանսիայի, Իտալիայի, Շվեյցարիայի, Նոր Զելանդիայի եւ Կանադայի «Պետական պահպանության մասին», «Պահպանության ծառայության մասին» կամ «Պահպանության գործունեության մասին» վերտառությամբ օրենքները, ինչպես նաեւ ԱՊՀ երկրների միջպառլամենտական վեհաժողովի 2003 թականի հունիսի 13-ի որոշմամբ հաստատված եւ ազգային օրենսդրությունում օգտագործելու նպատակով ԱՊՀ անդամ երկրների պառլամենտներին ուղարկված «Ոչ պետական (մասնավոր) պահպանության գործունեության եւ ոչ պետական (մասնավոր) խուզարկուի գործունեության մասին» մոդելային օրենքը:
Նախագծի վերաբերյալ գրավոր առարկություններ եւ առաջարկություններ է ներկայացրել ՀՀ ոստիկանությունը, որոնք գտնվում են քննարկման փուլում:
Մեր կարծիքով, ներկայացված նախագիծն առաջադիմական բնույթ է կրում, քանի որ այս փաստաթղթով մտցվում է նոր ինստիտուտ, որը կօգնի թիկնապահական եւ պահնորդական ծառայությունների քաղաքակիրթ շուկայի զարգացմանը, մասնավորապես` հնարավորություն կտրվի ապահովագրել պրոֆեսիոնալ ռիսկեր` ինչպես թիկնապահների ու պահնորդների, այնպես էլ հաճախրդների համար:
