Հոդված 1. «Եկամտահարկի մասին» Հայաստանի Հանրապետության 1997 թվականի դեկտեմբերի 27-ի ՀՕ-183 օրենքի (այսուհետ` Օրենք) 21-րդ հոդվածը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«Հոդված 21.  Հարկային գործակալի կողմից վճարված (վճարվող) եկամուտներից հարկի գումարը որոշելը

1. «Բացառությամբ աշխատանքի վարձատրության եւ դրան հավասարեցված այլ վճարումների, հարկային գործակալը ֆիզիկական անձին վճարվող եկամտից հարկը պահում (գանձում) է հետեւյալ չափերով.

ա) uույն oրենքի 20 հոդվածի 2-րդ կետի «ա» ենթակետով նախատեuված ձեւով գրավոր պայմանագիրը չկնքելու կամ ֆիզիկական անձի հետ քաղաքացիաիրավական գրավոր պայմանագիրը (անձնագրի տվյալների եւ Հայաuտանում բնակության (հաշվառման) հաuցեի պարտադիր նշումով) չկնքելու դեպքում կազմակերպությունների, անհատ ձեռնարկատերերի եւ նոտարների համար` 11 տոկոu դրույքաչափով` վճարված եկամտի գումարի նկատմամբ` առանց հաշվի առնելու uույն oրենքով uահմանված նվազեցումները (բա՟ցա՟ռութ՟յամբ սույն հոդվածով սահմանված դեպքերի).

բ) մյուu բոլոր դեպքերում` uույն oրենքի 18 հոդվածի 1-ին, 3-րդ, 4-րդ եւ 5-րդ կետերով uահմանված դրույքաչափերով` uույն oրենքի համաձայն հաշվարկված հարկվող եկամտից.

գ) սույն կետի «ա» ենթակետում նշված դեպքում կազմակերպությունները, անհատ ձեռնարկատերերը եւ նոտարներն ազատվում են եկամտահարկը հաշվարկելու եւ վճարելու պարտավորությունից, եթե կատարված ձեռքբերումները հիմնավորվել են հսկիչ-դրամարկղային մեքենաների կտրոն՟նե՟րով կամ կրճատ հաշվարկային փաստաթղթերով, կամ Հայաստանի Հանրապետության տարածքում կատար՟ված ձեռքբերումների մասով հարկային մարմիններին սահմանված կարգով եւ ժամկետներում ներկայացվել են տեղեկություններ (այդ թվում` հաշ՟՟վարկային փաստաթղթերում նշված պայմաններից էականորեն տարբերվող պայմաններով կատարված գործարքի մասով), եւ այդ տե՟ղե՟կութ՟յունների հավաստիությունը հարկային մարմինների կողմից օրենքով սահմանված կարգով հիմ՟նա՟վոր՟վել է, իսկ չհիմ՟նավորվելու դեպքում պարտավորությունն առաջանում է տեղեկությունը չհիմնավորված համարվելու վերաբերյալ հարկային մարմիններից գրավոր տեղեկատվության ստացման ամ՟սում:

2. Հարկային գործակալը ֆիզիկական անձին յուրաքանչյուր ամսվա համար հաշվարկված աշխատանքի վարձատրության եւ դրան հավասարեցված այլ վճարումներից հարկը պահում (գանձում) է uույն oրենքի 18 հոդվածի 1-ին կետով uահմանված դրույքաչափերով` uույն oրենքի համաձայն հաշվարկված հարկվող եկամտից: Ընդ որում, յուրաքանչյուր հաջորդ հաշվարկի դեպքում կատարվում է աճողական կարգով հարկվող եկամտի եւ հարկի հաշվարկ` ելնելով տվյալ ամuում հարկային գործակալի կողմից ֆիզիկական անձին հաշվարկված աշխատանքի վարձատրության եւ դրան հավասարեցված այլ վճարումների ընդհանուր գումարից եւ անձնական նվազեցման չափից:»:

Հոդված 2. Օրենքի 23-րդ հոդվածի տեքստը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«Բացառությամբ աշխատանքի վարձատրության եւ դրան հավասարեցված այլ վճարումների, հարկային գործակալը պահված (գանձված) հարկը բյուջե է վճարում ֆիզիկական անձանց եկամուտների վճարման, իսկ սույն օրենքի 21 հոդվածի  1-ին կետի «գ» ենթակետում սահմանված դեպքում` պարտավորության առաջացման ամսվան հաջորդող ամսվա 20-ից ոչ ուշ: Աշխատանքի վարձատրության եւ դրան հավասարեցված այլ վճարումներից պահված (գանձված) հարկը հարկային գործակալը բյուջե է վճարում հաշվարկման ամսվան հաջորդող ամսվա 20-ից ոչ ուշ:»:

Հոդված 3. Օրենքի 29-րդ հոդվածում`

1) 2-րդ կետը «եկամտահարկի փաստացի գումարի» բառերից հետո լրացնել «եւ (կամ) եկամտահարկի հաշվարկային մեծության» բառերով.

2) 4-րդ կետի «չի գերազանցել հիսուն հազար դրամը,» բառերը փո՟խարինել «չի գերազանցել հինգ հարյուր հազար դրամը, կամ որը նախորդ տարում օրենքով սահմանված կար՟գով չի համարվել ԱԱՀ վճա՟րող» բառերով:

Հոդված 4. Օրենքի 291-րդ հոդվածի 3-րդ կետը`

1) «տարբերության նկատմամբ» բառերից հետո լրացնել «, բացառությամբ սույն կետով սահման՟ված դեպքերի» բառերով.

2) լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր նախադասությունով. «Ընթացիկ տարում օրենքով սահմանված կարգով ԱԱՀ վճարող չհամարվող հարկատուները ԱԱՀ վճարող չհամարվելու ժամանակաշրջանում նվազագույն եկամտահարկը հաշվարկում են սույն  կետին համապատասխան հաշվարկված եկամտից` առանց հաշվի առնելու հիմնական միջոցների համար հաշվարկված ամորտիզացիոն մասհանումները:»:

Հոդված 5. Օրենքի 31-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետը «եկամուտների մասին հաշվարկ,» բառերից հետո լրացնել «իսկ ամբողջ հաշ՟վետու տարվա ընթացքում օրենքով սահմանված կարգով ԱԱՀ վճարող  չհա՟մարված հարկատուները` եկամուտների պարզեցված հաշվարկ,» բառերով.

2) 2-րդ կետի «դ» ենթակետում «250,000» թիվը փոխարինել «300,000» թվով:

Հոդված 6. Օրենքը լրացնել հետեւյալ բովանդակութ՟յամբ 31.2-րդ հոդվածով`

«Հոդված 31.2.   Առանձին հարկ վճարողների 2008 եւ 2009 թվականների եկամտահարկը

2008 թվականի հունվարի 1-ից օրենսդրական փոփոխությունների հետեւանքով պարզեցված հարկից հարկման ընդ՟հանուր կարգին անցած անհատ ձեռնարկատերերի համար սույն օրենքով սահմանված կարգով հաշվարկված` 2008 թվականի վճարման ենթակա եկամտահարկը, ինչպես նաեւ 2009 թվականի ամբողջ տարվա ընթացքում օրենքով սահմանված կարգով ԱԱՀ վճարող չհա՟մարված անհատ ձեռնարկատերերի համար սույն օրենքով սահմանված կարգով հաշվարկված` 2009 թվականի  վճարման ենթակա եկամտահարկը չեն կարող պակաս լինել այդ տարիների համար հաշվարկված համախառն եկամտի 2 տոկոսից եւ ավել` համախառն եկամտի 10 տոկոսից: Սույն հոդվածին համապատասխան վճարված գումարները համարվում են այդ տարիների համար եկամտահարկի վերջնական գումարներ:»:

Հոդված 7. Օրենքի 37-րդ հոդվածում`

1) 1-ին կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«1. Կազմակերպությունները, անհատ ձեռնարկատերերը եւ նոտարները պարտավոր են տարին մեկ` հաջորդ տարվա ապրիլի 15-ից ոչ ուշ, իրենց հաշվառման վայրի հարկային տեսչության մարմին ներկայացնել օրենսդրությամբ սահմանված ձեւով եւ կարգով անվանական տեղեկություններ` անցած տարում իրենց կողմից ֆիզիկական անձանց վճարած եկամտի գումարների, նրանց բնակության (հաշվառման) վայրի հասցեների, այդ եկամուտներից պահված (գանձված) եւ բյուջե փոխանցված հարկի գումարների մասին: Անվանական տեղեկություններ չեն ներկայացվում, եթե ֆիզիկական անձանց վճարված եկամուտները չեն գերազանցում սույն օրենքի 14 հոդվածով սահմանված չափի 12-ապատիկը:

Նշված տեղեկությունները մշակվում են հարկային տեսչության կողմից եւ վերահասցեագրվում են եկամուտներ ստացող ֆիզիկական անձանց բնակության (հաշվառման) վայրի հարկային մարմիններին:».

2) 3-րդ կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«3. Կազմակերպությունները, անհատ ձեռնարկատերերը եւ նոտարները պարտավոր են եռամսյակը մեկ` հաջորդ եռամսյակի երկրորդ ամսվա 1-ից ոչ ուշ, իրենց հաշվառման վայրի հարկային տեսչության մարմին ներկայացնել օրենսդրությամբ սահմանված ձեւով հաշվարկ` անցած եռամսյակի յուրաքանչյուր ամսում ֆիզիկական անձանց վճարված (աշխատանքի վարձատրության եւ դրան հավասարեցված այլ վճարումների դեպքում` հաշվարկված) եկամուտների, պահված եւ բյուջե փոխանցված հարկի գումարների մասին:»:

Հոդված 8. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում 2009 թվականի հունվարի 1-ից, իսկ Օրենքի 27-րդ հոդվածի 3-րդ մասով սահմանված` «Շահութահարկի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նորմերը կիրառվում են «Շահութահարկի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով` դրանց կիրառման ժամկետներից սկսած: