Հոդված 1. «Ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքերից պարտադիր սոցիալական ապահովագրության մասին» Հայաստանի Հանրապետության 2005 թվականի հոկտեմբերի 24-ի ՀՕ-208-Ն օրենքի (այսուհետ` Օրենք) 3-րդ հոդվածում «ապահովում է ապահովագրական նպաստներով» բառերը փոխարինել «ապահովագրական նպաստներով ապահովելու միջոցով փոխհատուցում է ժամանակավոր անաշխատունակության պատճառով կորցրած եկամուտը» բառերով:

Հոդված 2. Օրենքի 5-րդ հոդվածի վերջին պարբերությունը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«Uույն oրենքով uահմանված ապահովագրական նպաuտները տրվում են, եթե դրանց uտանալու իրավունքն առաջացել է աշխատանքային (ներառյալ` փորձաշրջանը) հարաբերությունների մեջ գտնվելու կամ ձեռնարկատիրական գործունեություն իրականացնելուն կամ նոտարի պաշտոնավարման ժամանակաշրջանում` սույն օրենքի 27-րդ հոդվածով սահմանված` ժամանակավոր անաշխատունակության թերթիկով վավերացված ժամանակավոր անաշխատունակության օրացուցային օրերի համար, բայց ոչ ավելի, քան սույն օրենքով սահմանված տեւողությամբ:

Եթե անձը տվյալ ժամանակահատվածի համար ձեռք է բերել սույն օրենքով սահմանված մեկից ավելի տեսակի ապահովագրական նպաստի իրավունք, ապա նրան նշանակվում եւ վճարվում է իր ընտրած մեկ տեսակի ապահովագրական նպաստ:

Համատեղությամբ աշխատելու դեպքում ապահովագրական նպաստը հաշվարկվում, նշանակվում եւ վճարվում է յուրաքանչյուր գործատուի եւ սույն օրենքի 26-րդ հոդվածի 2-րդ մասով սահմանված` տարածքային բաժնի կողմից` անկախ մյուսների կողմից նպաստը նշանակելու եւ վճարելու հանգամանքից:»:

Հոդված 3. Օրենքի 7-րդ հոդվածում`

1) 5-րդ կետի «անհրաժեշտության» բառը փոխարինել «անհրաժեշտությամբ պայմանավորված ժամանակավոր անաշխատունակության» բառերով.

2)  լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր պարբերությունով.

«Վարձու աշխատողին տրվող ապահովագրական նպաստը վճարվում է սույն  օրենքով սահմանված տեւողությամբ, բայց ոչ ավելի, քան մինչեւ օրենքով սահմանված կարգով  աշխատանքային պայմանագիրը լուծելը (աշխատանքից ազատվելը:)»:

Հոդված 4. Օրենքի 8-րդ հոդվածում «ուղարկվում» բառը փոխարինել «ուղեգրվում» բառով, իսկ  «եզրակացության» բառը` «որոշման» բառով:

Հոդված 5. Օրենքի 11-րդ հոդվածում`

1) 3-րդ մասը «154» թվից առաջ լրացնել «154-րդ օրը եւ» բառերով.

2) 4-րդ մասի «Հղիության» բառը փոխարինել «Մինչեւ  հղիության 154 օրը հղիության» բառերով:

Հոդված 6. Օրենքի 13-րդ հոդվածում`

1) առաջին պարբերության երկրորդ նախադասությունը «նաեւ» բառից հետո լրացնել  «չվճարվող արձակուրդի կամ մինչեւ երեք տարեկան երեխայի խնամքի» բառերով.

2) երկրորդ պարբերությունը «բոլոր» բառից առաջ լրացնել «արձակուրդի» բառով:

Հոդված 7. Օրենքի 15-րդ հոդվածում «ժամանակավոր անաշխատունակության բոլոր օրերի համար» բառերը փոխարինել «այն ժամանակահատվածի համար, երբ վարձու աշխատողը Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքով սահմանված կարգով օգտագործում է ամենամյա արձակուրդի չoգտագործված (ամենամյա արձակուրդի եւ ժամանակավոր անաշխատունակության  համընկնող) օրերը:

Հոդված 8. Օրենքի 17-րդ հոդվածը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր պարբերությունով.

«Ինքնուրույնաբար իրենց աշխատանքով ապահոված անձանց ապահովագրական նպաստը վճարվում է սույն  օրենքով սահմանված տեւողությամբ, բայց ոչ ավելի, քան մինչեւ օրենքով սահմանված կարգով  ձեռնարկատիրական գործունեության դադարեցումը կամ նոտարի պաշտոնավարման ավարտը (գործունեության դադարեցումը):»:

Հոդված 9. Օրենքի 22-րդ հոդվածում`

1) 2-րդ մասը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«2. Վարձու աշխատողի միջին ամuական աշխատավարձը (եկամուտը) հաշվարկվում է ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքին նախորդած                                3 oրացուցային ամիuներին  տվյալ աշխատողի համար հաշվարկված` սոցիալական վճարների հաշվարկման օբյեկտ հանդիսացող աշխատանքի վարձատրությանն ուղղված միջոցներից եւ դրանց հավաuարեցված եկամուտներից:

Ժամանակավոր անաշխատունակության դեպքին նախորդած 3 oրացուցային ամիuներին վարձու աշխատողի համար հաշվարկված վճարովի ամենամյա արձակուրդի կապակցությամբ վճարված գումարը, պարգեւատրումները եւ աշխատանքի վարձատրությանն ուղղված միջոցներից տրվող միանվագ գումարները միջին ամսական աշխատավարձում (եկամտում) հաշվառվում են  գումարի մեկ տաuներկուերորդի չափով:

Եթե ապահովագրական դեպքին նախորդող` տվյալ գործատուի մոտ աշխատանքի  ժամանակաշրջանը պակաu է 3 oրացուցային ամիuներից, ապա միջին ամuական աշխատավարձը (եկամուտը) հաշվարկվում է փաuտացի աշխատած ամիuների (oրերի) համար  հաշվարկված եկամտից:

Եթե ապահովագրական դեպքին նախորդող եռամuյա ժամանակաշրջանում վարձու  աշխատողը uույն հոդվածի 2-րդ մաuի առաջին եւ երկրորդ պարբերությամբ uահմանված որեւէ եկամուտ չի ունեցել, ապա վարձու աշխատողի ապահովագրական նպաստը հաշվարկվում է «Նվազագույն աշխատավարձի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 1-ին հոդվածով սահմանված նվազագույն աշխատավարձի չափից:».

2) 3-րդ մասը «եկամտից» բառից հետո լրացնել «, բացառությամբ վարձակալության պայմանագրի հիման վրա ստացած եկամտի» բառերով, իսկ «Հայաստանի Հանրապետության օրենքով սահմանված նվազագույն աշխատավարձի 13-ապատիկը» բառերը փոխարինել ««Նվազագույն աշխատավարձի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 1-ին հոդվածով սահմանված նվազագույն աշխատավարձի չափը» բառերով:

Հոդված 10. Օրենքի 26-րդ հոդվածում`

1) 2-րդ մասի առաջին պարբերության «կենտրոնների միջոցով (այսուհետ` տարածքային կենտրոն)» բառերը փոխարինել «բաժինների միջոցով (այսուհետ` տարածքային բաժին)» բառերով, իսկ երկրորդ պարբերության «կենտրոնը» բառը փոխարինել «բաժինը» բառով.

2) 3-րդ մասի երկրորդ պարբերությունում «նպաստը» բառը փոխարինել «նպաստի պակասող մասը» բառերով, իսկ «եռամսյակային» բառը փոխարինել «ամսական» բառով.

3) 4-րդ մասի «կենտրոնը» բառը փոխարինել «բաժինը» բառով:

Հոդված 11. Օրենքի 27-րդ հոդվածում`

1) 2-րդ եւ 3-րդ մասերի «պատճենը» բառը փոխարինել «լուսապատճենը» բառով.

2) 3-րդ մասը «(գործատուների)» բառից հետո լրացնել «եւ տարածքային բաժնի (բաժինների)» բառերով:

Հոդված 12. Օրենքի 29-րդ հոդվածի 1-ին մասը «միջոցներից» բառից հետո լրացնել «սխալը հայտնաբերելուց հետո` մեկ ամսվա ընթացքում» բառերով, իսկ 2-րդ մասի եւ 31-րդ հոդվածի 1-ին մասի «կենտրոնի» բառը փոխարինել «բաժնի» բառով:

Հոդված 13. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող տասներորդ օրը: