Հուլիսի 19-ին ԱԺ եվրոպական ինտեգրման հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Նաիրա Զոհրաբյանը հանդիպեց ՀՀ-ում ԵՄ խորհրդատվական խմբի ԵՄ մոտարկման եւ կառավարման հարցերի խորհրդատու Իլմարս Սոլիմսի, ԵՄ պատվիրակության ծրագրի ղեկավար Ինա Յանկուլովայի եւ քաղաքական հարցերով խորհրդատու Անդրեյ Դիդենկոյի հետ:
ԱԺ եվրոպական ինտեգրման հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահը նշեց, որ Իլմարս Սոլիմսը ԱԺ-ում խորհրդատուի այդ պաշտոնը ստանձնում է այնպիսի կարեւոր փուլում, երբ Հայաստանը պատրաստվում է Վիլնյուսյան գագթաժողովին եւ Ասոցացման համաձայնագրի նախաստորագրմանը: Ըստ Նաիրա Զոհրաբյանի՝ ակնհայտ է, որ նոյեմբերին նախաստորագրումից հետո ծանրության կենտրոնը տեղափոխվելու է խորհրդարան, եւ Եվրամիության հետ օրենսդրության մոտարկման ողջ գործընթացը իրականանալու է խորհրդարանում: «Եվ իրապես շատ կարեւոր է, որ Հայաստանում ԵՄ ներկայացուցչության ներկայացուցիչները՝ ի դեմս նաեւ նոր խորհրդատուի, կարողանան ակտիվորեն համագործակցել խորհրդարանի հետ այս լրջագույն գործընթացը առաջ մղելու համար»,-ասաց տիկին Զոհրաբյանը: Նա նշեց, որ իր համար, այդուհանդերձ, որոշ անհասկանալի հարցեր կան. ինչու խորհրդարանի որեւէ ներկայացուցիչ չի մասնակցում բանակցային գործընթացին այն դեպքում, երբ ԵՄ-ի հետ Ասոցացման համաձայնագրի ստորագրման եւ կիրարկման փուլ անցած այլ երկրներում խորհրդարանի ներկայացուցիչը մասնակցել է Ասոցացման համաձայնագրի բանակցային գործընթացին: Նրա խոսքով՝ շատ կարեւոր կլիներ, եթե ԱԺ ներկայացուցիչը մասնակցեր բանակցային գործընթացին եւ տեղյակ լիներ՝ ինչ ուղղությամբ են ընթանում այդ գործընթացները:
Նաիրա Զոհրաբյանն այդ գործընթացում կարեւորեց նաեւ հանրային իրազեկությունը եւ հույս հայտնեց, որ Հայաստանում ԵՄ գրասենյակը խորհրդարանի հետ համատեղ աշխատանքում կփորձեն հանրությանը տեղեկացնել՝ Հայաստանին ինչ են տալու Ասոցացման, այնուհետ նաեւ Ազատ եւ համապարփակ առեւտրի գոտի ստեղծելու մասին համաձայնագրերը: Հանձնաժողովի նախագահի կարծիքով՝ Հայաստանի ամենաարդյունավետ գերակայությունը եվրոպական ընտանիքին քաղաքական ասոցացումն ու տնտեսապես ինտեգրումն է:
Զրուցակիցները քննարկեցին նաեւ խորհրդարանի թե՛ պատգամավորների, թե՛ փորձագետների ներուժի ներգրավվածության հարցը այդ գործընթացում: Հանձնաժողովի նախագահը կարեւոր համարեց խորհրդարանում ներկայացված քաղաքական ուժերի՝ մինչեւ Ասոցացման համաձայնագրի ստորագրումը եւ նաեւ դրանից հետո սկսվող գործընթացում ներգրավված լինելը :