Գործում է «Տեսալսողական մեդիայի մասին» ՀՀ օրենքը
ՕՐԵՆՔԸ
ՀԵՌՈՒՍՏԱՏԵՍՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ՌԱԴԻՈՅԻ ՄԱՍԻՆ
Օրենքն ամբողջությամբ փոփոխվել է «Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին Հայաստանի Հանրապետության 2010 թվականի հունիսի 10-ի ՀՕ-100-Ն օրենքով:
- Գլուխ I Ընդհանուր դրույթներ
- Գլուխ II Հեռուստառադիոհաղորդումների կազմակերպումը
- Գլուխ III Հեռուստառադիոընկերությունները
- Գլուխ IV Հանրային հեռուստառադիոընկերությունը
- Գլուխ V Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի ազգային հանձնաժողովը
- Գլուխ VI Հեռուստառադիոընկերությունների արտոնագրումը (լիցենզավորումը)
- Գլուխ VII Առանց արտոնագրման (լիցենզավորման) հեռուստառադիոհաղորդումների կազմակերպման պայմանները
- Գլուխ VIII Պատասխանատվությունը Հայաստանի Հանրապետության հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին օրենքի խախտման համար
- Գլուխ IX Անցումային դրույթները
- Գլուխ X Եզրափակիչ դրույթ
Հոդված 1. Սույն օրենքի կարգավորման առարկան եւ նպատակները
Սույն օրենքը սահմանում է հեռուստառադիոընկերությունների (հեռուստաընկերությունների եւ ռադիոընկերությունների) կարգավիճակը, կանոնակարգում է դրանց հիմնադրման, արտոնագրման (լիցենզավորման) եւ ղեկավարման կարգը, իրավունքների ու պարտականությունների առաջացման հիմքերը, հեռուստառադիոընկերությունների ստեղծման ու գործունեության ընթացքում ծագող հարաբերությունները։
Հոդված 2. Հայաստանի Հանրապետության հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին օրենսդրությունը
Հայաստանի Հանրապետության հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին օրենսդրությունը ներառում է սույն օրենքը, «Մամուլի եւ զանգվածային լրատվության մյուս միջոցների մասին», «Հեռահաղորդակցության մասին», «Հեղինակային իրավունքի եւ հարակից իրավունքների մասին», «Լեզվի մասին», «Գովազդի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքները։
Տեղեկատվության բնագավառը կարգավորվում է նաեւ այլ իրավական ակտերով եւ Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերով։
Եթե Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերով սահմանված են այլ նորմեր, որոնք սույն օրենքով նախատեսված չեն, ապա կիրառվում են միջազգային պայմանագրերի նորմերը։
Հոդված 3. Օրենքում օգտագործվող հիմնական հասկացությունները
Սույն օրենքում օգտագործվում են հետեւյալ հիմնական հասկացությունները.
հեռուստառադիոհեռարձակում ՝ էլեկտրամագնիսական ալիքների միջոցով պատկերների եւ (կամ) հնչյունների կամ դրանց պայմանանշանների այնպիսի տարածում հաղորդագծով (ներառյալ՝ կաբելային (լարային) կապով) կամ առանց հաղորդագծի (ներառյալ՝ ռադիոյով, հեռուստատեսությամբ կամ արբանյակային կապով եթեր հեռարձակումը), որ այդ պատկերները կամ հնչյուններն ընկալելի լինեն հասարակությանը։ Հեռարձակում է համարվում նաեւ կոդավորված ազդանշանների տարածումը, եթե դրանց ապակոդավորման միջոցները հեռուստառադիոլսարանին տրամադրել է հեռարձակող կազմակերպությունը, կամ տրամադրվել է նրա համաձայնությամբ.
հեռուստառադիոհաղորդում ՝ տարածման համար նախատեսված պատկերներ եւ (կամ) հնչյուններ կամ այլ տեղեկատվություն պարունակող կենդանի կատարման կամ ամրագրված նյութի ամբողջություն, որն ստեղծել է հեռարձակող կազմակերպությունը կամ նրա պատվերով եւ միջոցներով՝ այլ կազմակերպություն.
հեռուստառադիոհաղորդաշարեր ՝ ձայնային, տեսաշարային կամ տեսաձայնաշարային զանգվածային լրատվության եւ տվյալների (լրացուցիչ տեղեկատվության) ամբողջականություն, որն ունի հաստատուն անվանում, եթեր հեռարձակվելու իրավունք (որոշակի պարբերականությամբ, ոչ պակաս, քան տարին մեկ անգամ) եւ նախատեսված է հնարավոր լսարանի անմիջական ընկալման համար.
հեռուստառադիոհաղորդումների ծրագիր ՝ հեռուստառադիոհաղորդումների թվարկում, հերթականություն, եթեր հեռարձակելու ժամ, ձայնային, տեսաշարային եւ տեսաձայնաշարային լրատվություն՝ հաղորդումների տեսքով.
հեռուստառադիոհեռարձակման արտոնագիր (լիցենզիա) ՝ գրավոր թույլտվություն, որն իրավունք է տալիս օգտվել որոշակի եթերային հաճախությունից, կաբելային (լարային) ցանցից՝ հեռուստառադիոհաղորդումներ արտադրելու եւ (կամ) հեռարձակելու նպատակով.
ծրագրային քաղաքականություն ՝ հեռուստառադիոհաղորդումների հիմնական թեմատիկան, ուղղվածությունը, տեսակները, ժանրային կառուցվածքը, հաղորդումների պատրաստման եւ հեռարձակման առանձնահատկությունները.
հեռուստառադիոընկերություն (հեռուստաընկերություն կամ ռադիոընկերություն) ՝ իրավաբանական անձ, որն արտոնագրի (լիցենզիայի) հիման վրա պատրաստում եւ (կամ) հեռարձակում կամ վերահեռարձակում է զանգվածային տեղեկատվություն՝ օգտագործելով սեփականության, վարձակալական կամ անհատույց օգտագործման իրավունքով իրեն պատկանող հեռուստառադիոսարքավորումներ եւ պատասխանատվություն է կրում արտոնագրում (լիցենզիայում) նշված պայմանների, սույն օրենքի եւ այլ իրավական նորմերի կատարման համար.
հեռուստառադիոընկերության հիմնադիրներ ՝ ֆիզիկական եւ (կամ) իրավաբանական անձինք, որոնք իրենց նախաձեռնությամբ եւ մասնակիցների միջոցների ներդրմամբ ստեղծում են հեռուստառադիոընկերություն.
հեռուստառադիոհաղորդումներ արտադրող ՝ ֆիզիկական եւ (կամ) իրավաբանական անձ, որն իրականացնում է ձայնային, տեսաշարային եւ տեսաձայնաշարային զանգվածային լրատվության արտադրություն.
արտոնագրատեր ՝ հեռուստառադիոընկերություն (հեռուստաընկերություն կամ ռադիոընկերություն), որը սույն օրենքի համաձայն ունի հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության եւ (կամ) հեռարձակման արտոնագիր (լիցենզիա), իրականացնում է որոշակի ծրագրային քաղաքականություն, արտադրում, տարածում է ձայնային, տեսաշարային եւ տեսաձայնաշարային զանգվածային լրատվություն եւ տվյալներ (լրացուցիչ տեղեկատվություն).
հայրենական արտադրության հեռուստառադիոհաղորդումներ ՝ հաղորդումներ, որոնք պատրաստել կամ պատվիրել են Հայաստանի Հանրապետությունում գործող հեռուստառադիոընկերությունները կամ հեռուստառադիոհաղորդումներ արտադրող այլ ընկերությունները, այդ թվում՝ նաեւ այն հաղորդումները, որոնք հեռարձակվում են հայերեն թարգմանությամբ.
սեփական արտադրության հեռուստառադիոհաղորդումներ ՝ հաղորդումներ, որոնք պատրաստել են տվյալ հեռուստառադիոընկերությունները, եւ հեղինակային իրավունքի օբյեկտ են.
օտարերկրյա արտադրության հեռուստառադիոհաղորդումներ ՝ հաղորդումներ, որոնք պատրաստվել են արտերկրում, ինչպես նաեւ հաղորդումներ, որոնք պարունակում են 50 տոկոսից ավելի ոչ հայրենական արտադրության ձայնային, տեսաշարային եւ տեսաձայնաշարային նյութեր.
կոդավորված հեռուստառադիոհաղորդումներ ՝ հաղորդումներ, որոնք համապատասխան օժանդակ սարքավորումների օգնությամբ կարող են ընդունվել եթերային եւ կաբելային (լարային) հեռարձակմամբ՝ պայմանագրային հիմունքներով.
վերահեռարձակում ՝ հեռարձակող կազմակերպության հաղորդման (ծրագրի) միաժամանակյա կամ արդեն հեռարձակված եւ ամրագրված (ձայնագրված եւ (կամ) տեսագրված) հաղորդման հետագա հեռարձակում մեկ այլ հեռարձակող կազմակերպության կողմից.
հեռարձակման ցանց ՝ ռադիոհաճախությունների եւ կաբելային (լարային) ցանցերի կապի ուղիների ամբողջականություն, որն օգտագործում է արտոնագրատերը հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման նպատակով.
սփռման տարածք ՝ տարածք, որի սահմաններում հեռուստառադիոընկերությունները, տեխնիկական գործող չափանիշներին համապատասխան, ապահովում են ձայնային, տեսաշարային եւ տեսաձայնաշարային լրատվության կամ տվյալների (լրացուցիչ տեղեկատվության) տարածում.
հաճախությունների ցանկ ՝ փաստաթուղթ, որը պարունակում է հեռահաղորդակցության բնագավառում Հայաստանի Հանրապետության տարածքում Հայաստանի Հանրապետության պետական կառավարման լիազորված մարմնի կողմից հեռուստառադիոհաղորդումների համար հատկացված հաճախությունների ցանկը՝ նշելով հեռուստառադիոալիքների աշխատանքային հաճախությունները եւ դրանցով գործող հեռահաղորդակցության միջոցների գտնվելու վայրն ու սփռման հնարավոր տարածքը.
արբանյակ ՝ ցածր ուղեծրային կամ երկրաընդունիչ տիեզերական սարքավորում, որն օգտագործվում է տեղեկատվության ընդունման եւ վերահեռարձակման նպատակով.
հեռուստառադիոհաղորդումների տեխնիկական միջոցներ ՝ սարքավորումներ, որոնք ապահովում են հեռուստառադիոհաղորդումների պատրաստումը եւ դրանց փոխանցումը հեռահաղորդակցության տեխնիկական միջոցներին.
լրացուցիչ տեղեկատվություն ՝ ցանկացած տեղեկատվություն (լուսագրային, թվային, գրաֆիկական, ձայնային), որը կապված չէ հիմնական հաղորդման բովանդակության հետ, սակայն հեռարձակվում է այդ հաղորդման ազդանշանով եւ նախատեսված է անսահմանափակ թվով լսարանի անհատական ընկալման համար.
անհատական ընդունում ՝ անմիջականորեն հաղորդող սարքերից կենցաղային սարքերով հեռուստառադիոհաղորդումների անմիջական ընդունում՝ առանց վերահեռարձակման իրավունքի։
Հոդված 4. Հեռուստառադիոհաղորդումների ազատությունը
Հայաստանի Հանրապետությունում երաշխավորվում է հեռուստառադիոհա-ղորդումների ազատ ընտրության, արտադրության ու տարածման իրավունքը, եւ արգելվում է հեռուստառադիոհաղորդումների գրաքննությունը։
Սպառողներն իրավունք ունեն ազատ ընդունել հեռուստառադիոհաղորդումներ եւ լրացուցիչ տեղեկատվություն, այդ թվում՝ արբանյակային, կաբելային (լարային) ցանցերով, անվճար կամ վճարովի, ինչպես ապակոդավորող միջոցներով, այնպես էլ հեռուստառադիոհեռարձակման բաց ցանցերով։
Պետությունն անհրաժեշտ պայմաններ է ստեղծում եւ միջոցներ է ձեռնարկում Հայաստանի Հանրապետության ամբողջ տարածքում Հանրային հեռուստառադիոընկերության (առնվազն մեկ հեռուստաալիքի եւ մեկ ռադիոալիքի) ծրագրերի ընդունման համար։
Եթերային հեռուստառադիոհեռարձակում իրականացնող ընկերությունը, համապատասխան սփռման գոտիների համընկնման շրջաններում, չպետք է սահմանափակի հեռուստառադիոլսարանի՝ այլ հեռուստառադիոծրագրեր ընդունելու իրավունքը։
Հոդված 5. Հեռուստառադիոհաղորդումների լեզուն
Հայաստանի Հանրապետության տարածքում հեռարձակվող հեռուստառադիոհաղորդումների լեզուն հայերենն է, բացառությամբ սույն օրենքով սահմանված դեպքերի։
Հեռուստառադիոընկերությունները պարտավոր են ապահովել իրենց հաղորդումների լեզվի անաղարտությունը։
Օտար լեզուներով հեռուստառադիոհաղորդումները, գեղարվեստական, վավերագրական եւ մուլտիպլիկացիոն կինոնկարները, ինչպես նաեւ հայերեն հաղորդումների օտարալեզու դրվագները (հատվածները) հեռարձակվում են հայերեն համաժամանակյա թարգմանությամբ՝ ձայնային կամ լուսագրային եղանակով։
Այլ լեզուների ուսուցման նպատակով կազմակերպվող հեռուստառադիոդասընթացները, ինչպես նաեւ երգերը եւ երաժշտական այլ ժանրերի ստեղծագործությունները կարող են եթեր հեռարձակվել առանց հայերեն թարգմանության։
Արգելվում է արտոնագրատերերի կողմից հեռուստառադիոընկերությունների անվանումները, ազդականչերը եւ այլ ելքային տվյալները միայն օտար լեզուներով օգտագործելը։
Սույն հոդվածի դրույթները չեն տարածվում արտերկրի համար հեռարձակվող հեռուստառադիոհաղորդումների եւ ազգային փոքրամասնությունների լեզուներով տրվող հաղորդումների վրա։
Հոդված 6. Օրենքի գործողության ոլորտը
Սույն օրենքի գործողությունը Հայաստանի Հանրապետությունում հեռուստառադիոհեռարձակում իրականացնող սուբյեկտների, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրապետության հեռուստառադիոընկերությունների վրա տարածվում է այն չափով, որքանով դրանց պատրաստած հաղորդումները տարածվում են Հայաստանի Հանրապետությունում, բացառությամբ միջպետական պայմանագրերի հիման վրա հեռարձակվող հեռուստառադիոհաղորդումների։
Հոդված 7. Հեռուստառադիոհաղորդումները եւ դրանց իրականացման կարգը
Հայաստանի Հանրապետությունում հեռուստառադիոհաղորդումների պատրաստումը եւ հեռարձակումն իրականացվում են արտոնագրի (լիցենզիայի) հիման վրա։ Հեռուստառադիոընկերությունները հեռուստառադիոհեռարձակումն իրականացնում են՝ օգտագործելով սեփական, վարձակալության եւ (կամ) անհատույց օգտագործման իրավունքով իրենց տիրապետման ներքո գտնվող տեխնիկական միջոցները։
Այլ զանգվածային լրատվության միջոցների կողմից հեռուստառադիոընկերությունների պատրաստած տեղեկատվության տարածման դեպքում հղումն այդ հեռուստառադիոընկերություններին պարտադիր է։
Հոդված 8. Ձայնային, տեսաշարային եւ տեսաձայնաշարային զանգվածային լրատվության որոնումը
Հեռուստառադիոհաղորդումներ պատրաստող լրագրողների եւ այլ մասնագետների իրավունքները ցանկացած տեղեկատվություն փնտրելու եւ գտնելու, տեսագրություններ եւ ձայնագրություններ կատարելու ընթացքում չեն սահմանափակվում, բացառությամբ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ նախատեսված դեպքերի։
Հոդված 9. Հայրենական արտադրության հեռուստառադիոհաղորդումներ արտադրողի պաշտպանությունը
Հեռուստառադիոընկերությունների կողմից հայրենական արտադրության հաղորդումների հեռարձակումը մեկ հեռուստաալիքով (ռադիոալիքով) չի կարող ընդհանուր եթերաժամի 65 տոկոսից պակաս լինել, եթե սույն օրենքով այլ բան նախատեսված չէ։ Սույն հոդվածի առանձին պահանջներ կարգավորվում են սույն օրենքի անցումային դրույթներով։
Բացառություն են կազմում կարեւոր տեղեկատվական, կրթական, մշակութային, մարզական եւ այլ միջոցառումների ուղիղ հեռարձակումները:
Սույն դրույթները չեն գործում կոդավորված հեռուստահաղորդումների նկատմամբ:
Հոդված 10. Օտարերկրյա հեռուստառադիոընկերությունների հաղորդումների հեռարձակումը
Օտարերկրյա հեռուստառադիոընկերությունների հաղորդումները Հայաստանի Հանրապետության տարածքում կարող են ամբողջությամբ հեռարձակվել միջպետական պայմանագրերի հիման վրա՝ օգտագործելով առկա հեռուստառադիոհաճախությունների մեկ երրորդից ոչ ավելին՝ յուրաքանչյուր ընդգրկույթի (դիապազոնի) համար (մետրային, դեցիմետրային, կարճ, գերկարճ եւ այլ ալիքներ)։
Հայաստանի Հանրապետության արտոնագրված (լիցենզավորված) հեռուստառադիոընկերությունների կողմից օտարերկրյա հեռուստառադիոընկերությունների հաղորդումները կարող են վերահեռարձակվել մինչեւ տվյալ հեռուստառադիոընկերության հաղորդումների կեսի չափով՝ պահպանելով սույն օրենքի 5 եւ 9 հոդվածների պահանջները։
Վերահեռարձակում իրականացնող արտոնագրատերը հեռարձակումից առաջ այդ մասին տեղեկացնում է Ազգային հանձնաժողովին:
Օտարերկրյա հեռուստառադիոընկերությունների առանձին հաղորդումների, այլ նյութերի օգտագործումը կարգավորվում է «Հեղինակային իրավունքի եւ հարակից իրավունքների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի դրույթներին համապատասխան։
Հոդված 11. Հեռուստառադիոհաղորդումները հանրաքվեների եւ ընտրությունների ժամանակաշրջանում
Հանրաքվեների եւ ընտրությունների քարոզչությանը նախորդող ու դրանց անցկացման ժամանակաշրջանում հեռուստառադիոհաղորդումները հեռարձակվում են ընտրությունների ու հանրաքվեների մասին օրենսդրությանը համապատասխան։
Նշված ժամանակահատվածում արգելվում է հեռուստառադիոընկերությունների կողմից հեռարձակել քաղաքական կամ այլ քարոզչական նյութ՝ տեղեկատվական, խմբագրական, փաստավավերագրական, հեղինակային կամ այլ հաղորդումների տեսքով։ Նման հաղորդումների սփռումը հեռուստատեսությամբ պետք է ուղեկցվի էկրանի վրա պարտադիր անընդմեջ լուսագրով՝ «քաղաքական գովազդ» կամ «նախընտրական քարոզչական հաղորդում», իսկ ռադիոսփռման դեպքում՝ յուրաքանչյուր հաղորդման ընթացքում, ոչ պակաս, քան երեք անգամ, պետք է հիշեցվի դրա մասին։
Հանրաքվեների եւ ընտրությունների քարոզչության ժամանակաշրջանում հեռուստառադիոընկերությունները հրապարակավ հայտնում են վճարովի քաղաքական գովազդի ու քարոզչական այլ հաղորդումների՝ իրենց եթերաժամի արժեքը։ Ցանկացողները վճարովի եթերաժամից օգտվում են պայմանագրային կարգով եւ հավասար պայմաններով։
Հոդված 12. Հեռուստառադիոընկերությունները ռազմական դրություն կամ արտակարգ իրավիճակ հայտարարելու ժամանակ
Հեռուստառադիոընկերությունները պարտավոր են ռազմական դրություն կամ արտակարգ իրավիճակ հայտարարելու ժամանակ Հայաստանի Հանրապետության Նախագահին կամ նրա լիազորած անձին հատկացնել եթերաժամանակ՝ պաշտոնական հայտարարություններ կատարելու համար։
Հոդված 13. Ձայնային, տեսաշարային, տեսաձայնաշարային տեղեկատվություն ստանալը
Հեռուստադիտողները եւ ռադիոունկնդիրներն ստանում են ձայնային, տեսաշարային, տեսաձայնաշարային տեղեկատվություն՝ անվճար կամ վճարովի, բաց ալիքով կամ հատուկ ապակոդավորում ունեցող սարքավորումների օգնությամբ։
Հեռուստադիտողները եւ ռադիոունկնդիրները կարող են անարգել ընդունել բոլոր հեռուստառադիոհաղորդումները (ներառյալ՝ արբանյակային կապի միջոցով հեռարձակվող արտասահմանյան արտադրության հեռուստառադիոհաղորդումները)՝ առանց վերահեռարձակման իրավունքի։
Հոդված 14. Հեռուստառադիոհաղորդումների ձայնագրությունների եւ տեսագրությունների, ինչպես նաեւ այլ նյութերի պահպանման կարգը
Հեռուստառադիոընկերությունները պարտավոր են պահպանել իրենց հեռարձակած հաղորդումների տեսագրությունները եւ ձայնագրությունները՝ հեռարձակման օրվանից սկսած մեկ ամիս ժամկետով:
Հաղորդումները գրանցվում են հաշվառման մատյանում՝ պարտադիր նշելով հեռարձակման ամիսը, ամսաթիվը, հաղորդման սկզբի եւ ավարտի ժամը, համառոտ բովանդակությունը, հեռուստառադիոհաղորդման հեղինակների եւ հեռարձակողի անունը, ազգանունը։
Մեկ ամիսը լրանալուց հետո հեռուստառադիոհաղորդումների տեսագրությունները եւ ձայնագրությունները կարող են ջնջվել, եթե այդ ընթացքում հաղորդումներում տեղ գտած տեղեկությունների հերքման կամ այլ վիճելի հարցերի վերաբերյալ Հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհուրդ, Ազգային հանձնաժողով կամ հեռուստառադիոընկերություններ դիմում կամ բողոք, կամ դատարան հայց չի ներկայացվել։ Նշված ձայնագրությունները եւ տեսագրությունները կարող են չպահպանվել վիճելի հարցերի լուծումից հետո։
Հոդված 15. Բարեգործական հովանավորությունը հեռուստառադիոհաղորդումների իրականացման գործում
Բարեգործական հովանավորությունը ֆիզիկական եւ (կամ) իրավաբանական անձի նյութական ներդրումն է ուղղակի կամ անուղղակի ֆինանսավորման ձեւով, որի նպատակը հաղորդումների պատրաստմանն ու որակի բարձրացմանն օժանդակելն է։
Հեռուստառադիոհաղորդումների իրականացման գործում բարեգործական հովանավորությունը համարվում է հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության ոչ առեւտրային գործունեություն:
Կուսակցությունները եւ կրոնական կազմակերպությունները չեն կարող բարեգործական հովանավորության ֆինանսավորողներ լինել։
Արգելվում է լրատվական թողարկումների, պաշտոնական հաղորդագրությունների եւ քաղաքական հաղորդումների բարեգործական հովանավորությունը, ինչպես նաեւ հովանավորությամբ ստեղծվող հաղորդումների նկատմամբ հովանավորողի կողմից որեւէ միջամտություն:
Բարեգործական հովանավորությամբ ստեղծված հեռուստառադիոհաղորդումներում լուսագրերի տեսքով նշվում են տեղեկություններ հովանավորողների մասին, ներկայացվում են խորհրդանիշներ, մակագրություններ, կարճ հայտարարություններ՝ միայն հաղորդման սկզբում եւ վերջում, բայց ոչ ավելի, քան յուրաքանչյուրը մեկ րոպե տեւողությամբ:
Հոդված 16. Հեռուստառադիոընկերությունների տեսակները
Հայաստանի Հանրապետությունում կարող են լինել հանրային եւ մասնավոր հեռուստառադիոընկերություններ՝ իրավաբանական անձի կարգավիճակով:
Հայաստանի Հանրապետությունում գործում է առնվազն մեկ Հանրային հեռուստառադիոընկերություն (հեռուստաընկերություն եւ ռադիոընկերություն), որն ստեղծվում (հիմնադրվում) է սույն օրենքով:
Մասնավոր են համարվում այն հեռուստառադիոընկերությունները, որոնց հիմնադիրները ֆիզիկական եւ իրավաբանական անձինք են։
Հայաստանի Հանրապետությունում գործող հեռուստառադիոընկերություններն օգտվում են հավասար իրավունքներից եւ օրենքի առջեւ հավասարապես պատասխանատու են՝ անկախ իրենց սեփականության ձեւից եւ իրավական-կազմակերպական տեսակից:
Հոդված 17. Հեռուստառադիոընկերությունների հիմնադիրները
Հեռուստառադիոընկերությունների հիմնադիրներ կարող են լինել իրավաբանական եւ ֆիզիկական անձինք, բացառությամբ սույն օրենքով սահմանված դեպքերի:
Հեռուստառադիոընկերությունների հիմնադրման ժամանակ արտասահմանյան կապիտալի մասնակցության բաժինը չպետք է գերազանցի կազմակերպության որոշումների ելքը ապահովող կապիտալի չափը:
Մասնավոր հեռուստառադիոընկերությունների հիմնադիրներ չեն կարող լինել՝
ա) պետական կառավարման կամ տեղական ինքնակառավարման մարմինները.
բ) Հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհրդի անդամները.
գ) Ազգային հանձնաժողովի անդամները.
դ) կուսակցությունները.
ե) կրոնական կազմակերպությունները.
զ) դատարանի վճռով անգործունակ ճանաչված, ինչպես նաեւ օրինական ուժի մեջ մտած դատավճռով ազատազրկման դատապարտված եւ պատիժը կրող անձինք.
է) 18 տարին չլրացած քաղաքացիները:
Հոդված 18. Հեռուստառադիոընկերությունների կանոնադրությունը
Հանրային հեռուստառադիոընկերության եւ Ազգային հանձնաժողովի կանոնադրության հաստատման կարգը սահմանվում է սույն օրենքի 28 եւ 42 հոդվածների դրույթներին համապատասխան։
Հեռուստառադիոընկերությունների հիմնադիրներն ընդունում են իրենց կանոնադրությունը, որը պարունակում է ծրագրային քաղաքականության հիմնական դրույթները, հեռուստառադիոընկերության գործունեության նպատակները, կառուցվածքը, անդամների իրավունքները եւ պարտականությունները եւ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգրքով նախատեսված այլ տեղեկություններ։
Հոդված 19. Հեռուստառադիոընկերությունների ինքնուրույնության երաշխիքը
Արգելվում է պետական իշխանության մարմինների, պետական պաշտոնյաների, կուսակցությունների, հասարակական կազմակերպությունների եւ այլ իրավաբանական ու ֆիզիկական անձանց կողմից հեռուստառադիոընկերությունների գործունեությանը միջամտելը։
Պետական իշխանության մարմինները կարող են հեռուստառադիոընկերությունների գործունեությանը միջամտել միայն Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված դեպքերում։
Հոդված 20. Հակամենաշնորհային երաշխիքը
Ֆիզիկական եւ իրավաբանական անձինք կարող են ոչ ավելի, քան միեւնույն սփռման գոտում եթերային հեռարձակում ունեցող մեկ հեռուստառադիոընկերության կամ մեկ հեռուստաընկերության եւ (կամ) մեկ ռադիոընկերության արտոնագրատեր լինել։
Հոդված 21. Հեռուստառադիոընկերությունների կողմից հեռարձակվող գովազդը
Հեռուստառադիոընկերությունների կողմից գովազդի հեռարձակումն իրականացվում է «Գովազդի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի պահանջներին համապատասխան։
Հոդված 22. Հեռուստառադիոընկերությունների եկամուտների աղբյուրները
Հեռուստառադիոընկերությունների եկամուտների աղբյուրներ կարող են համարվել գովազդից, վճարովի եթերաժամից, հովանավորությունից, սեփական արտադրության տեսաշարային, ձայնաշարային եւ տեսաձայնաշարային նյութերի վաճառքից, բաժանորդային մուծումներից, հիմնադիրների ներդրումներից եւ օրենքով չարգելված այլ աղբյուրներից ստացված ֆինանսական միջոցները։
Հանրային հեռուստառադիոընկերության եկամուտները կանոնակարգվում են նաեւ սույն օրենքի 35 հոդվածով։
Հոդված 23. Ելքային տվյալները
Հեռուստառադիոընկերությունները պարտավոր են ամեն օր եթերում հայտարարել իրենց անվանումները, ներկայացնել խորհրդանիշները՝ ազդականչերը, ներդիրները, այլ ելքային տվյալներ, ինչպես նաեւ օրվա հաղորդումների ծրագիրը։ Հեռուստառադիոընկերությունները պարտավոր են իրենց հաղորդումների հեռարձակման ժամանակ անընդմեջ հեռարձակել տվյալ ընկերության խորհրդանիշը, բացառությամբ գովազդի հաղորդման ժամանակ։
Հեռուստառադիոընկերություններն իրենց օրական, շաբաթական եւ ամսական ծրագրերի մասին տեղեկատվությունը կարող են տրամադրել մամուլին եւ զանգվածային լրատվության մյուս միջոցներին՝ վճարովի կամ անվճար հիմունքներով։
Հոդված 24. Հեռուստառադիոհաղորդումների չարաշահման անթույլատրելիությունը
Արգելվում է հեռուստառադիոհաղորդումներն օգտագործել՝
ա) իշխանությունը բռնի զավթելու, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական կարգը բռնությամբ փոխելու եւ տապալելու քարոզչության.
բ) ազգային, ռասայական եւ կրոնական թշնամանք կամ երկպառակություններ սերմանելու.
գ) օրենքով պահպանվող պետական կամ այլ գաղտնիքներ հրապարակելու.
դ) պատերազմ քարոզելու.
ե) քրեորեն պատժելի կամ գործող օրենսդրությամբ արգելված գործողությունների կոչեր տարածելու.
զ) պոռնկագրություն տարածելու.
է) բռնության եւ դաժանության պաշտամունք, մարդկային արժանապատվությունը նսեմացնող եւ անչափահասների դաստիարակության վրա բացասական ազդեցություն ունեցող հաղորդումներ հեռարձակելու.
ը) զրպարտության, այլ անձանց իրավունքները, անմեղության կանխավարկածը խախտելու նպատակներով։
Բացառություն կարող են կազմել պատմափաստավավերագրական նյութերի օգտագործումը եւ ցուցադրումը։
Էրոտիկ բնույթի հեռուստառադիոհաղորդումները եւ սարսափ ֆիլմերը կարող են եթեր հեռարձակվել ժամը 24.00-6.00-ը։ Բացառություն կարող են լինել կոդավորված հեռուստառադիոհաղորդումները։
Հոդված 25. Արբանյակային հեռուստառադիոհեռարձակումը եւ հեռահաղորդակցությունը
Հեռուստառադիոհաղորդումներ հեռարձակելու նպատակով Հայաստանի Հանրապետության վարձակալած արբանյակային կապից օգտվելու առաջնային իրավունքը պատկանում է Հանրային հեռուստառադիոընկերությանը։ Ազատ եթերաժամի առկայության դեպքում դա կարող է վարձակալության հիմունքներով տրամադրվել նաեւ մասնավոր հեռուստառադիոընկերություններին՝ Հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհրդի համաձայնության առկայության դեպքում։
Մասնավոր հեռուստառադիոընկերություններն արբանյակային հեռարձակում կարող են իրականացնել համապատասխան արբանյակային գործակալության հետ պայմանագրի առկայության դեպքում։ Հեռուստաընկերությունն արբանյակային հեռարձակման մասին գրավոր տեղեկացնում է Ազգային հանձնաժողովին։
Հոդված 26. Սպառողի իրավունքները տեղեկատվության հասանելիության նկատմամբ
Տեղեկատվությունը հասանելի է բոլոր սպառողներին, եթե հեռուստառադիոընկերությունը կոդավորման կամ այլ ճանապարհով տեղեկատվության հասանելիության նկատմամբ որեւէ սահմանափակում չի դրել կամ հեռուստառադիոընկերությունը տվյալ տեղեկատվությունը սահմանափակ հասանելի չի հայտարարել։
Եթե հեռուստառադիոընկերությունը հեռարձակումը եւ հեռահաղորդակցությունն իրականացնում է անսահմանափակ թվով սպառողների համար ու անվճար տեղեկատվություն տալու պայմանով, ապա սպառողն իրավունք ունի նման ծառայությունից օգտվել անհատույց եւ առանց հեռուստառադիոընկերությանը տեղեկացնելու։
Այլ դեպքերում հեռուստառադիոընկերության մատուցելիք ծառայության գինը եւ պայմանները սահմանվում են պայմանագրային կարգով։
Հոդված 27. Կոդավորված հեռուստառադիոհաղորդումները
Կոդավորված հեռուստառադիոհաղորդումներն այն հաղորդումներն են, որոնք համապատասխան օժանդակ սարքավորումների օգնությամբ կարող են ընդունվել եթերային եւ կաբելային (լարային) հեռարձակմամբ՝ պայմանագրային հիմունքներով։
Կոդավորված հաղորդումների նկատմամբ թեմատիկ, բովանդակային եւ լեզվական սահմանափակումներ չեն սահմանվում, բացառությամբ սույն օրենքի 24 հոդվածով նախատեսված դեպքերի։
Նման հաղորդումները եթեր հեռարձակելուց առաջ լսարանին են ներկայացվում հաղորդումների անվանումները, հիմնական բովանդակությունն ու ուղղվածությունը, հեռարձակման ժամերը եւ տեւողությունը։
Արտոնագրված (լիցենզավորված) հեռուստառադիոընկերություններն իրենց գործունեության ընթացքում կոդավորված հաղորդումների անցնելու դեպքում պարտավոր են ստանալ Ազգային հանձնաժողովի թույլտվությունը։
Հոդված 28. Հանրային հեռուստառադիոընկերության կարգավիճակը եւ գործունեության սկզբունքները
Հանրային հեռուստառադիոընկերությունը հատուկ կարգավիճակ ունեցող պետական հիմնարկ է, որի իրավական վիճակի առանձնահատկությունները սահմանվում են սույն օրենքով։ Հանրային հեռուստառադիոընկերությունն ստեղծում է պետությունը՝ ապահովելու համար քաղաքացիների սահմանադրական իրավունքը, այսինքն՝ ազատորեն ստանալ քաղաքական, տնտեսական, կրթական, մշակութային, մանկապատանեկան, գիտալուսավորչական, հայոց լեզվի եւ պատմության, մարզական, զվարճալի եւ հանրության համար կարեւոր ու նշանակալից այլ տեղեկատվություն, եւ գործում է սույն օրենքին, իր կանոնադրությանը եւ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությանը համապատասխան։
Հանրային հեռուստառադիոընկերության հեռուստատեսային հաղորդումների արտադրության եւ հեռարձակման բնագավառում գործունեությունն իրականացնում է Հանրային հեռուստաընկերությունը, իսկ ռադիոհաղորդումների բնագավառում՝ Հանրային ռադիոընկերությունը, որոնց ղեկավարման բարձրագույն մարմինը Հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհուրդն է։
Հանրային հեռուստառադիոընկերությունը ղեկավարվում է օբյեկտիվության, ժողովրդավարության, անկողմնակալության սկզբունքներով եւ ապահովում է խոսքի ու ստեղծագործության ազատությունը։
Հանրային հեռուստառադիոընկերությունը պարտավոր է՝
ա) օրվա եթերաժամի առնվազն երկու երրորդը հատկացնել հայրենական արտադրության հաղորդումներին.
բ) ապահովել հեռարձակվող հաղորդումների բազմազանությունը՝ հնարավոր հաղորդաշարերի եւ հաղորդումների տեսակների տեսքով.
գ) մշակել եւ իրականացնել ծրագրային քաղաքականություն՝
1) հասարակական առավել հնչեղություն ունեցող տեղեկատվության հեռարձակման համար օգտագործել ամենահարմար եթերային ժամանակը՝ ներկայացնելով խնդրի կամ հարցի վերաբերյալ կարծիքների բազմազանությունը,
2) հեռուստառադիոլսարանին մատուցել այնպիսի հաղորդաշարեր եւ հաղորդումների տեսակներ, որոնցում հաշվի են առնվում Հայաստանի տարբեր տարածաշրջանների, ազգային փոքրամասնությունների, հասարակության տարբեր շերտերի ու սոցիալական խմբերի շահերը.
դ) իր ծրագրերում ապահովել խուլուհամր հանրության համար հնարավոր տեղեկատվության ստացման մատչելիությունը։
Հանրային հեռուստառադիոընկերությունը կարող է եթերային ժամանակ տրամադրել Հայաստանի Հանրապետության ազգային փոքրամասնությունների լեզուներով հատուկ ծրագրերի եւ հաղորդումների հեռարձակման համար։ Նման հաղորդումների ընդհանուր ժամաքանակը չպետք է գերազանցի հեռուստատեսությամբ՝ շաբաթական մինչեւ մեկ ժամ, իսկ ռադիոյով՝ օրական մինչեւ մեկ ժամ ժամաքանակը։
Հանրային հեռուստառադիոընկերությունում՝
ա) առեւտրային գովազդը չպետք է գերազանցի ընդհանուր հաղորդումների հինգ տոկոսը.
բ) հեռարձակվող հաղորդումը չի կարող ընդհատվել առեւտրային գովազդով.
գ) հեռարձակվող հաղորդումներում քաղաքական դիրքորոշման գերակշռությունը եւ ընտրարշավներից դուրս քաղաքական գովազդի առկայությունն արգելվում է.
դ) պետության կողմից հայտարարված սգո օրերին գովազդի հեռարձակումն արգելվում է։
Հանրային հեռուստառադիոընկերության՝
ա) հեռարձակած ալիքներից առնվազն մեկ հեռուստաալիքը եւ մեկ ռադիոալիքը սփռվում է ամբողջ երկրի տարածքով.
բ) օգտագործվող հաճախություններով արգելվում է այլ հեռարձակող կազմակերպությունների գործունեությունը՝ առանց Հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհրդի համաձայնության։
Հանրային հեռուստառադիոընկերության աշխատակիցների գործադուլի ժամանակ նրանք պարտավոր են ապահովել լրատվական ծրագրերի օրական առնվազն երկու թողարկում։
Հանրային հեռուստառադիոընկերությունը հիմնականում ֆինանսավորվում է պետական բյուջեից։
Հանրային հեռուստառադիոընկերության կանոնադրությունը հաստատում է Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովը։
Հոդված 29. Հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհուրդը
Հանրային հեռուստառադիոընկերության ղեկավար մարմինը Հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհուրդն է (այսուհետ՝ Խորհուրդ), որի անդամներին նշանակում է Հայաստանի Հանրապետության Նախագահը։
Խորհուրդը բաղկացած է հինգ անդամից։
Խորհրդի անդամները նշանակվում են վեց տարի ժամկետով։ Խորհուրդն իր կազմից ընտրում է Խորհրդի նախագահ եւ տեղակալ։ Խորհրդի առաջին կազմի անդամների պաշտոնավարման ժամկետները սահմանվում են սույն օրենքի անցումային դրույթներում։
Խորհրդի նախագահը եւ անդամներն իրենց աշխատանքներն իրականացնում են վճարովի հիմունքներով՝ հանրային հեռուստառադիոընկերության միջոցների հաշվին։
Խորհրդի անդամները պետք է լինեն լրագրության, իրավագիտության, հեռուստառադիոհեռարձակման կառավարման բնագավառի, գիտության, մշակույթի եւ արվեստի գործիչներ, հեղինակավոր եւ որակյալ մասնագետներ, ունենան բարձրագույն կրթություն եւ տիրապետեն հայոց լեզվին։
Խորհրդի անդամ չեն կարող լինել՝
ա) կուսակցությունների ղեկավար մարմինների անդամները.
բ) օտարերկրյա քաղաքացիները.
գ) հանրային եւ մասնավոր հեռուստառադիոընկերությունների ղեկավարները.
դ) հեռուստառադիոընկերությունների հետ պայմանագրային հարաբերությունների մեջ մտած անձինք։
Խորհուրդը գործում է սույն օրենքի, իր կանոնադրության, այլ նորմատիվ իրավական ակտերի հիման վրա եւ ինքնուրույն է իր իրավասության շրջանակներում։
Խորհուրդը կարող է լուծարվել սույն օրենքն ուժը կորցրած ճանաչվելու կամ օրենքում փոփոխություն կատարվելու դեպքում։
Հոդված 30. Խորհրդի գործունեության կարգը
Խորհուրդն իր աշխատանքներն իրականացնում է ամենօրյա գործունեության եւ նիստերի միջոցով։
Խորհրդի հերթական նիստերը գումարում է Խորհրդի նախագահը՝ ըստ անհրաժեշտության, բայց ոչ պակաս, քան ամիսը մեկ անգամ։
Խորհրդի արտահերթ նիստը հրավիրում է Խորհրդի նախագահը՝
ա) իր նախաձեռնությամբ.
բ) Խորհրդի առնվազն երկու անդամի պահանջով։
Խորհրդի նիստն իրավազոր է, եթե դա վարում է Խորհրդի նախագահը կամ նրա հանձնարարությամբ՝ տեղակալը, եւ նիստին ներկա են Խորհրդի անդամների կեսից ավելին։
Խորհրդի որոշումներն ընդունվում են նիստին ներկա՝ Խորհրդի անդամների ձայների մեծամասնությամբ։
Խորհրդի նիստերը դռնբաց են։
Խորհուրդն ապահովում է իր գործունեության հրապարակայնությունը։
Հոդված 31. Խորհրդի նախագահը եւ անդամները
Խորհրդի նախագահը՝
ա) կազմակերպում է Խորհրդի եւ նրա աշխատակազմի գործունեությունը.
բ) գումարում է Խորհրդի նիստերը եւ նախագահում է դրանք, ստորագրում է Խորհրդի ընդունած որոշումները եւ նիստերի արձանագրությունները.
գ) վերահսկում է Խորհրդի որոշումների կատարումը.
դ) համակարգում եւ ապահովում է Հանրային հեռուստառադիոընկերության եւ Խորհրդի բնականոն աշխատանքը:
Խորհրդի նախագահը եւ անդամներն իրենց պարտականությունների կատարման ընթացքում չեն կարող զբաղվել վճարովի այլ աշխատանքով, բացի մանկավարժական, ստեղծագործական եւ գիտական գործունեությունից։
Խորհրդի անդամները նախքան պաշտոնավարման ժամկետը լրանալը չեն կարող հետ կանչվել իրենց պաշտոններից, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ Խորհրդի անդամը՝
ա) հրաժարական է տվել.
բ) ընտրվել կամ նշանակվել է որեւէ պաշտոնում.
գ) առանց հարգելի պատճառի երեք ամսից ավելի չի մասնակցել Խորհրդի աշխատանքներին.
դ) դատապարտվել է դատարանի վճռով.
ե) կորցրել է Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիությունը.
զ) մահացել է։
Նշված դեպքերում Խորհրդի անդամի լիազորությունները վաղաժամկետ դադարեցվում են Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի հրամանագրով։
Խորհրդում թափուր տեղերի առկայության դեպքում Խորհրդի նախագահը տեղեկացնում է Հայաստանի Հանրապետության Նախագահին, եւ թափուր տեղը մեկամսյա ժամկետում լրացվում է այն սկզբունքով, որով կատարվել է նշանակումը։
Նույն անձը չի կարող ոչ ավելի, քան երկու անգամ անընդմեջ ընդգրկվել Խորհրդի կազմում։
Հոդված 32. Խորհրդի իրավասությունները
Խորհուրդը՝
ա) սահմանում է Հանրային հեռուստառադիոընկերության հաղորդումների հեռարձակման ընդհանուր ծավալը եւ հեռուստառադիոծրագրերի (ալիքների) թիվը.
բ) հաստատում է ծրագրերի կառուցվածքը, դրանց առանձին բաժինների համամասնությունները, հաղորդացանցը.
գ) մշակում եւ Ազգային ժողով է ներկայացնում Հանրային հեռուստառադիոընկերության կանոնադրությունը.
դ) սահմանում է Հանրային հեռուստառադիոընկերության ֆինանսական միջոցների օգտագործման կարգը.
ե) հաստատում է Հանրային հեռուստառադիոընկերության աշխատողների կարգավիճակը եւ պաշտոնները, նրանց հետ կնքվող պայմանագրերի ձեւերը, պայմաններն ու վարձատրման կարգը.
զ) սահմանում է այն պաշտոնների ցանկը, որոնք զբաղեցնողներն իրավունք չունեն աշխատել այլ հեռուստառադիոընկերություններում եւ զանգվածային լրատվության միջոցներում.
է) սահմանում է Հանրային հեռուստաընկերության եւ (կամ) Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրենների թափուր տեղերի մրցույթի կարգը.
ը) նշանակում է մրցույթում հաղթած Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրեններին, իսկ իրենց պարտականություններն անբավարար կատարելու դեպքում պաշտոնից ազատում է Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության տնօրեններին.
թ) գործադիր տնօրենների ներկայացմամբ հաստատում է գործադիր տնօրենների տեղակալներին.
ժ) առնվազն տարին մեկ անգամ լսում է Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրենների հաշվետվությունները։
Խորհրդի որոշումները կատարվում են Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրենների կողմից։
Խորհրդի գործունեությունը հրապարակային է։ Խորհուրդն իր գործունեության, ընդունած որոշումների եւ ծրագրերի մասին պարբերաբար տեղեկատվություն է տրամադրում զանգվածային լրատվության միջոցներին։
Խորհուրդն իր գործունեության մասին ամենամյա հաղորդում է ներկայացնում Հայաստանի Հանրապետության Նախագահին եւ Ազգային ժողով։
Հոդված 33. Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր ղեկավարության իրավասությունները
Խորհուրդը Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրեններին նշանակում է մրցութային կարգով։
Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրենները եւ նրանց տեղակալները՝
ա) ղեկավարում են Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության ընթացիկ գործունեությունը.
բ) հաստատում են վարչական կառուցվածքը, արձակում են հրամաններ, կնքում են պայմանագրեր եւ վերահսկում դրանց կատարումը.
գ) սահմանում են Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության աշխատակազմերի վարձատրման կարգը.
դ) մասնակցում են Խորհրդի աշխատանքներին՝ խորհրդակցական ձայնի իրավունքով.
ե) երկրում, արտասահմանում եւ միջազգային կազմակերպություններում ներկայացնում են Հանրային հեռուստաընկերությունը եւ Հանրային ռադիոընկերությունը։
Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրենները պաշտոնի են նշանակվում եւ իրենց պաշտոններից ազատվում են Խորհրդի ձայների երկու երրորդով։
Հոդված 34. Խորհրդի աշխատակազմը
Խորհուրդն իր աշխատանքները կազմակերպում է աշխատակազմի միջոցով, որի կառուցվածքը եւ աշխատակիցների թվաքանակը հաստատում է Խորհուրդը՝ Խորհրդի նախագահի ներկայացմամբ։
Հոդված 35. Հանրային հեռուստառադիոընկերության պետական ֆինանսավորումը
Խորհուրդը յուրաքանչյուր տարի կազմում է հաջորդ տարվա՝ Հանրային հեռուստառադիոընկերության ծախսերի նախահաշիվը (բյուջեն)՝ առանձին տողով նշելով Խորհրդին, Հանրային հեռուստաընկերությանը եւ Հանրային ռադիոընկերությանը հատկացվելիք գումարները, եւ ներկայացնում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարություն, վերջինս էլ դրանք ներկայացնում է Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի հաստատմանը։
Խորհրդի ծախսերի նախահաշիվը պետք է ապահովի սույն օրենքում ամրագրված՝ Խորհրդի լիազորությունների իրականացումը։
Հոդված 36. Խորհրդի տարեկան նպատակային ծրագիրը եւ հաշվետվությունը
Խորհուրդը Հանրային հեռուստառադիոընկերության գործունեության տարեկան նպատակային ծրագիրը եւ հաշվետվությունը յուրաքանչյուր տարվա պետական բյուջեի նախագծի հետ միասին ներկայացնում է Ազգային ժողովի հաստատմանը։
Հոդված 37. Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի ազգային հանձնաժողովը
Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի ազգային հանձնաժողովը (այսուհետ՝ Ազգային հանձնաժողով) անկախ մարմին է՝ պետական հիմնարկի կարգավիճակով, որի գործունեությունը կարգավորվում է սույն օրենքով, իր կանոնադրությամբ եւ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ: Ազգային հանձնաժողովի գործունեությունն առնչվում է միայն մասնավոր հեռուստառադիոընկերությունների (հեռուստաընկերությունների կամ ռադիոընկերությունների) արտոնագրման (լիցենզավորման) եւ վերահսկողության հետ։
Ազգային հանձնաժողովը՝
ա) իրականացնում է եթերային հաճախությունների հրապարակային եւ մրցութային հատկացումը.
բ) հաստատում է արտոնագրերի (լիցենզիաների) ձեւերը.
գ) հատկացնում է արտոնագրեր (լիցենզիաներ).
դ) կազմում եւ հրապարակում է արտոնագրատերերի ցուցակը, հսկում է արտոնագրում (լիցենզիայում) նշված պայմանների կատարումը.
ե) թույլատրում է հեռուստառադիոընկերությունների կողմից կոդավորված հաղորդումների հեռարձակումը.
զ) հեռուստառադիոհաղորդումների տեսագրությունների եւ ձայնագրությունների օգտագործման միջոցով պարզում է դրանց համապատասխանությունը գործող օրենսդրությանը.
է) հսկում է հեռուստառադիոհաղորդումների պատրաստման տեխնիկական չափանիշների, ինչպես նաեւ տեխնիկական միջոցների համապատասխանությունը գործող ստանդարտներին եւ տրված հավաստագրին.
ը) սույն օրենքի խախտման դեպքում, մինչեւ դատարանի որոշում կայացնելը, կասեցնում է հեռուստառադիոընկերության տվյալ հաղորդաշարի գործունեությունը.
թ) սույն օրենքի 55 հոդվածով նախատեսված դեպքում չեղյալ է հայտարարում տրված արտոնագիրը (լիցենզիան)։
Ազգային հանձնաժողովի գործունեությունը ֆինանսավորվում է պետական բյուջեից: Բյուջեում առանձին տողով նշվում է այդ մասին:
Հոդված 38. Ազգային հանձնաժողովի ծախսերի ֆինանսավորումը
Ազգային հանձնաժողովը յուրաքանչյուր տարի կազմում է հաջորդ տարվա իր ծախսերի նախահաշիվը (բյուջեն), որը Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը պետական բյուջեում առանձին տողով ներկայացնում է Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի հաստատմանը:
Ազգային հանձնաժողովի ծախսերի նախահաշիվը պետք է ապահովի սույն օրենքում ամրագրված՝ Ազգային հանձնաժողովի լիազորությունների իրականացումը:
Հոդված 39. Ազգային հանձնաժողովի կազմավորման կարգը
Ազգային հանձնաժողովը բաղկացած է ինն անդամից, նրանց նշանակում է Հայաստանի Հանրապետության Նախագահը՝ վեց տարի ժամկետով, բացառությամբ առաջին կազմի: Առաջին կազմի նշանակման ժամկետները սահմանված են սույն օրենքի անցումային դրույթներում։
Ազգային հանձնաժողովն իր կազմից ընտրում է նախագահ եւ նախագահի տեղակալ:
Նույն անձը չի կարող ոչ ավելի, քան երկու անգամ անընդմեջ նշանակվել Ազգային հանձնաժողովի անդամ:
Հոդված 40. Ազգային հանձնաժողովի ֆինանսատնտեսական հաշվետվությունը եւ աուդիտը
Յուրաքանչյուր տարի Ազգային հանձնաժողովը ֆինանսական հաշվետվություն է ներկայացնում Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողով։ Ազգային ժողովն այդ հաշվետվության հավաստիությունը ճշտելու նպատակով, Վերահսկիչ պալատի միջոցով, կարող է անցկացնել Ազգային հանձնաժողովի գործունեության աուդիտ:
Ազգային հանձնաժողովն իր հաշվետվությունը հրապարակում է մամուլում:
Հոդված 41. Պահանջներն Ազգային հանձնաժողովի անդամների նկատմամբ. նրանց վարձատրության կարգը
Ազգային հանձնաժողովի անդամ կարող է լինել Հայաստանի Հանրապետության այն քաղաքացին, ով ունի լրագրության, հեռուստատեսության եւ ռադիոյի, տեխնիկայի, մշակույթի, արվեստի, գիտության եւ իրավագիտության բնագավառներում երկարատեւ աշխատանքային փորձ, ունի բարձրագույն կրթություն եւ տիրապետում է հայոց լեզվին:
Ազգային հանձնաժողովի անդամ չեն կարող լինել՝
ա) կուսակցությունների ղեկավար մարմինների անդամները.
բ) օտարերկրյա քաղաքացիները.
գ) Հանրային կամ մասնավոր հեռուստառադիոընկերությունների ղեկավարները.
դ) հեռուստառադիոընկերությունների հետ պայմանագրային հարաբերությունների մեջ մտած անձինք, այդ թվում՝ նաեւ Հանրային եւ մասնավոր հեռուստառադիոընկերությունների աշխատողները:
Ազգային հանձնաժողովը գործում է սույն օրենքի, այլ նորմատիվ իրավական ակտերի հիման վրա եւ ինքնուրույն է իր իրավասության շրջանակներում:
Ազգային հանձնաժողովը կարող է լուծարվել սույն օրենքն ուժը կորցրած ճանաչվելու կամ օրենքում փոփոխություն կատարվելու դեպքում:
Ազգային հանձնաժողովի նախագահի, տեղակալի եւ անդամների, ինչպես նաեւ կանոնադրության հիման վրա կազմավորված աշխատակազմի վարձատրության չափը սահմանվում է Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով:
Հոդված 42. Ազգային հանձնաժողովի գործունեության իրավական հիմքերը եւ սկզբունքները
Ազգային հանձնաժողովի գործունեությունը կարգավորվում է Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությամբ, սույն օրենքով, իր կանոնադրությամբ եւ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ:
Ազգային հանձնաժողովի կանոնադրությունը հաստատում է Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովը:
Ազգային հանձնաժողովի գործունեության սկզբունքներն են՝ ինքնուրույնությունը, կոլեգիալությունը եւ հրապարակայնությունը:
Հոդված 43. Ազգային հանձնաժողովի գործունեության կարգը
Ազգային հանձնաժողովի աշխատանքները կազմակերպում եւ գործունեությունը ղեկավարում է Ազգային հանձնաժողովի նախագահը, նրա բացակայության դեպքում՝ տեղակալը:
Ազգային հանձնաժողովի՝
ա) նիստերը գումարվում են հանձնաժողովի նախագահի նախաձեռնությամբ՝ ըստ անհրաժեշտության, բայց ոչ պակաս, քան ամիսը մեկ անգամ.
բ) նիստն իրավազոր է, եթե դա վարում է Ազգային հանձնաժողովի նախագահը կամ նրա հանձնարարությամբ՝ տեղակալը, եւ նիստին ներկա են Ազգային հանձնաժողովի անդամների կեսից ավելին.
գ) որոշումներն ընդունվում են հանձնաժողովի՝ նիստին ներկա անդամների ձայների մեծամասնությամբ.
դ) նիստերն արձանագրվում են, դրանք ստորագրում է նիստը նախագահողը.
ե) նիստերն անցկացվում են հրապարակայնորեն, զանգվածային լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների մասնակցությամբ:
Ազգային հանձնաժողովի արտահերթ նիստերը հրավիրում է խորհրդի նախագահը՝ իր նախաձեռնությամբ կամ առնվազն չորս անդամի պահանջով։
Հոդված 44. Ազգային հանձնաժողովի աշխատակազմը
Ազգային հանձնաժողովն իր աշխատանքները կազմակերպում է աշխատակազմի միջոցով։ Աշխատակազմի կառուցվածքը եւ աշխատակիցների թվաքանակը հաստատում է Ազգային հանձնաժողովը՝ իր նախագահի ներկայացմամբ:
Հոդված 45. Ազգային հանձնաժողովի անդամների լիազորությունների դադարեցումը
Ազգային հանձնաժողովի անդամները չեն կարող նախքան պաշտոնավարության ժամկետը լրանալը հետ կանչվել իրենց պաշտոններից, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ հանձնաժողովի անդամը՝
ա) հրաժարական է տվել.
բ) ընտրվել կամ նշանակվել է որեւէ այլ պաշտոնում.
գ) առանց հարգելի պատճառի երեք ամսից ավելի չի մասնակցել Ազգային հանձնաժողովի աշխատանքներին.
դ) դատապարտվել է դատարանի վճռով.
ե) կորցրել է Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիությունը.
զ) մահացել է:
Նշված դեպքերում Ազգային հանձնաժողովի անդամի լիազորությունները վաղաժամկետ դադարեցվում են Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի հրամանագրով:
Ազգային հանձնաժողովի թափուր տեղի առկայության դեպքում Ազգային հանձնաժողովի նախագահը տեղեկացնում է Հայաստանի Հանրապետության Նախագահին, եւ թափուր տեղը մեկամսյա ժամկետում լրացվում է այն սկզբունքով, որով կատարվել էր նշանակումը:
Նույն անձը չի կարող ոչ ավելի, քան երկու անգամ անընդմեջ ընդգրկվել Ազգային հանձնաժողովի կազմում:
Հոդված 46. Ազգային հանձնաժողովի անդամների անկախության երաշխիքները
Ազգային հանձնաժողովի անդամները չեն կարող լինել կուսակցության ղեկավար մարմնի անդամ, ինչպես նաեւ չեն կարող իրենց կարգավիճակը գործադրել ի շահ կուսակցությունների եւ այլ հասարակական կազմակերպությունների:
Ազգային հանձնաժողովի նախագահը, տեղակալը եւ անդամները չեն կարող միաժամանակ զբաղվել վճարովի այլ աշխատանքով, բացառությամբ մանկավարժական, գիտական եւ ստեղծագործական գործունեության:
Ազգային հանձնաժողովի նախագահը, տեղակալը կամ անդամները չեն կարող լինել որեւէ հեռուստառադիոընկերության հիմնադիր եւ (կամ) արտոնագրատեր եւ (կամ) փայատեր (բաժնետեր, մասնակից):
Հոդված 47. Արտոնագրի (լիցենզիայի) տեսակները: Արտոնագրատերը
Արտոնագիրը (լիցենզիան) միակ օրինական հիմքն է, որը թույլ է տալիս իրականացնել հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրություն, օգտվել որոշակի հաճախությունից, կաբելային (լարային) ցանցից՝ Հայաստանի Հանրապետության տարածքում հեռուստառադիոհաղորդումների իրականացման նպատակով, բացառությամբ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված դեպքերի:
Արտոնագրերը (լիցենզիաները) լինում են՝
ա) հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության.
բ) հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման.
գ) հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության եւ հեռարձակման։
Հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության արտոնագիրը (լիցենզիան) հավակնորդներին հատկացվում է առանց մրցույթի՝ Ազգային հանձնաժողովի սահմանած կարգին համապատասխան։
Հեռարձակման կամ հեռարձակման եւ արտադրության արտոնագիրը (լիցենզիան) տրվում է մրցութային եւ (կամ) աճուրդային կարգով՝ հաճախությունների ցանկին համապատասխան:
Արտոնագիրը (լիցենզիան) իրավունք է տալիս արտոնագրատիրոջը հեռուստառադիոհաղորդումներ իրականացնելու նպատակով վարձակալման պայմանագրեր կնքել հեռահաղորդակցության միջոցներ ունեցող կազմակերպությունների եւ ձեռնարկությունների հետ:
Արտոնագրատերը չի կարող արտոնագիրը (լիցենզիան) փոխանցել կամ վաճառել (օտարել) այլ անձի։
Հոդված 48. Հաճախությունների ցանկը
Պետական կառավարման հեռահաղորդակցության մարմինը, օգտվելով Հեռահաղորդակցության միջազգային միության (International Telecommunication Union-ITU) ներկայացրած ցուցակից, կազմում է Հայաստանի Հանրապետության տարածքում հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման համար նախատեսված եթերային հաճախությունների ցանկը եւ պարբերաբար տրամադրում է Ազգային հանձնաժողովին:
Ազգային հանձնաժողովը՝
ա) ըստ անհրաժեշտության, բայց տարին առնվազն մեկ անգամ, հրապարակում է հաճախությունների ամբողջական ցանկը եւ հայտարարում ազատ (չզբաղեցված) հաճախությունների մրցույթ.
բ) ամեն տարվա սկզբին սահմանում է մրցույթի անցկացման կարգը, պայմանները եւ ժամկետները՝ ելնելով եթերային հաճախությունների առկա վիճակից.
գ) սահմանում է արտոնագրի (լիցենզիայի) համար վճարի չափը եւ մուծումների կարգը։
Հոդված 49. Արտոնագիր (լիցենզիա) ստանալու դիմումը
Հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության արտոնագիր (լիցենզիա) ստանալու դիմումում նշվում են՝
ա) դիմողի անվանումը եւ իրավաբանական հասցեն.
բ) հեռուստառադիոհաղորդումների թեմատիկան եւ մասնագիտացումը.
գ) հեռուստառադիոհաղորդումների լեզուն.
դ) տվյալներ՝ օգտագործվելիք տեխնիկական միջոցների եւ սարքավորումների մասին (տեխնիկական հավաստագրի առկայությունը).
ե) տեղեկանք՝ հնարավոր ֆինանսական աղբյուրների մասին.
զ) դիմումի ամիսը, ամսաթիվը:
Հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության եւ հեռարձակման արտոնագիր (լիցենզիա) ստանալու համար դիմումում նշվում են՝
ա) հեռուստառադիոընկերության տեսակը (եթերային, կաբելային (լարային).
բ) դիմողի անվանումը եւ իրավաբանական հասցեն.
գ) հեռուստառադիոհաղորդումների տարածման տեսակը (եթերային, կաբելային (լարային).
դ) հեռուստառադիոծրագրերի թեմատիկան եւ մասնագիտացումը.
ե) հեռուստառադիոծրագրերի պարբերականությունը եւ հեռուստառադիոհաղորդումների առավելագույն ծավալը.
զ) հեռուստառադիոհաղորդումների լեզուն, ինչպես նաեւ հեռուստառադիոդասընթացներ կազմակերպելու լեզուն, եթե այդպիսիք նախատեսվում են.
է) սփռման հնարավոր տարածքը եւ բնակչության թիվը.
ը) տեղեկություններ՝ դիմողի՝ այլ հեռուստառադիոընկերությունների հիմնադիր եւ արտոնագրատեր կամ զանգվածային լրատվության այլ միջոցների հիմնադիր լինելու, ինչպես նաեւ դրանց արտադրությամբ եւ տարածմամբ զբաղվելու մասին.
թ) տվյալներ՝ օգտագործվելիք տեխնիկական միջոցների եւ սարքավորումների մասին (տեխնիկական հավաստագրի առկայությունը).
ժ) տեղեկանք՝ հնարավոր ֆինանսական աղբյուրների մասին.
ժա) նշում՝ հեռուստառադիոընկերության հաղորդումների եթեր հեռարձակելու ժամանակի մասին (ամիսը, ամսաթիվը, տարին).
ժբ) նախնական տեղեկություններ՝ աշխատակազմի թվաքանակի, նրանց կրթության եւ մասնագիտական պատրաստվածության մասին.
ժգ) դիմումի ամիսը, ամսաթիվը, տարին:
Դիմումին կցվում են ընկերության հիմնադիր փաստաթղթերը եւ իրավաբանական անձի կարգավիճակը հաստատող փաստաթղթերը, ինչպես նաեւ արտոնագրման (լիցենզավորման) տուրքի մուծման անդորրագիրը:
Հոդված 50. Արտոնագրատիրոջ ընտրությունը
Ազգային հանձնաժողովն արտոնագրատիրոջ ընտրության ժամանակ հաշվի է առնում՝
ա) սեփական արտադրության հաղորդումների գերակայությունը.
բ) հայրենական արտադրության հաղորդումների գերակայությունը.
գ) դիմողի տեխնիկական եւ ֆինանսական հնարավորությունները.
դ) աշխատակազմի մասնագիտական պատրաստվածությունը։
Եթե դիմողը հավակնում է ստանալ կաբելային (լարային) հեռուստառադիոհաղորդումների իրականացման արտոնագիր (լիցենզիա), ապա նա պարտավոր է ներկայացնել նաեւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների համաձայնությունը՝ համապատասխան ցանց ստեղծելու ժամանակ տեխնիկական պայմանների իրականացման վերաբերյալ:
Արտոնագրի (լիցենզիայի) անհրաժեշտ պայմանների համաձայնեցումը դիմողի հետ եւ կազմակերպության ընտրությունը պետք է կատարվեն ոչ ուշ, քան արտոնագրող (լիցենզավորող) մարմնում գրանցվելուց 60 օր անց:
Հոդված 51. Արտոնագիր (լիցենզիա) տալը մերժելու հիմքերը
Արտոնագիր (լիցենզիա) տրվում է, եթե ՝
ա) դիմողը սույն օրենքի համաձայն չի կարող լինել արտոնագրատեր.
բ) դիմումում նշված տվյալները չեն համապատասխանում իրականությանը.
գ) բացակայում են հեռուստառադիոհաղորդումների կազմակերպման տեխնիկական հնարավորությունները կամ հայտարարված տեխնիկական հնարավորությունները բավարար չեն:
Արտոնագիր (լիցենզիա) տալը մերժելու հիմքերի մասին գրավոր տեղեկացվում է դիմողին՝ որոշման ընդունումից հետո՝ տասնօրյա ժամկետում:
Արտոնագրման (լիցենզավորման) մերժումը կարող է գանգատարկվել դատական կարգով:
Հոդված 52. Արտոնագրի (լիցենզիայի) բովանդակությունը
Արտոնագիրը (լիցենզիան) պարունակում է դիմողի տված հետեւյալ տեղեկությունները՝
ա) դիմողի լրիվ անվանումը.
բ) հեռուստառադիոընկերության կարգավիճակը.
գ) տեղեկատվության տարածման տեսակը.
դ) հեռուստառադիոընկերության հասցեն:
Արտոնագիրը (լիցենզիան) պարունակում է Ազգային հանձնաժողովի տված հետեւյալ տեղեկությունները՝
ա) սփռման հնարավոր տարածքը.
բ) հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման ժամերն օրվա ընթացքում.
գ) նշում՝ արտոնագրի (լիցենզիայի) համար վճարումների մասին.
դ) տեղեկություններ սահմանափակումների մասին.
ե) արտոնագրի (լիցենզիայի) համարը, ամիսը, ամսաթիվը, տարին.
զ) արտոնագրի (լիցենզիայի) գործողության ժամկետը:
Արտոնագիրը (լիցենզիան) պարունակում է դիմողի եւ Ազգային հանձնաժողովի կողմից համաձայնեցված հետեւյալ տեղեկությունները՝
ա) հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման հաճախությունը.
բ) սեփական կամ վարձակալած հեռարձակման հեռահաղորդակցության միջոցների տեխնիկական տվյալները, տեղակայման վայրը.
գ) ճառագայթում ունեցող սարքավորումների առկայությունը եւ տեղը.
դ) սպասվելիք լսարանը.
ե) հաղորդումների լեզուն.
զ) հեռուստառադիոհաղորդումների մասնագիտացումը.
է) հաղորդումների ծավալը.
ը) հաղորդումների եթեր հեռարձակվելու սկիզբը (ամիսը, ամսաթիվը, տարին):
Հոդված 53. Արտոնագիր (լիցենզիա) տալը
Արտոնագրատիրոջ իրավունք ստացած իրավաբանական անձին Ազգային հանձնաժողովն արտոնագիր (լիցենզիա) է տալիս համապատասխան մուծումներ կատարելուց հետո՝ տասնօրյա ժամկետում:
Հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության արտոնագրման (լիցենզավորման) համար սահմանվում է վճարի միասնական չափ։
Հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման կամ արտադրության եւ հեռարձակման համար արտոնագրային (լիցենզային) վճարի չափը կախված է հաղորդչի հզորությունից եւ սփռման հնարավոր տարածքից։ Արտոնագրային (լիցենզային) վճարը սահմանում է հանձնաժողովը. դա չի կարող լինել ավելի, քան սահմանված նվազագույն (հաշվարկային) աշխատավարձի հազարապատիկը։
Հեռարձակման հաճախությունն օգտագործելու համար արտոնագրատերը մուծում է տարեկան եթերավճար, որի չափը հաշվարկվում է՝ ելնելով միայն հաճախության սպասարկման համար անհրաժեշտ ծախսերից։
Հոդված 54. Արտոնագրերի (լիցենզիաների) գործողության ժամկետները
Հեռուստառադիոհաղորդումների արտադրության արտոնագիրը (լիցենզիան) տրվում է անժամկետ։
Հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման կամ արտադրության եւ հեռարձակման արտոնագիրը (լիցենզիան) հեռուստառադիոընկերություններին տրվում է՝
ա) տասը տարով՝ կաբելային (լարային) հեռուստառադիոհաղորդումների իրականացման համար.
բ) հինգ տարով՝ եթերային հեռուստառադիոհաղորդումների իրականացման համար:
Հեռուստառադիոհաղորդումների հեռարձակման արտոնագրի (լիցենզիայի) գործողության ժամկետը լրանալուց երկու ամիս առաջ Ազգային հանձնաժողովը հայտարարում է տվյալ հաճախությամբ հեռարձակման արտոնագրման (լիցենզավորման) մրցույթ՝ ընդհանուր հիմունքներով:
Հոդված 55. Արտոնագիրը (լիցենզիան) չեղյալ հայտարարելը
Ազգային հանձնաժողովը կարող է արտոնագիրը (լիցենզիան) չեղյալ հայտարարել, եթե՝
ա) դա ստացվել է անօրինական ճանապարհով.
բ) խախտվել են արտոնագրի (լիցենզիայի) պայմանները, եւ Ազգային հանձնաժողովն այդ պատճառով մեկ տարվա ընթացքում առնվազն երեք անգամ զգուշացումներ է կատարել.
գ) հեռուստառադիոընկերության գործունեությունը վտանգ է սպառնում մարդկանց առողջությանը, որը հաստատվում է փորձաքննությամբ, արգելքներ է ստեղծում այլ հեռուստառադիոընկերությունների գործունեության համար, չի ապահովում հեռուստառադիոհաղորդումների տեխնիկական որակը, եւ Ազգային հանձնաժողովի զգուշացումներից հետո՝ 15 օրվա ընթացքում դրանք չեն վերացվել.
դ) տեղի է ունեցել արտոնագրի (լիցենզիայի) զիջում ֆիզիկական կամ իրավաբանական այլ անձանց.
ե) արտոնագրատերն արտոնագիրը (լիցենզիան) ստանալու պահից վեց ամսվա ընթացքում չի հեռարձակել հեռուստառադիոհաղորդումներ.
զ) այդ մասին կա արտոնագրատիրոջ դիմումը։
Լուծարման հետեւանքով առաջացած վնասների համար Ազգային հանձնաժողովը պատասխանատվություն չի կրում: Արտոնագրման (լիցենզավորման) համար մուծված գումարը չի վերադարձվում:
Ազգային հանձնաժողովի որոշումը՝ արտոնագիրը (լիցենզիան) չեղյալ հայտարարելու մասին, կարող է գանգատարկվել դատական կարգով:
Հոդված 56. Առանց արտոնագրման (լիցենզավորման) հեռուստառադիոհաղորդումների կազմակերպման պայմանները
Կաբելային (լարային) ցանցի համար արտոնագիր (լիցենզիա) չի պահանջվում, եթե՝
ա) հեռուստառադիոընդունիչների թիվը 25-ից ավելի չէ.
բ) սփռման եւ սպասարկման տարածքը սահմանափակվում է իրավաբանական անձին պատկանող շենքերով ու տարածքներով, բացառությամբ հյուրանոցների, հյուրանոցային համալիրների, հանգստյան տների եւ նմանատիպ վարձակալական հիմունքներով շենքերի.
գ) նախատեսված է հեռուստառադիոհաղորդումները հեռարձակել այնպիսի ժամկետում, որը չի գերազանցում 45 օրը եւ առնչվում է որեւէ մշակութային ու մարզական միջոցառման հետ:
Արգելվում է առանց արտոնագրման (լիցենզավորման) հեռուստառադիոհաղորդումների կազմակերպման շրջանակներում հասարակական-քաղաքական ու սոցիալ-տնտեսական բնույթի հաղորդումների պատրաստումը եւ հեռարձակումը։
Առանց արտոնագրման (լիցենզավորման) հեռուստառադիոհաղորդումների կազմակերպումը չպետք է ազդի տվյալ շրջանում գործող հեռուստառադիոհաղորդումների իրականացման որակի վրա, ինչպես նաեւ չպետք է խաթարի հեռուստառադիոհաղորդումներ ընդունող եւ հեռարձակող հեռահաղորդակցության տեխնիկական միջոցների աշխատանքը:
Առանց արտոնագրման (լիցենզավորման) հեռուստառադիոհաղորդումներն իրականացվում են Ազգային հանձնաժողովի գրավոր թույլտվության հիման վրա:
Սույն օրենքի եւ հեռուստատեսության ու ռադիոյի բնագավառի այլ օրենքների ու իրավական ակտերի պահանջների խախտման դեպքում առանց արտոնագրման (լիցենզավորման) հեռուստառադիոընկերությունների գործունեությունն Ազգային հանձնաժողովը դադարեցնում է:
Հոդված 57. Դիմում՝ առանց արտոնագրման (լիցենզավորման) հեռուստառադիոհաղորդումների թույլտվության վերաբերյալ
Առանց արտոնագրի (լիցենզիայի) հեռուստառադիոհաղորդումներ իրականացնողը պարտավոր է գրավոր դիմել Ազգային հանձնաժողով՝ հեռուստառադիոհաղորդումների կազմակերպումից 40 օր առաջ:
Դիմումը պետք է պարունակի տեղեկություններ՝
ա) հեռուստառադիոհաղորդումներ իրականացնողի մասին.
բ) սփռման տարածքի մասին.
գ) հեռուստառադիոլսարանի առավելագույն թվի մասին.
դ) հաղորդումների թեմատիկայի, մասնագիտացման եւ եթերաժամերի մասին:
Հոդված 58. Պատասխանատվությունը սույն օրենքի խախտման համար
Սույն օրենքի դրույթների, Ազգային հանձնաժողովի որոշումների եւ սույն բնագավառը կարգավորող այլ իրավական ակտերի, ինչպես նաեւ արտոնագրի (լիցենզիայի) պայմանները չկատարելու կամ խախտելու դեպքում Ազգային հանձնաժողովն իրավասու է՝
ա) այդ մասին ծանուցագրով տեղյակ պահել տվյալ հեռուստառադիոընկերությանը (հեռուստաընկերությանը կամ ռադիոընկերությանը), որը պարտավոր է բավարարել ներկայացվող պահանջները.
բ) տվյալ հեռուստառադիոընկերության (հեռուստաընկերության կամ ռադիոընկերության) նկատմամբ կիրառել վարչական տուգանք՝ նվազագույն աշխատավարձի հարյուրապատիկից մինչեւ հինգհարյուրապատիկի չափով.
գ) իր որոշմամբ կասեցնել տվյալ հեռուստառադիոընկերության (հեռուստաընկերության կամ ռադիոընկերության) կամ նրա հաղորդաշարի գործունեությունը՝ մինչեւ Ազգային հանձնաժողովի կողմից նշված խախտումների վերացումը կամ դատարանի համապատասխան որոշումը.
դ) սույն օրենքի 55 հոդվածով նախատեսված դեպքերում իր որոշմամբ անվավեր ճանաչել օրենսդրությունը խախտող հեռուստառադիոընկերության (հեռուստաընկերության կամ ռադիոընկերության) արտոնագիրը (լիցենզիան).
ե) դիմել դատարան՝ տվյալ հեռուստառադիոընկերությանը (հեռուստաընկերությանը կամ ռադիոընկերությանը) Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությանը համապատասխան այլ պատասխանատվության ենթարկելու հայցով:
Վարչական տուգանքի եւ նշված տույժի կիրառման կարգը սահմանում է Ազգային հանձնաժողովը:
Հեռուստառադիոընկերությունները (հեռուստաընկերությունը կամ ռադիոընկերությունը) իրավունք ունեն դիմել դատարան՝ Ազգային հանձնաժողովի որոշումներն անվավեր ճանաչելու կամ փոփոխելու պահանջով: Հայցի առկայությունը չի դադարեցնում ծանուցագրի պահանջների կամ տուգանքի կիրառման մասին որոշման կատարումը։
Ազգային հանձնաժողովի կողմից հեռուստառադիոընկերության կամ հաղորդաշարի գործունեությունն անհիմն դադարեցնելու դեպքում Ազգային հանձնաժողովը պարտավոր է հատուցել տվյալ հեռուստառադիոընկերությանը պատճառած վնասը:
Հոդված 59. Անցումային դրույթներ
Խորհրդի ձեւավորումից ոչ ուշ, քան մեկամսյա ժամկետում, հայտարարվում է Հանրային հեռուստաընկերության եւ Հանրային ռադիոընկերության գործադիր տնօրենների պաշտոնների համար մրցույթ:
Ազգային հանձնաժողովը եւ նրա աշխատակազմը ձեւավորվում ու իրենց գործունեությունն իրականացնում են օրենքի ուժի մեջ մտնելու պահից՝ եռամսյա ժամկետում:
Ազգային հանձնաժողովի նախագահը հանձնաժողովի ձեւավորումից հետո՝ մեկամսյա ժամկետում, Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողով է ներկայացնում Ազգային հանձնաժողովի կանոնադրությունը, որը հաստատում է Ազգային ժողովը:
Ազգային հանձնաժողովի եւ Խորհրդի գործունեության իրականացման համար Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը հատկացնում է համապատասխան տարածք, գույք եւ այլ անհրաժեշտ միջոցներ:
Ազգային հանձնաժողովի գործունեության պահից սկսած՝ մինչ այդ արտոնագրված (լիցենզավորված) եւ գործող հեռուստառադիոընկերությունները վերաարտոնագրվում (վերալիցենզավորվում) են անվճար՝ սույն օրենքին եւ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությանը համապատասխան՝ նախապես արտոնագրված (լիցենզավորված) ժամկետներով:
Սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելու պահից մինչեւ 2005 թվականը թույլատրվում է օտար լեզվով հեռարձակել սույն օրենքով սահմանված եթերաժամանակը գերազանցող գեղարվեստական եւ մուլտիպլիկացիոն կինոնկարներ՝ հետեւյալ սանդղակով.
2001 թվականին 2002 թվականին 2003 թվականին 2004 թվականին
12 ժամ 9 ժամ 6 ժամ 3 ժամ
Հայրենական արտադրության հաղորդումների հեռարձակման ծավալի վերաբերյալ սույն օրենքի 9 հոդվածով սահմանված պահանջը՝ մինչեւ 2005 թվականը, թույլատրվում է իրագործել հետեւյալ սանդղակով.
2001 թվականին 2002 թվականին 2003 թվականին 2004 թվականին
25 % 35 % 45 % 55 %
Սույն դրույթը չի տարածվում Հանրային հեռուստառադիոընկերության հաղորդումների հեռարձակման ծավալի վրա։
Սույն օրենքի 28 հոդվածի 6-րդ պարբերության «ա» ենթակետն ուժի մեջ է մտնում 2005 թվականի հունվարի 1-ից։ Մինչ այդ Հանրային հեռուստառադիոընկերության կողմից հեռարձակվող ընդհանուր հաղորդումների մեջ առեւտրային գովազդի առավելագույն չափը կազմում է տասը տոկոս։
Սույն օրենքի հրապարակման պահից «Ազգային հեռուստատեսություն» եւ «Ազգային ռադիո» պետական փակ բաժնետիրական ընկերությունները, Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությանը համապատասխան, հիմնադրի կողմից լուծարվում են եւ, համաձայն սույն օրենքի, ստեղծվում է «Հանրային հեռուստառադիոընկերություն» պետական հիմնարկը:
Սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելու պահից Հանրային հեռուստառադիոընկերության հաղորդումների հեռարձակման նվազագույն ծավալը սահմանել հետեւյալ սանդղակով.
2001 թվականին 2002 թվականին 2003 թվականին
հեռուստահեռարձակում 12 ժամ 15 ժամ 18 ժամ
ռադիոհեռարձակում 43 ժամ 48 ժամ 50 ժամ:
Խորհրդի առաջին կազմի անդամների պաշտոնավարման ժամկետները հետեւյալն են.
2 անդամը՝ 2 տարի,
2 անդամը՝ 4 տարի,
1 անդամը՝ 6 տարի:
Ազգային հանձնաժողովի առաջին կազմի անդամների պաշտոնավարման ժամկետները հետեւյալն են.
3 անդամը՝ 2 տարի,
3 անդամը՝ 4 տարի,
3 անդամը՝ 6 տարի:
Հոդված 60. Օրենքի ուժի մեջ մտնելը
Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:
ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՆԱԽԱԳԱՀ՝ Ռ. ՔՈՉԱՐՅԱՆ
9 նոյեմբերի 2000թ.
ՀՕ-97
