|
||
 |
1 / 6 |  |
Հաշմանդամություն ունեցող կանայք իրենց սեռով եւ հաշմանդամությամբ պայմանավորված՝ առավել խոցելի են. նրանք ավելի հաճախ են ենթարկվում խտրականության եւ բռնության: Կան խնդիրներ, որոնք լուծման համար անհրաժեշտ են օրենսդրական կարգավորումներ. ասել է ԱԺ աշխատանքի եւ սոցիալական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Հերիքնազ Տիգրանյանը «Ագաթ» հաշմանդամություն ունեցող կանանց իրավունքների պաշտպանության կենտրոն հասարակական կազմակերպության ներկայացուցիչների հետ հանդիպմանը: Ոլորտի խնդիրները բացահայտելու նպատակով հասարակական կազմակերպությունն անցկացրել է ֆոկուս խմբային հանդիպումներ, որոնց արդյունքների հիման վրա արվել են մի շարք առաջարկություններ: Դրանք ապրիլի 28-ին քննարկվել են հանձնաժողովում:
Հերիքնազ Տիգրանյանը նշել է, որ առաջարկների մի մասը վերաբերում է օրենսդիր մարմնին եւ, մասնավորապես, աշխատանքի եւ սոցիալական հարցերի մշտական հանձնաժողովին: Որոշ խնդիրների, ըստ հանձնաժողովի նախագահի, պետք է տրվեն օրենսդրական լուծումներ: Նա նշել է, որ կան առաջարկներ, որոնք ուղղված են գործադիրին, ՀԿ-ին եւ ԶԼՄ-ին:
«Ցավոք, մենք ունենք ընտանիքում եւ հասարակությունում բռնություն, հատկապես հաշմանդամություն ունեցող կանանց նկատմամբ, որոնք իրենց կարգավիճակով, ըստ էության, կրկնակի զոհ են, որովհետեւ նրանք զրկված են իրենց իրավունքների պաշտպանությունից», -ասել է Հերիքնազ Տիգրանյանը:
«Հաշմանդամություն ունեցող կանանց նկատմամբ գենդերային բռնության դեմ պայքար Արեւելյան գործընկերության 6 երկրներում» ծրագիրը, որի շրջանակում իրականացվում են ֆոկուս խմբային հանդիպումներ, կարեւորվում է նրանով, որ հանրությանը եւս մեկ անգամ ուղերձ է հղվում այն մասին, որ ընտանիքներում հաճախակի են բռնության դեպքերը:
«Քաղաքացիական հասարակության կողմից այս խնդիրների մասին բարձրաձայնելը որոշում կայացնողների համար պետք է ազդակ լինի, որ անհրաժեշտ է բավարար ջանքեր գործադրել բռնության ենթարկվող հաշմանդամ կանանց այս երեւույթներից զերծ պահելու համար»,- ասել է հանձնաժողովի նախագահը: Նա առաջարկել է, մասնավորապես, քրեականացնել ընտանիքում բռնությունը, որպեսզի այն զատվի սովորական բռնություն հասկացությունից:
Անհրաժեշտ են նաեւ որոշ կանոնակարգող մեխանիզմներ, որոնք հնարավորություն կտան դուրս բերել ընտանիքից բռնության ենթարկվածին՝ տեղավորելով նրան ապաստարաններում: Այստեղ, ըստ Հերիքնազ Տիգրանյանի, քաղաքացիական հասարակությունն ակնկալում է նաեւ պետական մարմինների աջակցությունը: «Այս ոլորտում անհրաժեշտ է քաղաքականության փոփոխություն՝ մեր վարքագիծն ու կանոնակարգերը Հայաստանի ստանձնած միջազգային պարտավորություններին համապատասխանեցնելու համար»,- ասել է հանձնաժողովի նախագահը:
Ծրագրի փորձագետ Գայանե Գրիգորյանը կարեւորել է տեղական քաղաքացիական հասարակական կազմակերպությունների մասնակցությունը հաշմանդամություն ունեցող կանանց նկատմամբ գենդերային բռնությունն արձանագրելու գործում՝ հաղորդակցության, շահերի պաշտպանության եւ բարելավված հավասար հնարավորությունների միջոցով:
